F I X E D

Chappy 25 - "Bro comes first"

Zenon's POV

Lumabas na si zid sa hospital, i couldn't make it to her nung umalis siya, mom and dad said they have to discuss something serious to me, ano kaya yun?

*brizz...brizzz*

From mom:

        'Zenon where are you?, wag kang papagabi ah, we'll wait for you here'

Finally mom and i are in good terms, dahil pogi,mabait at matalino ako, naiintindihan ko sila mom and dad, hindi ako nag tanim ng galit sakanila.

To mom:

       'Mom, nasa bahay ako nila taki, various is here too, it's been a long time since we bond together'

Sa sobrang busy ko sa hospital hindi nako nakaka pasok sa school besides alam ko naman yung pinagaralan nila.

"Bro leaving already? Ang daya naman ang tagal na nating hindi na gala eh" singit ni various kaya nagising ako sa katotohanan.

"Hindi bro nag text lang si mom, wag daw ako magpapa gabi" sagot ko naman.

"So yun na nga zenon, mag kwento ka tungkol sa kuya mo" sabi ni taki.

Except kay zid, silang dalawa ang nakaka alam na may kapatid ako.

"Lumayas siya, mag katulad kami ng sitwas---"

"Bro alam na namin yan!" sigaw ni taki, aish! Pinapa kwento niya ako eh.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Hehe joke lang sige ituloy mo na" napa kamot nalang siya sa ulo.

"Nag bago siya ng pangalan, korean name, pero hindi pa namin alam kung ano yun, nasa korea din siya naka tira, nakilala na siya ni zid" pag patuloy ko sa kwento.

"Kilala na ni zid?"

"Yeah, nakaka sama nga niya madalas yun, pero ako hindi"
Malungkot na sabi ko.

"Pero atleast maayos na kami ng mga magulang ko!" Sigaw ko sakanila, na ika lungkot ng mukha ni taki, hala i didn't mean to bring the topic about parents.

Tumawa ng mahina si taki, si various naman pati ako nag iintay ng sasabihin niya.

"Buti nga ikaw maayos kayo ng magulang mo, ako nandiyan nga, pero parang ang layo layo nila" taki and his parents are not in good terms, wala siyang kapatid kaya siguro sobrang strict ng magulang niya.

"Hehe, ano kaba taki ang arte mo kain na nga lang tayo!" Singit naman ni various, para hindi na rin maisip ni taki ang problema niya.

Favorite ni taki ang mga pagkain im sure this will lift him up.

"Pagkain! Siga tara na!" Sigaw niya at lumabas ng kwarto, kukuha ata ng pagkain.

Taki's POV

After zenon brought up those topic, i felt uneasy, im not comfortable when parents are talking about, i have those but they seem so very far from me.

Lumabas ako at pumunta sa banyo, i can't help but to cry, nakaka bakla pero hindi ko na kaya, dati mga masasakit na salita na lang ang sinasabi nila pero ngayon they started hurting me.

Humarap ako sa salamin at pinagmasdan ang mga pasa ko sa katawan, isang linggo na ang nakaka lipas nung sinimulan nila akong saktan, minsan iniisip ko kung ampon lang ba ako at bakit nila ako ginaganito.

Pinunasan ko na ang luha ko sa muhka at nag hilamos.

"Takiro Yoshi kaya mo yan....wag kang susuko, nandyan naman sila Various at zenon,they're my brothers, hindi ka dapat sumuko taki" sabi ko sa sarili ko, konting will para mabuhay.

Lumabas na ako at bumaba, kumuha ako ng pagkain buti nalang wala ang parents ko, hundi mapapahiya ako kila various.

Kumuha ako ng cake, junk foods, soft drinks at mga peanuts, bawal kami nila various sa beer o kaya wine, sabi kasi ni doctor zenon masama daw yun.

"Eto pagkain!" Sigaw ko sakanila, pinipilit kong ngumiti sa mga tinuturing kong kapatid.

"Yun!"

"salamat bro!"

Sigaw nila at tumakbo sa pagkain at lumamon, ang lalakas kumain hindi naman tumataba.

Nag kwentuhan naman kami habang kumakain, palubog na rin ang araw, nalulungkot ako dahil aalis sila mamaya at maiiwan na naman akong mag isa sa mga magulang ko, i can't tell kung magulang ko pa ba sila.

"Bro, alis na ko wag daw ako papagabi sabi ni mom" sabi ni zenon. Nalungkot naman ako bigla pero hindi ko yun pinahalata.

"Bro ako din hehehe, sasabay ako kay zenon wala akong kotse eh" sabi naman ni various.

"Okay lang mga bro, bro comes first diba?" Tanong ko, i can't bear kung may mangyaring masama sakanila.

"Oo naman bro, salamat ulit ah bye bye na" sabi naman ni zenon, tumango nalang ako ah nag thumb's up.

Sabay silang lumabas ng kwarto ko, kaninang masaya at parang problemang taki ay nabalutan na ng lungkot at awa sa sarili.

I heard the doors open, kahit na sinasaktan ako ng mga magulang ko i have to pay respect to them.

"Good evening ma, pa"

"doke"  Hahaoya  said

Napayuko nalang ako, why are they doing this to me?

Ayoko na silang makita o makausap pa, paakyat na sana ako ng may humablot ng kamay ko.

"damare konoyarou!" bigla nalang akong sinampal ni Hahaoya.

Tinulak naman ako ni oyaji at pinagsusuntok.

"Hahaoya stop! Please stop!! Oyajii!!"

Tuluyan na akong binugbog ni Hahaoya at oyaji .

I can't do anything but to cry, nanghihina na ako, please somebody help me.

"shinee!!" Sigaw ni oyaji sa mukha kong duguan, hindi na ako makagalaw.

Ilang minuto ang naka lipas ng tigilan nila ako sa pag bubugbog, hindi ko na magalaw ang katawan ko, ang sakit na din ng mukha ko, naliligo nako sa sarili kong dugo.

Umalis sila sa harap ko at iniwan akong duguan sa lapag.

Narinig ko silang parang may sinisinghot at nag tatawanan i heard them shouting rude words in Japanese.

Nakaramdam ako ng konting pag asa ng nag vibrate ang cellphone ko.

Zenon, help me.......

doke means get out of my way.

damare konoyarou! Means shut up you bastard.

Hahaoya means mother.

Oyaji means father.

Shinee means die.

√ Don't forget to vote, comment and share 😄

All rights reserve
© 2017-2018