Asabi Güzel ve Yakışıklı İdol [] Park Jimin

16. Bölüm

Derin'den

Cidden ne diye öyle tuhaf bakıyor?

Ben
"Neden öyle bakıyorsun?"

Jimin
"s-senin yanakların neden kıpkırmızı oldu?"

Ben
"Yarım saattir yanaklarımı sıktığın için olabilir mi?"

Biranda gülmeye başlamasıyla Jimin'e vurmaya başladım.

Ben
"Ya gülme ya. Gülme dedim."

Oflayıp önüme döndüm. Biraz sonra gülmeyi kesmişti. Ona baktığımda yüzünde güzel bir gülümseme vardı.

Ben
"Hadi gidelim artık."

Başıyla onaylayıp kendi arabasına bindi. Bende kendi arabama bindikten sonra eve sürmeye başladım.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Eve geldikten sonra üzerimi değiştirip aşağı indim.

Kendime yiyecek birşeyler hazırladım. Masaya oturup yemeye başladım. Çalan telefonumla yemeyi bırakıp aramayı cevaplandırdım.

Ben
"Alo."

Deniz
"Nabersin?"

Ben
"İyiyim. Siz?"

Deniz
"Bizde iyiyiz. Evlere dağıldık desem yalan olur. Hepimiz şu yazlıktaki evde toplandık."

Ben
"Bende yalnızlığımla başbaşa yemek yiyorum."

Deniz
"Ah kuzum benim."

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Kızlarla telefonda baya konuşmuştuk. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Biranda kapının çalmasıyla duraksadım. Kim gelebilir ki? Bugünlerde kimseye ev adresimi vermedim. Kimseye sözde vermedim. Versem bile bu saatte vermem. Kapıya doğru ilerledim.

Ben
"Kim o?"

Ses gelmeyince yavaşça kapıyı açtım. Biranda kapı açılıp biri ağzımı kapattı. Ben ise karanlıkta hiçbirşey göremiyordum. Salonda oturduğum için diğer yerlerin ışıkları kapalıydı. Salondada sadece gece lambası açık olduğu için az bir ışık geliyordu. Çırpınmaya başladım. Ama karşımdaki çok güçlüydü.

???
"Sessiz ol. Benim Derin benim."

Maskesini çıkarmasıyla şok oldum. Eli hala ağzımdaydı. Bu.....bu Jimin'di.

Jimin'den

Derin'le ayrıldıktan sonra onu takip edip ev adresini bulmuştum.
Akşam evine gidicektim. Yalnız kalmasını istemedim.
Ancak eve gittiğimde fazla yorgun olduğum için uyuyakalmışım.
Uyandığımda saat biraz geç olsada gitmeye kararlıydım. Üzerimi giyinip evden çıktım.

Arabama binip Derin'in evine doğru sürmeye başladım.

▪▪▪▪▪▪▪▪

Eve geldikten sonra kapıyı çaldım. İçerden Derin'in sesi geldi. Ancak cevap vermedim. Eğer cevap verseydim beni sesimden tanıyıp içeri almazdı.

Kapıyı biraz açtıktan sonra hızlıca içeri girdim ve Derin'in ağzını kapatıp kapıya yasladım. Beni itmeye çalışıyordu. Ah bu kız çok güçlü.

Ben
"Sessiz ol. Benim Derin benim."

Yanında bulunan ışığın düğmesine bastığımda gördüğüm şeyle şok oldum. Derin ağlamıştı. Açık mavi olan gözleri koyu mavi olmuştu. Göz altları hemen şişmişti.

Böyle olacağını bilseydim yapmazdım. Beni gördüğünde direk sarılmıştı. Bu kadar çok mu korktu?

Ben
"D-Derin iyi misin? Üzgünüm ben bu kadar korkacağını bilmiyordum. Bilseydim yapmazdım cidden. Özür dilerim."

Kafasını kaldırıp bana baktı. Suan biraz fazla yakın olsakta bundan şikayetçi değilim.

Derin
"Birdaha böyle birşey yapma tamam mı?"

Başıma onaylayıp kendime çekip onu kollarımın arasına aldım.

Yine o koku. Çiçek. Cidden bana herşeyi unutturan, zamanın durmasını sağlayan tek şey bu kokuydu.
Beni mayıştıran tek koku.

Derin'i mutfağa götürüp su içirdim. Mutfağın burda olduğunu tahmin ettim. Evet tahmin yeteneğim biraz iyidir.

Daha sonra mutfaktan çıkıp salon diye tahmin ettiğim yere gittim. Evet burasıda salondu.
Onu koltuğa oturtup kendimde yanına oturdum. Kafasını göğüsüme yaslayıp kendimle birlikte geriye doğru yasladım. Kollarını belime sarmıştı. Cidden ben şikayetçi değilim ancak yarın bunları hatırladığında ne olur bilmiyorum.

Derin'den

Onun yanında kendimi neden bu kadar rahat hissediyorum. Sanki........... sakinleştirici gibi.

Onun kokusu çok güzeldi. Böyle uyku ilacı gibi. Onun kokusu beni mayıştırıyor. Benimle beraber koltuğa oturdu ve kafamı göğüsüne yaslamamı sağladı. Geriye doğru yasladığında yatıyor gibiydik. Bu bana biraz garip hissettirmişti.

Aradan biraz zaman geçince kafamı kaldırıp ona baktım.
Gözlerini kapatmış uyuyordu.

Doğruyu söylemek gerekirse

Melek gibiydi.