Asabi Güzel ve Yakışıklı İdol [] Park Jimin

1. Bölüm

Medyada kızlar var. Bu arada yalnış yazmışım. Asla değil Aslı olucak.

Derin'den

Ah hadi ama bunlar ciddi mi gerçekten?

Şuan ne mi oluyor?
Benim manyak arkadaşlarım üniversiteyi Kore'de okuyacakmış.
"Ee ne var bunda?"
Dediğinizi duyar gibiyim. Sorun bu değil zaten. Sorun benide götürücek olmaları.

Aish benim ne işim var oralarda. Şimdide gelmişler karşımda babamı ikna etmeye çalışıyorlar. Ben ise onlara öldürücü bakışlar atmakla yetiniyorum.

Babam
"İyi peki gidin o zaman. Ben size evi ayarlarım."

Ne!? Ne dedin baba sen? Ah benim canım babam senide mi kandırdılar?

Babamı şirketten çağırdıklarında gitmek zorunda kalıp evden çıktı. Bense kızlara 'ebenizi ağlatıcam' bakışı atıyordum.

Deniz
"Ebemizi edecek. Bence kaçalım."

Damla
"Bencede."

Hira
"Lan salaklar durduğunuz hata."

Diye seslendi merdivenlerin ordan. O ne ara kaçmış lan öyle.
Biranda hepsi yukarı çıkınca bende arkalarından gittim.
Kesinlikle onları geberticem.

Şimdi böyle diyorum ama sonunda ikna olacağımı ben dahil herkes biliyor. Çünkü onlar benim kardeşlerim. Hangi insan kardeşlerine kıyar ki?

Ben kıyarım.

Üst kata çıkınca tek tek odalara bakmaya başladım. En sonda kendi odama girince hepsinin burda olduğunu gördüm. Ah salak bunlar.

Ben
"Siz salaksınız."

Damla
"Bir an düşündümde...abi biz gerizekalıyız."

Ben
"Yeni mi anladın?"

Damla
"Evet."

Göz devirip ayağımdaki terliği çıkarıp kafasına attım. Diğerleri bana korku dolu gözlerle bakarken ben p*ç smile atıyordum. Damla mı?
O kafasındaki kuşları saymakla meşgul.

Oflayıp aşağı indim. Şimdi Bir güzel döverdimde acıktım. Sonunda kabul edeceğim için pek üstelemedim. Çünkü cidden onlar bir yolunu bulup beni ikna edeceklerdi. Herzaman ki gibi.
Uğraşmaya ne gerek var?

Onlarda gelince beraber yemek hazırlayıp yedik. Kızların dediğine göre babam evi halletmiş ve yarın yola çıkıyoruz. Hayır benim anlamadığım babam ne ara ev tuttuda içini döşedi?
Değişik.

Odama çıkıp bavulumu hazırladım. Kızlar aşağıda biranda çığlık atmaya başlayınca bende meraklanıp aşağı indim. Ne oluyor acaba?

Salona gidip onlara bakmaya başladım.

Ben
"Neden bağırdınızı sorabilir miyim?"

Damla
"BTS KONSERİNE GİDİYORUUUUUUZZZ!!"

BTS ne be? Dur meraklandım şimdi.

Ben
"O ne?"

Hira
"Birde bize salak der. Sen önce git de BTS ne demek onu öğren."

Ben
"Salak salak konuşma kim söyle işte."

Duru
"Tamam tamam. BTS ünlü bir Kore grubu. Bizde onun konserine gidiyoruz."

Ben
"Bu muydu yani?"

Deniz
"Of bu mal ne anlasın ya."

Ben
"Kes be. Ne zamanmış bu konser şeysi?"

Dolunay
"O konser şeysi 3 gün sonra."

Aslı
"Yani bizim okula başlamadan 1 gün önce."

Ben
"Pazar günü yani."

Aslı
"Aynen."

Anladım anlamında kafa sallayıp koltuğa oturdum. Ben hiiç gidemem valla. Evde açarım bir dizi izlerim.

Damla
"Aklından ne geçtiğini tahmin edebiliyoruz."

Hira
"O yüzden sende bizimle geliyorsun."

Ben
"Oldu başka?"

Deniz
"Konserden sonrada Fan buluşmasına geleceksin. Başka birşey.........yok."

Göz devirip onlara 'ölsem gelmem' bakışı atmaya başladım. Of cidden neden bu hayatta hiçbir istediğim olmuyor?
Kore lafını geçtim. Ama BTS konseri ne ya? BTS ne? Fan buluşması ne?

Derin bir nefes alıp ayağı kalktım. Onlara kısa bir bakış attıktan sonra odama çıktım. Kapıyı kapatıp kendimi yatağa attım. Zaten saatte geç olmuştu.
Gözlerimi kaptım uykuya daldım.

Ertesi Gün

Ah bugün Kore'ye gidiyoruz. Cidden evinde oturmak varken ne ararsın ki başka başka ülkelerde? Hep bizim uyuzlar yüzünden. Pis mallar.

Banyoya gidip rutin işlerimi hallettim. Banyodan çıkınca dolabımdan birkaç birşeyler alıp giydim.

Ayakkabılarımı giydim ve çantamı da sırtıma taktım. Bavulumuda elime alıp aşağı indim. Sabahları kahvaltı yapmayı pek sevmediğim için direk salona geçtim. Koltuğa oturup telefonumla uğraşmaya başladım.

Kızlarda gelince beraber evden çıkıp babamın gönderdiği arabaya bindik. Sizinde şirketiniz olsun sizinde kapınıza araba gelir.

28 Dakika Sonra

Havaalanına daha yakın bir yerde oturamaz mıyız?

Neyse. Havaalanına girdikten sonra biletlerimizi verip uçağa bindik. Herşey ne kadar hızlı oldu böyle. Biranda olunca insan Bir garip oluyor.

Uçak kalkınca arkama yaslanıp müzik dinlemeye başladım.