Asabi Güzel ve Yakışıklı İdol [] Park Jimin

31. Bölüm Özel Bölüm

Yazar'dan

Genç adam saatlerdir baygındı. Uyanmamıştı. Sanki sevdiği kızın gelmesini bekliyordu. Ama genç kız o kazadan beridir hala hareketsiz bir şekilde yatıyordu.

Flashback

Derin'in direksiyonu Jimin'in önüne kırmasından sonra aynı anda hem sağından hemde solundan darbe almıştı. Sağ tarafından Jimin, sol tarafından ise kamyon çarpmıştı. Derin sol tarafta olduğu için kamyon direk olarak ona çarpmıştı. Derin'in aldığı hasar onun yaşam şansını baya kısıtlamıştı. Tam o sırada diğer arabayla arkadaşları gelmişti. Onları böyle gören arkadaşları ağlamaya ve etraftan yardım çağırmaya çalışmışlardı. Ambulansı aramışlardı ancak daha Seul'e giriş yapmadıkları için ambulansın gelmesi uzun sürecekti. Vaçgeçmeyip tekrardan bağırmaya başladılar.

Kısa süre sonra onların sesini duyan ilerideki ormanın içindeki mezarlıktaki bekçiler yanlarına gelip Jimin'in arabasını çekmeye çalıştılar.

Uzun süre sonra arabayı çekmeyi başaran bekçiler ve diğerleri Jimin fazla bir hasar almadığı için onu arabadan çıkarabilmişlerdi. Ama Derin.

O çok büyük bir hasar aldığı için onu çıkarmayı denerlerse yaptıkları yanlış bir hareket Derin'e erken veda etmeye yeterdi. Bu yüzden ne ona nede kamyona dokunabildiler. Jimin yaşıyordu. Ama uyanmıyordu. Belkide sevdiği kızı bekliyordu.

O sırada ambulans ve polis sirenleri duyulmuş, çekiçle kamyon Derin'in arabasından ayrılmıştı. Derin'in duran kalbini ambulansla giderken yeniden hayata geçirebildiler. Ancak o kalbin uzun süre atabileceğinden kimse umutlu değildi.

Flashback Son/ Deniz'den

Uyanmıyordu. Jimin. O uyanmıyordu. Derin'i gelir gelmez ameliyata almışlardı. Jimin'in fazla birşeyi yoktu. Tabi kırılan kolu ve başındaki yarayı saymazsak. Derin ise 12 saattir ameliyatta. Tamı tamına 12 saattir. Hiç kimse birşey demiyor sadece geçip gidiyordu. Sorduğumuzda ise beklememiz gerektiğini söylüyor eski hayatına geri dönüyorlardı.

Hepside umursamaz insanlar. Onların işi sadece içeri girip çıkmak. İçerde ne olduğuna bakıp geri çıkmak. Kötü birşey olup olmadığına bakmak. Aslında onların hiçbiri birşey bilmiyor.

Yine içerden çıkan hemşirenin başına üşüştük.

Hemşire
"Efendim size birşey söyleyemem. Lütfen bekleyin."

Ben
"Neden? Neden bize beklememizi söylüyorsunuz? ÇÜNKÜ İÇERDE NE OLUP BİTTİĞİNİ BİLMİYORSUNUZ BİLE. HİÇBİRİNİZ İÇERDE NE OLDUĞUNU BİLMİYORSUNUZ.!!!"

Suga gelip arkamdan sarıldı. Ne kadar bağırmamı engellemeye çalışsada hala bağırıyordum. Aslında birnevi nefretimi kusuyordum. Bize beklememizi söylüyorlar. Biz tam 12 saattir bekliyoruz. Bunu bildikleri halde, içerde kötü birşey olduğunu bildikleri halde hala bize söylememekte ısrar ediyorlar. Neden peki? Üzülmemizden mi? Ya da başka birşey mi?

Kolumda beliren keskin acıyla gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Son hatırladığım Suga'nın beni kucağına alması.

Derin'den

Neden böyle oldu? Neden ayrıldık ki?

Boş bir odadayım. Sadece beş tane yan yana camlar var. Karşımda ise bana bakan Jimin.