Asabi Güzel ve Yakışıklı İdol [] Park Jimin

18. Bölüm

Bu bölümü medyayı dinleyerek yazdım. Cidden çok güzel bi şarkı. Özellikle bir Suga fanı olarak rapine bayıldım. İyi okumalar.❤❤

Derin'den

Şuan ne mi yapıyorum? Spor salonunda boks torbasına yumruk atıyorum.
Aynı zamanda başımdaki çenesi düşük varlığın ne söylediğini anlamaya çalışıyorum.

Aslında anlamaya çalışmıyorum. Sadece susması için içimden dua ediyorum.

Bu çocuğun çok konuştuğunu söylemiştim değil mi? 

Yarım saattir yumruk attığım için sallanan boks torbasını elimle durdurup çenesi düşük varlığa döndüm.

Ben
"Sen ne diyorsun?"

Jimin
"Anlamadım."

Ben
"Yarım saattir ne anlatıyorsun?"

Jimin
"Ama sen beni hiç dinlememişsin."

Ben
"Jimin. Ne dediğini anlamıyorum bile. Nasıl dinlememi bekliyorsun?"

Jimin
"Neden anlamıyorsun ki? Gayet açık konuşuyorum."

Ben
"Evet açık ama hızlı. Gerçi ne konuştuğunu bilmiyorum ama. Neyse. Bak eğer tane tane anlatırsan inan bana seni çok iyi anlayabilirim. Yoksa seni anlamamı bekleme."

Jimin
"Sana birşey sorucam."

Onaylarcasına kafamı sallayıp konuşmasını bekledim.

Jimin
"Sence ben çok mu kısayım?"

Ben
"Ne?"

Aniden dediğim şeyle hiçbirşey anlamadığımı anlamış olacakki lafını tekrarladı.

Jimin
"Diyorum ki ben çok mu kısayım?"

Ben
"Ne alaka?"

Jimin
"Jungkook'u tanıyor musun bilmiyorum ama bana durmadan kısa diyip duruyor. Ondan 2 yaş büyük olmama rağmen bana kısa diyip başımı okşuyor."

Ben
"Senin boyun kaç ki?"

Jimin
"1,74."

Ben
"Ah benden sadece 4 santim uzunsun."

Jimin
"Bırakta bari senden uzun olayım."

Ben
"Aman iyi."

Jimin
"Sıkılmadın mı? Yarım saattir önündeki torbaya yumruk atıyorsunda."

Ben
"Sen sustuğunda bende yumruk atmayı keserim olur biter."

Jimin
"Neden? O kadar çok mu konuşuyorum?"

Ben
"Fazlasıyla."

Jimin
"Neyse hadi başka birşeyler yapalım."

Ben
"Of ne yapıcaz?"

Jimin
"Bence eve gidelim Sen üzerini değiştir oradan da ben nereye istersem oraya gidelim."

İçimden lanetler okuyup ona döndüm. Tabi döndüğüm an kolumdan çekistermesini saymıyorum.

Spor salonunundan çıkıp eve doğru sürmeye başladı. Hey bu benim arabam. Sana ne oluyor?

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Eve geldiğimizde odama çıkıp kısa bir duş aldım ve üzerimi giyinip aşağı indim.

Salona gidip Jimin'e seslendim. Peşimdem gelmeye başlayınca kapıya doğru gidip kahverengi topuklu ayakkabılarımı giydim. Arkama döndüğümde bana bakan bir Jimin görmeyi beklemiyordum. Sanırım beni bekliyordu.

Ben
"Hadi çıkalım."

Beni onaylayıp kapıyı açıp geçmemi bekledi. Önden ben çıkınca o da arkamdan çıkıp kapıyı kilitledi. Anahtarı bana verdikten sonra arabaya bindik.

Allah Allah. Hiç durmadan konuşan Jimin'in şimdi ağzını bıçak açmıyordu.

Arabayı ben kullanıyordum. Arada ona dönüp iyi mi diye bakıyordum. Sanki yüzünde mimik oynamıyordu.

Ben
"İyi misin?"

Jimin
"Evet. Neden sordun?"

Ben
"Ne bileyim. Hiç konuşmuyorsunda ondan. Birşey mi oldu?"

Jimin
"Yok hayır."

Ben
"Peki söyle bakalım nereye gidiyoruz?"

Jimin
"Ne?"

Ben
"Sen demedin mi? "Ben nereye istersem oraya gidelim." diye."

Jimin
"Ne yani bugün cidden her istediğimi yapıcak mısın? Ben karşı çıkarsın sanmıştım."

Ben
"Bence fikrimi değiştirmeden söyle. Nereye gidiyoruz?"

Jimin
"Peki o zaman. Sen sür ben sana yolu tarif edicem."

Dediğini yapıp sürmeye devam ettim. Jimin'de bana yolu tarif ediyordu.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Kısa bir yolculuktan sonra geldiğimiz yere baktım.
Yol kenarıydı. Jimin'e anlamsızca baktım.

Ben
"Ne işimiz var burda?"

Jimin
"Gel benimle."

Yanıma geldi ve elimden tutup biryere çekiştirmeye başladı. Nereye gittiğimizi bilmiyordum bile. Ayrıca bana inanın buraları daha önce hiç görmedim.

Yolun sağında bulunan ağaçların içine girip ormana karışmıştık.

Cidden buraları biliyor muydu?
Hepsinden önce burada ne var?

Biraz daha yürüdükten sonra nereye geldiğimize baktım.
Burası gerçek olamaz. Burası cidden.....