Koruma (GxG Texting) (Tamamlandı)

2.0 | Karanlık

Gece saat 01:00 olmuştu. Emma, Amy'nin üzerindeki gerginliğe bir türlü anlam veremiyordu.

Maskenini durmadan düzeltiyor, elleriyle oynuyordu ve eskisi gibi soğuk kanlı davranamıyordu. Öyleymiş gibi yapıyordu.

"Amy, bir sorun mu var?"

"Hayır efendim."

"Emin misin?"

"Evet efendim."

"Bana anlatman gereken şeyler var..."

"Belki sonra, her şey son bulunca efendim."

"Tamam. Uykum var, uyuyacağım." dedi ve koltuktan kalkıp merdivenlere ilerledi.

Amy'nin arkasından gelmesiyle ona döndü.

"Ne?"

"Ne ne?"

"Neden peşimden geliyorsun?"

"Efendim, yalnız kalmanızı göze alamam."

"Peki."

Emma, Amy ile beraber odasına girdi ve yatağına oturdu.

"Umm, sen uyumayacak mısın Amy?"

"Hayır efendim."

"Bari ayakta dikilme, otur."

"Böyle iyi, efendim."

Emma gülümsedi ve yatağının içine girdi.

"Burcun ne?"

"E-efendim efendim?"

"Efendim efendim mi?" dedi ve bir kahkaha attı.

Amy, Emma'nın kahkahasını duyması ile yutkundu.

"Çok güzel gülüyorsun."

Emma fısıltıyla söylenen sözü duyduğunda şaşkınlıkla korumasına baktı.

"N-ne?"

Amy fısıldadığını düşünerek alnına vurdu ve arkasını döndü.

"Has..."

"T-teşekkür ederim. Senin bana iltifat etmene alışık değilim sadece, daha doğrusu... Benimle 'senli-benli' konuşmana hiç alışkın değilim ve..."

"Üzgünüm efendim."

"Ah, hayır hayır. Hiç sorun yok, inan."

Kaloriferlerden bir sıcaklık gelmediğinde Emma battaniyesine daha sıkı sarıldı.

"Neden bir anda bu kadar soğudu?"

"Hemen bakıyorum."

Amy arkasına döndüğü an ışığın sönmesi ile hareket etmeyi kesti.

"Elektrikler gitmiş olmalı, efendim. Endişelenecek bir şey yok."

"Awww Amy beni bırakma!"

Emma aniden yatağından kalkıp Amy'nin koluna sarılınca, Amy soru dolu bakışlarını ona yöneltti.

"Bayan Emma."

"Filmlerde güçlü olan kişi şantelleri açmaya gider, sonra katil veya canavar gelir ve diğerini kaçırır sonra güçlü olan onu aramaya giderken ölür."

"Efendim, siz sadece çok film izliyorsunuz. Hem... Siz ölmediğiniz sürece bir sıkıntısı yok."

"Nasıl yani?"

"Hiç."

Emma, Amy'yi kolundan tutup yatağına doğru çekeledi.

"Efendim, napıyorsunuz?"

"Seni yatağıma atıyorum."

"NE!?"

"Şaka."

Emma sıkıca tuttuğu kolu bıraktı ve yatağının içine girip kenara kaydı.

"Gel."

"Efendim, ben sizin korumanızım."

"Ne fesat bir koruma, karanlıkta kendim yatamam!"

"Ha..."

"Sen ne düşünüyordun?"

"Ben de bunu düşündüm."

Amy vücudunun yarısını dışarıda, yarısını ise yatakta bırakacak bir şekilde uzandı ve elini her an hazırda, silahının üzerinde bekletti.

"Yataktan düşmeyesin?"

"Böyle iyi, efendim."

~~~

DEVAM EDECEK.

Niahahhaha biliyorum pisliğin tekiyim, her neyse.

VOTE VERİN LÜTFEN YEMEYECEĞİM SÖZ