Asabi Güzel ve Yakışıklı İdol [] Park Jimin

26. Bölüm

Derin'den

BTS bizim masamızdaydı.

Ah hadi ama ben güçlü biriyim. Öyle yerimde kaskatı falan kesilemem.

Şuan onlara baya uzaktaydık. Yugyeom yanıma gelip kolunu girmem için uzattığında koluna girip yürümeye başladım.

BTS bizi görünce ağızları beş karış açıldı. Onlara gülümseyip Yugyeom'la birbirimize baktık. Bana gülümseyip önüne döndü.

Rm
"Siz çıkıyor musunuz?"

Bunu demesiyle kaşlarım alayla çatıldı.

Ben ve Yugyeom
"Hayır."

Got7 arkada gülerken Mark konuşmaya başladı.

Mark
"Yugyeom'un ikizini bulduk."

Hepimiz gülerken Jimin'le göz göze gelmiştik. Hemen gözlerimi kaçırdım. O sırada bana p*ç smile atan bir Ege'yle karşılaştım. Ah be kuzen birşeyden de eksik kal be.

Şuanda Ege'nin bana attığı bakış 'evde görüşcez' bakışıydı. Aah kesin evde beni sorguya çekecek. Bu arada da Jimin'in bakışları hala üzerimdeydi. Ah ne yapıcam ben? Çok utanıyorum. Kızarmazsam iyi.

Sıcaklık basmasıyla sağ elimi kaldırıp kendime doğru yelpaze yapıp salladım. Amaç serinlemek. Hafiften başıma giren ağrı ve terlemeye başlamamla bu işte başka birşey olduğunu anladım.

Daha fazla dayanamayıp çantamı alıp kimseye çaktırmadan dışarı çıktım. Salonun etrafında duran ağaçlardan birine elimi koyup yaslandım. Nefesim kesilmeye başlıyordu. Sanki kalbimi birşey sıkıyordu. Derin derin nefesler alırken omuzuma konulan elle başımı o tarafa çevirdim.

Bu..........Jimin'di.

Jimin
"İ-iyi misin?"

Cevap vermeyip kalbimdeki acıyı dindirmeye çalışıyordum. Bana öylece bakmaya devam ediyordu. Muhtemelen ona oynadığım oyundan bir haberdi.

Olay Derin'in anlatımından

Jimin gitmeden önce canım arkadaşım Deniz beni aramıştı. Kendisi sıkı bir ARMY olduğu için BTS'in turneye çıkacağından bahsetmişti. Kısacası Jimin'in turneye çıkacağını biliyordum. O gün aynı zamanda benimde artık Türkiye'ye dönme vaktim gelmişti. Babam beni yanına çağırmıştı. Çünkü Kpop idolü olacaktık ve bunu Türkiye'de daha detaylı yapabileceğimizden bahsetti. Eğitim gibi. Kısa bir çalışma sonrası belkide Kore'ye geri dönerdik. Ki yüksek olasılık geri dönmek zorundaydık.

Normal Zaman

Karşımda öylece durmuş bedene baktım. Acım biraz hafifleyince yaslandığım yerde dikleştim. Şuan aslında suçlu olan bendim. Belkide bize bu kadar acıyı yaşatan da bendim. O gün kendi yalanımı Jimin'inkiyle örtmüştüm. Jimin'i kendimden uzaklaştırmak için Jimin'i kullanmıştım. Bu ne kadar canımı acıtsada hayallerime küçük bir adım kalmışken vazgeçemezdim. Bunu yapamazdım. Bende o duruma düştüm işte.

Hikayede erkek sırf arkadaşları üzülmesin diye sevdiğinden vazgeçer. Sonunda ise üzülen taraf kız olur. Kendini kullanılmış hisseder. Hiç sevilmemiş zanneder. İntihar etmeye başlar. Kız öldüğünde veya ölümcül bir hastalığa yakaladığında işte o zaman erkek kızın değerini anlar. Ama çok geç olur.

Biz bunun tam tersini yaşıyorduk. Çünkü ben kendi yalanımı başkasının yalanıyla örtecek kadar bencilim. Ben......bencilin tekiyim. Kendine toz kondurmayan kibirli ve bencilim.

Jimin'den

O-o d-dönmüştü. Hemde ünlü ve bir o kadar güzel biri olarak. Nasıl onu her gördüğümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor. Ben.......ben onun değerini anladım. Onu bırakıp giden benim. Onunla olamayacağımı bildiğim halde ona onu sevdiğimi söyledim. Yetmemiş gibi bütün okula sevgiliyiz demiştim. Şimdide kendi cezamı çekiyordum. Şuan o dedikodu yüzünden aptalın tekiyle sahte Bir ilişki içerisindeyim.

O gün sınıfta sevgiliyiz dedikten sonra olay internete yayılmış ve PD-nim bu dedikoduları ortadan kaldırmak için beni Seulgi ile sevgili gibi göstermişti.

Ne kadar saçma.

Şuan bunları boşverip karşımdaki sorularıma cevap vermeyen bedene baktım. Derin'e. Özlediğim, kokusunu içime çekmeyi istediğim kadına.

Sanki canı yanıyordu. Yaslandığı yerden dikleşip bana döndüğünde gözlerimi kaçırdım. Onun o mavi gözlerine ne kadar bakmayı istesemde yapamıyordum. Ben bunu haketmiyordum. Onun canını yakmıştım. Hemde çok. Şimdi karşısına geçip hiçbirşey olmamış gibi davranamam.

Derin
"Özür dilerim."

Ona döndüğümde gözünden bir damla yaş akmıştı.

Ben
"N-ne?"

Derin
"Ben bencil ve kibirli biriyim."

Ben
"S-sen n-ne s-saçmalıyorsun?"

Derin
"SEN BENİ DEĞİL BEN SENİ BIRAKTIM PARK JİMİN!!!"

Duyduğum şeyle beynimden vurulmuşa dönerken önümdeki bedene odaklandım. Derin hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Biranda gözlerinin kapanmasıyla Derin'i kollarımın arasında buldum.