Koruma (GxG Texting) (Tamamlandı)

1.0 | John

Emma hangi ara sertçe araladığı kapıdan çıktığını bilmeyerek adımlarını uzun ve dar koridora yönlendirdi.

"Amy! Amy!"

Sesini korumasına duyurmaya çalışıyordu. Ona bir şey olsun istemiyordu, içinde oluşan tuhaf korumacılık hissi ile kafasının karışmasını engelleyemiyordu.

"Sikeyim, kaçmış!"

"Kapıyı kilitlenmedin öyle değil mi dalgın puşt?"

"Ben nereden bileyim gelmeyin lan üstüme."

Emma sesleri duyduğunda koşmaya başladı ve aşağı doğru inen merdivenlere adımını bastı.

Alt kata inmesiyle birinin onu omzundan tutup kendine çekmesi ve ağzını kapatması bir oldu. Atamadığı çığlık ile beraber derin nefesler aldı ve kendini tutan kişiye bakmaya çalıştı.

"Bak, Amy'ye yardım etmek için buradayım, sadece sakin ol." diye fısıldadığı an bir silah sesinin patlaması bir oldu.

Emma'yı yere fırlatıp kendini sağa çekti ve koridorun diğer tarafında, elinde sıkıca silahını tutan başka bir adama baktı.

"Adım John!" demesiyle Emma'yı kucağına alması ve cama tekme atması bir oldu.

Kucağında Emma ile camdan balkona, balkondan ise sertçe zemine atladı ve koşmaya başladı. Ayaklarının ne kadar acıdığını umursamıyordu, tanımadığı birisini kurtarıyordu ve ölmesi umrunda dahi olmazdı fakat Amy ve Bay Rich için en azından bu kadarını yapmak istiyordu.

"Gerisi bende!"

Emma, Amy'nin sesini duymasıyla kendini güvende hissetti.

John'un kucağından inip ayakları yere değince Amy'ye doğru koşmaya başladı.

"Amy!"

Bir anda kendini Amy'nin kollarına attı ve sımsıkı sarıldı.

"E-efendim..."

Amy birkaç saniye kollarını nereye koyacağını bilmeden öylece havada tuttu ve en sonunda Emma'nın beline sardı.

"Gitmeliyiz, efendim."

Emma'yı kolundan tuttu ve siyah arabanın kapısını açıp onu arka koltuğa oturttu. Buna oturtmaktan çok fırlatmak da denebilirdi. Şuan bulunduğu gergin ortamdan ve Emma ile ilk defa bu kadar yakın bir temas kurmanın heyecanı ile nasıl davranması gerektiğini anlayamıyordu.

Sürücü koltuğuna geçti ve gözlüğünü düzeltti.

"Bayan Emma, kemeriniz."