Συγγνώμη!

158 13 2
                                    

"Τι σε ήθελε αυτός ο ξεδιάντροπος?", με ρωτάει ο μπαμπάς μου και μπορώ να διακρίνω το θυμίσω του από την ένταση της φωνής του.

"Δεν ξέρω μπαμπά. Μου είπε απλά Ότι θέλει να μιλήσουμε και λογικά θα βρεθούμε σήμερα", του απαντάω ήρεμα.

Ο μπαμπάς μου με κοιτάζει με ενα φρικαρισμένο βλέμμα. "Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου κόρη μου? Είσαι μια γυναικάρα, όλα τα έχεις, μπορείς να έχεις οποίον θέλεις εσύ στα πόδια σου που όμως θα σε αγαπάει και πάνω απ'όλα θα σε σέβεται!", προσπαθεί να μου βάλει μυαλό.

Αχ βρε μπαμπά! Η αλήθεια είναι ότι έχει απόλυτο δίκιο ο μπαμπάς μου. Όμως άντε να το καταλάβει ο ηλίθιος εγκέφαλός μου.

Και τώρα θα αναρωτιέστε ποιος είναι αυτός ο Γιώργος. Χα! Εγώ θα σας πω. Ο Γιώργος λοιπόν ανήκει στον κύκλο μας, είναι από μια πλούσια οικογένεια με πολλές εγκαταστάσεις διαφόρων επιχειρήσεων στη χώρα.

Ήμασταν ζευγάρι απο τη πρώτη Λυκείου και χωρίσαμε πριν 1 περίπου χρόνο. Τον έπιασα με άλλη στο κρεβάτι, όχι μια αλλά δύο φορές. Την πρώτη φορά του έδωσα μια ευκαιρία αλλά δεν είχε κανένα απολύτως νόημα εφόσον το έκανε ξανά.

Με παρακαλούσε και έλεγε οτι με αγαπάει αλλά εγώ ράκος. Είχα πληγωθεί. Αλλά καλά να πάθω. Δε μπορώ να κρύψω ότι τον Γιώργο τον αγαπάω. Ήμασταν μαζί 2 ολόκληρα χρόνια. Ζήσαμε πολλά πράγματα μαζί άσχετα που κάποια απο αυτά ήταν ψεύτικα.

Όσο για το τώρα και τι νιώθω εγώ δεν έχω ιδέα. Μπορεί να τον αγαπάω σαν άνθρωπο αλλά θέλω να πιστεύω οτι δεν είμαι πλέον ερωτευμένη μαζί του.

"Μπαμπά ξέρω, απλά θέλει να μιλήσουμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι.", προσπαθώ να τον πείσω.

"Θα το δεχτώ. Αλλά Δήμητρα, αν σε ξαναδώ πληγωμένη εξαιτίας του θα τον καταστρέψω, να το ξέρεις!", μου λέει σοβαρά.

Του χαμογελάω και ανεβαίνω στο δωμάτιό μου. Πέφτω με φόρα ανάσκελα στο υπέρδιπλο κρεβάτι μου και κοιτάζω το ταβάνι. Τι σκατά να θέλει ο Γιώργος μετά από τόσο καιρό? Γαμώτο. Τόσο καιρό η ζωή μου κυλούσε ήρεμα. Γνώρισα και τον Στέφανο. Φαίνεται πολύ καλό παιδί. Αν και δε νομίζω να με πάρει ποτέ τηλέφωνο.

Ακούω το κινητό μου να δονείται για 3 δευτερόλεπτα. Το ανοίγω και βλέπω ότι μου έστειλε μήνυμα ο Γιώργος. ''Μπορείς σε καμία ώρα να έρθεις από το σπίτι μου?'', βλέπω το μήνυμα και του απαντάω, ''Εντάξει''.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και μπαίνω για ένα γρήγορο ντουζάκι. Μόλις τελειώνω βγαίνω από το μπάνιο και μπαίνω στην καρταρόμπα μου. Χμμ, τι στο καλό να βάλω? Έχω τόσα ρούχα που ώρες ώρες δε μπορώ να διαλέξω. Τελικά επιλέγω ένα ψηλόμεσο τζιν με κάποια μικρά σκισίματα, μια κοντή κολλητή μαύρη μπλούζα και τα nike αθλητικά μου.

Για στάσου λίγο...Donde viven las historias. Descúbrelo ahora