Vluchten naar Ierland (VOLTOOID)

Hoofdstuk 13

POV: Liam

''Oprotten jullie! En kom nooit meer terug!'' Roept de conducteur boos. Hij gooit ons beide naar buiten. Ik wil terug schreeuwen, maar dat lijkt me geen goed plan. Even later rijd de trein weer snel verder... 

''Sorry Niall, het spijt me'', zeg ik zachtjes. Hij haalt zijn schouders op. ''Het geeft niet, jij kon er toch niets aan doen dat de kaartjes ineens weg waren''. Zegt hij. Ik glimlach en druk een kus op zijn mond. 

''Wat gaan we nu doen?'' Vraagt Niall aan mij. Ik glimlach zachtjes, ''wat denk jij dan? We gaan vluchten naar Ierland!' Niall schiet in de lach. ''Ja maar hoe?'' Ik haal mijn schouders op. ''We lopen gewoon zo snel mogelijk richting het vliegveld, we zijn er niet superver meer vanaf''. Niall knikt en ik trek hem mee omhoog. ''Kom we gaan''.

''Zullen we even uitrusten Liam?'' Vraagt Niall die stopt met lopen. Ik kijk bedenkelijk, ik ben ook heel erg moe. Maar als we niet doorlopen komen we pas heel laat aan in Ierland! ''Sorry Niall, we moeten echt verder lopen. Maar we doen rustig aan en ik heb water voor je als je dat wil hebben''. Niall knikt en ik geef hem een waterflesje. 

De hele dag hebben we gelopen, en nu is het half zeven in de avond. ''Over een halfuurtje vertrekt het vliegtuig''. We lopen naar de bagageband en zetten onze koffers erop. Die zien we in het vlilegtuig pas weer terug. 

Om 7 uur zitten we in het vliegtuig. Niall zit naast mij met klamme handen, hij is doodsbang. Ik snap het ook wel. Hij heeft nog maar een keer gevlogen en dat was toen hij een baby was. ''We storten toch niet neer?'' Vraagt hij bang. Ik kijk hem raar aan. ''Nee natuurlijk niet!'' Hij zucht opgelucht. ''Oké'', mompelt hij.

''Over enkele ogenblikken gaan we opstijgen!'' Word er door de luidsprekers gezegd. Ook word het vertaald in allemaal talen. Er worden nog wat dingen uitgeld voor het geval van nood en ze zeggen nog dat iedereen de riemen vast moeten maken. 

Het vliegtuig begint harder en harder te rijden, hij rijd steeds harder! Ik kijk naar Niall die helemaal naar achter gedrukt zit in zijn stoel. Hij kijkt angstig. Dan voel ik dat ook ik naar achter word gedrukt in mijn stoel. En dan gaan de wielen los van de grond, we vliegen...

Het is half 9 en we zitten nog altijd in het vliegtuig. Niall is naast mij in slaap gevallen. Ik glimlach als hij zachtjes snurkt. Ik sta op en loop naar de wc toe. Even later loop ik weer terug en ga ik weer zitten. Ik wil net mijn oordopjes in doen om muziek te luisteren als mijn telefoon gaat. Ik neem op:

Ik: Met Liam?

Nadia: Liam, met mij!

Ik: Oh heey Naad!

Nadia; Waar ben jij?!

Ik: In het vliegtuig.

Nadia: Wat?! Waar ga je naartoe?!

Ik: Sorry, dat wil ik niet zeggen.

Nadia; Lisa is woest! En als ik neit vertel waar jullie heen zijn word ik ontslagen!

Ik: Echt Sorry Naad, maar ik kan het niet zeggen!

Nadia: Als Lisa jullie te pakken krijgt!

Ik: Zorg dan gewoon dat ze ons niet te pakken krijgt!

Nadia; Liam please....

*Opgehangen*

Ik zucht als ik mijn mobiel in mijn zak stop. Als we niet weg waren geweest... Dan waren we erbij! 

Even later land het vliegtuig, en ik maak Niall wakker. ''Liam, waar gaan we nu heen?''

Heey,

ik weet het een kort hoofdstuk. Maar: druk, no inspiration, bezig met andere dingen.

Hopelijk vinden jullie het een beetje leuk?? Ik heb ook een nieuw boek: How she looked at me. Hopelijk gaan jullie die lezen!!

Xx rosa