F I X E D

Chappy 13 - Tita

Zenon's POV

Natanaw ko na ang mom ni zid, nilapitan ko agad siya.

"Good morning ma'am, I'm intern zenon"

"Oh hello, nasan na si zid?" Malumanay ngunit bakas sa mukha niya ang pagaalala.

"Nasa ER po siya were checking her vital signs"

"Thank God!, is she okay now?"

"Yes she is but i have to discuss some of her symptoms and her condition, can you come with me?"

"Okay"

Nakarating kami sa office ko, first kailangan kong mag pakilala sakanya, hindi niya siguro ako kilala pa.

" take a seat ma'am"
"Yes thank you"

"So first of all I'm Zenon arsenic, im an intern at this hospital, and zid is my school mate and my friend"

"Uhm may i ask you? Pano ka naging intern while your in highschool?"

Eto na naman mahabang paliwanag nanaman. Hays

Inexplain ko kay mrs.Francium kung bakit ako naging intern at the same time schoolmate ko si zid. At kung anong kondisyon ni zid at sa Retrograde amnesia niya.

"Oh thank yoy so much mr.Arsenic"
"Ma'am no need to call me mr, besides im your daughter's friend" sabi ko sa mom ni zid at ngumiti.

"Ma'am pwede ko po bang tanungin kung bakit nag ka amnesia si zid, i mean did something happened when she was young?"

"Zid is very jolly, magulo din siya, naka basag nga siya ng mercury ng dalawang beses" napapangiting kwento sakin ng mom ni zid.

"But one day sa sobrang kulit niya nalaglag siya sa hagdanan her head was bleeding and she was unconscious for almost 1 week, akala nga namin hindi niya na kami maalala"

"Buti nalang at naalala niya kami , akala din namin magaling na siya pero yung memories niya nung bata siya nawala, at pati nung freshman siya she forgot all her memories in the past, including her love one."

All this time zid is hiding all her problems and pretend it with a big smile on her face every day.

Siguro yung tinutukoy niyang lalaki kanina yun yung love one niya na nakalimutan niya, hearing her story makes me sad, i want to heal her, not only her condition but her heart also.

Natapos ang pag didiscuss ko sa mom ni zid, sinabi ko din sakanya na kailangan ng family's consent ang pag CT Scan kay zid , pumayag naman siya.

Sabay kaming naglakad papunta sa CT Scan room at pinanood si zid.

"Zenon, thank you"
"Your welcome ma'am"
"Zenon your incredible, bata ka palang you have a future of being a doctor na, thank you dahil naging kaibigan ka ng anak ko, bilang nanay ng kaibigan mo zenon, I'm proud of you"

Natigilan ako dahil sa sinabi ng mom ni zid, ngayon lang ako naka rinig ng may proud sakin, may humaplos sa puso ko ng sabihin ng mom ni zid yun, even my parents can't say that, pero yung ibang tao na hindi alam ang mga pinagdaanan ko bago ako maging ganito, sila pa yung nag sasabi sakin ng proud sila, ang sarap sa pakiramdam na may proud sayo dahil sa kung ano ka man ngayon.

"Thank you ma'am, thank you" naluluha na ako dahil sa bugso ng damdamin.

Bigla naman akong niyakap ng mom ni zid na parang anak na din niya, i hug her back, kahit ang totoo kong nanay hindi ginagawa sakin to, palagi pa silang wala dito.

Bumitaw na ako sa pag kakayakap sa mom ni zid, pinunasan ko din ang mga luhang unting unting bumabagsak sa aking mga mata.

"Shh, tahan na zenon, i know madami kang pinagdaanan bago ka makarating kung ano ka man ngayon, i know you've gone so far. Your enough zenon, palagi mong tatandaan yan, sapat kana." Hindi mawala ang ngiti sa mukha ko ng sabihin ng mom ni zid ang mga katagang iyon.

"Thank you ulit ma'am" kaninang malungkot na mukha ay napalitan na ng isang malapad na ngiti ang aking mukha.

Ngumiti sakin ang mom ni zid.
"Zenon as your friend's mother, you can always count on us nandito lang kami, also don't call me ma'am, you can call me tita"

"Thank yoy ulit ..tita"

--------------------------------
Tapos na ang CT Scan ni zid at masaya kaming nag kwekwentuhan ni tita.

"And you know what? Zid even poop on her jogging pants! Ahahahaha"
Natawa ako sa kwento ni tita ahahaha. Pag narinig ni siguro ni zid yun mamumula siya sa sobrang hiya hehe('∀')

"Family of the patient?" Bungad samin ng doctor, tumayo naman si tita at ako din.

"Yes doc?"
"Your daughter is stable now, also thank you to mr. Zenon dahil siya ang nag dala dito kay zid at alam niya na may amnesia si zid"

"No problem doc"masiglang sabi ko.

"pwede na po kayong pumasok"
"Thank you doc" pasasalamat ni tita.

Someday i want to be called doc too.

Pumasok kami sa loob at nadatnan naming gising na si zid

"Zid are you okay now?" Tanong ni tita.

"Yes ma, anyways thank you zenon, salamat ng marami!"
"Hehe wala yun" napa kamot nalang ako sa ulo dahil nahihiya ako.

"Zid kukuha ako ng makakain mo, zenon kukuha din ako para sayo okay?"

"Opo (^.^)"

Pag labas ni tita tinanong agad ako ni zid.

"Oh ano yung secret mo?"
"Anong secret?" Hehe kunyari nakalimutan ko

"Ang daya ano nga yun?"
"Huh? Alin nga? Anong secret ba yun?" Natatawa na ako grabe hahahaha

"Hoy may amnesia ako pero hindi ko makakalimutan yang secret secret mo!" Ahahaha napipikon na ata siya

"Pff...AHAHAHAHA" hindi ko na napigilan yung tawa ko
"Manahimik ka nga diyan at ako'y nabwibwiset na sayo!" Ahahahaha

"Ahah...ahaha eto na nga eh!"
"Oh anong secret kasi yun daliiiii"

"Wag kang magugulat?" Hehe pampabitin lang
"Daliii"

"Ano...."
"Ano!?"
"Ano kasi.."
"Ano nga!?"
"May panis na laway ka pa! AHAHAHAHA"
"ZENOOONNN!" malakas na sigaw niya ahahaha
"J-joke lang ahahahah pinapatawa lang eh!" Biro ko sakanya

Namumula siya at medyo natatawa ahahaha
"Ayan! Yan secret ko" sabay abot ko sakanya ng papel na may information niya, room number at doctor niya.

"Doctor zenon arsenic?" Tanong niya
"Yup ako nga hehe"
"Di nga!? Waw zenon doctorrr ka paalllaaa!" Manghang sigaw niya, dahil natutuwa ako pag natutuwa siya....

"Oo doctor ako!" Pag mamalaki ko hehe
"Waw hello po doc zenon!" Bati niya sakin, siya yung unang tumawag sakin ng doc, intern ang sinasabi ko sa ibang tao pero doctor na talaga ako, naka leave lang ako dahil nag aaral pa ako ng highschool, ang sabi nila gifted daw ako dahil sa batang edad ay doctor na ako.

√ Don't forget to vote, comment and share 😄

All rights reserved
© 2017-2018