Zenon's POV
I have what?, Lutang parin ang isip ko dahil sa sinabi ni papa, nandito parin kami sa farm, batangas 'to at sa laguna naman kami nakatira, mukhang hindi na ako makaka balik sa hospital.
"Anak, it's getting late, and it's not safe to drive when it's dark, mag stay muna tayo sa hotel ng kaibigan mo" dad said.
"Okay pa, text ko nalang si taki, para maka libre tayo hehe"
Umiling iling nalang si papa.
I texted taki.
To taki:
'Pre, nandito kami sa batangas, pabilire naman ng hotel oh, gabi nadin kasi hindi na ako makaka pag drive dahil madilim na, kasama ko si papa'
Minuto lang nang mag reply si taki.
From taki"
'Pre! Ano ka ba? Ilang linggo ka na di pumapasok ah! Nag aalala na kami sayo ni various!'
Parang bakla naman si taki eh.
To taki:
'Pre nakaka bakla ka! ang corny mo! May inaasikaso lang sa hospital, May pasyente ako dun, mahirap kontrolin, kaya sige na libre mo na ako sa hotel'
Sana naman pumayag, kuripot din 'to eh!
From taki:
'Oo na! Sige sasabihin ko sa teacher natin na nagka sakit ka, hindi libre 'to ah! Lilibre mo din ako!'
To taki:
'Yes! Sige pre salamat ah bye na!'
"Papa, pumayag na si taki tara na?" Alok ko kay papa, hindi kalayuan ang hotel nila taki dito kaya hindi delikado mag drive.
Nakarating na kami sa hotel, binati agad kami ng staff.
"Good evening sir! How may i help you?" Tanong ng babae kay papa.
"Presidential suite please, for one night only"
"Okay sir please wait for a moment" talagang presidential kinuha ni papa hehe, lilibre ko nalang ng matindi si taki.
Tinawag na kami nung babae at sinabi ang room, may umalalay pa samin na butler.
"This way sir" yaya samin nung lalaki, binuksan niya yung kwarto, ang laki dito sa presidential suite, eh isang gabi lang kami dito.
"Enjoy your stay" ibinigay samin ng butler ang susi at umalis na.
"Anak, matulog kana, pagod na din ang papa, gisingin mo ako bukas ah?" Sabi ni papa
"Of course! , sige pa tulog na ko byee" nakakapagod din ang araw na 'to, madaming sikretong nabunyag dahil sa kakulitan ko, pero hindi ko pa nakikilala yung kapatid ko, what's his name again?
*flashback*
"Anak, wag maarte, i said may kapatid ka"
"Ha? I mean sino siya?, babae ba?, panganay? O bunso?" Sunod sunod na tanong ko, i can't believe this is happening, buong buhay ko gusto kong magkaroon ng kapatid.....
"Sino siya? Bakit wala siya sa pamilya natin? I heard he choose to leave, but why?" Takang tanong ko.
"Long shorter story zenon, he's a boy, unfortunately kuya mo siya, 2 years ang agwat niyo, he's name is
Kasimiro xenon Arsenic....."
Kasi? I think i heard his name somewhere.
"Lumayas siya, knowing na madami nga kasi siyang pera, Umalis siya dahil sakin..." Malungkot na kwento ni papa.
"Why? Bakit dahil sayo pa?" I asked
"Because, just like you, matalino siya at masunurin, i think i pressured him too much that he couldn't bear it anymore, hindi ko man lang naisip kung anong mararamdaman niya, im sorry zenon, maybe im just a bad person, na pati kayong mga anak ko nagagawan ko ng masama" heto nanaman si papa, baka mamaya maiyak naman ako.
Good thing i manage to stay alive, ganito din pala sitwasyon ni kuya, im sad for him, dahil kung napagdaanan niya 'to i know how he felt to those hard times, nakaramdam ako konting tuwa dahil nalagpasan ko 'to.
I want to meet kuya, paniguradong wala siyang karamay sa mga araw na yun kaya pinili na niyang umalis. Gusto ko siyang makilala ng lubos, all my life i wanted a brother, yung typical na ginagawa ng mga magkakapatid, i want to experience that.
"How old is he nung lumayas siya?" Tanong ko
"Eight years old anak, hinanap namin siya ng mom mo but hindi namin siya nakita, we've been hunting clues kung nasaan ba sya o buhay pa ba"
So hindi sila sure kung buhay ba si kuya o hindi?
"It's not what you think anak, after months of searching, we found him at korea, i think he changed his name there kaya nahirapan kaming hanapin siya, he's perfectly alive."
"He knows na hinahanap natin siya, kaya he's been hiding for almost eleven years from us, i felt guilty because who will take care of him out there, i failed as a dad to him and you zenon, im very sorry, hindi ko nagampanan ang pagiging tatay sa inyo".
"Dad, dahil nga matalino at gwapo ako, i understand what you did, besides you did it for me, all this time akala ko hindi niyo ako mahal at hindi kayo proud sakin but i was wrong, you still loved me and proud to me, even you didn't show it, i felt it."
"Anak, nagawa mo pang mag biro" paiyak na sana si papa kanina pero nag patawa ako, i hate crying scenes, ayoko nang umiyak pa.
"Dad i truly understand you both mom, but i think kuya misunderstood you that's why he left"
"I think so anak, kaya pag bumalik siya, babawi ako sainyong dalawa, hindi ako papalpak ngayon at hindi ko na 'to sasayangin pa"
*End of flashback*
Inalala ko ang nangyari kanina at masayang natulog, i can't wait for the moment kuya, papa and i will bond together, just like the old times.
√ Don't forget to vote, comment and share 😄
All rights reserved
© 2017-2018
YOU ARE READING
F I X E D
Teen Fiction(ON-GOING) Ordinaryong tao lang si Zid Francium yung tipong walang pakialam sa mundo , gusto niya lang talaga maabot ang iisang goal niya... ang makapunta sa korea . Zenon Arsenic , aral dito aral don his life never gets busy , wala nang mas import...
