Για στάσου λίγο...

Γιατί να είναι τόσο γαμάτος?

 Ακούω το κουδούνι της πόρτας και κατευθύνομαι προς αυτήν για να ανοίξω. Την εξώπορτα την είχα αφήσει ανοιχτή όταν ήρθα αφού θα έφευγα ξανά. Ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω τον Γιώργο. Χωρίς να προλάβω να πω κουβέντα το χέρι του προσγειώνεται με δύναμη στο μάγουλό μου.   

Πέφτω με φόρα στο πάτωμα αλλά προλαβαίνω να στερεωθώ στα χέρια μου για να μη χτυπήσω. Νομίζω ήρθε το τέλος μου. Αυτός θα με σκοτώσει. "Τόσο καιρό σε παρακαλάω να γυρίσεις σε εμένα και όλο με αγνοείς. Λίγος σου πέφτω μωρή?", ακούω ένα βάζο να εκτοξεύεται ακριβώς δίπλα μου και να σπάει σε δεκάδες επικίνδυνα κομμάτια.

Νιώθω το μάγουλό μου να τσούζει. Μαλάκα! Κάθομαι στο πάτωμα με το κεφάλι μου σκυμμένο. Δεν τολμάω να σηκωθώ. Αυτός είναι τρελός. Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα αλλά δεν κουνιέμαι από τη θέση μου. "Μίλα μωρή!", τον ακούω να λέει και νιώθω ότι με πλησιάζει όλο ένα και περισσότερο. 

"Ξαφνικά με αρπάζει με δύναμη από τα μαλλιά και με σηκώνει πάνω ενώ με γυρίζει για να τον κοιτάξω. "Θα σε σκοτώσω καριόλα! Που μου το παίζεις και δύσκολη", μου φωνάζει μέσα στη μούρη μου και με σπρώχνει ξανά στο πάτωμα. "Δεν το παίζω δύσκολη. Απλά δε σε θέλω! Είσαι τρελός ρε!", του φωνάζω ανήμπορη πλέον να συγκρατήσω τον εαυτό μου.

"Ποιον είπες τρελό μωρή βρωμιάρα?", με ρωτάει δυνατά και τον νιώθω πάλι να με πλησιάζει. Κλείνω σφιχτά τα μάτια μου προσπαθώντας να προετοιμαστώ για την επόμενη κίνηση του μα δεν κάνει τίποτα λες και κάτι τον εμποδίζει. "Τι στον πούτσο κάνεις εκεί ρε γρόθε?", νομίζω ότι ακούω την φωνή του Στέφανου. Ή τα αυτιά μου έπαθαν βλάβη.

Σηκώνομαι επιφυλακτικά το κεφάλι μου ώστε να δω τι γίνεται και βλέπω τον Στέφανο να χτυπάει ανελέητα τον Γιώργο. Σε ευχαριστώ Θεέ μου. Δεν έχω δύναμη ούτε να μιλήσω. Το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι μέσα σε λίγα λεπτά ο Στέφανος έχει σπάσει στο ξύλο τον Γιώργο και τον πέταξε έξω από το σπίτι.

Ακούω βήματα να με πλησιάζουν και αυτόματα μαζεύομαι αφού είμαι επηρεασμένη από πριν. Νιώθω την ανάσα του κοντά μου. Μου βγάζει τα μαλλιά από το πρόσωπο και τα τοποθετεί πίσω από το αυτί μου. Το χέρι του ακουμπάει απαλά το χτυπημένο μου μάγουλο και νιώθω ένα τσούξιμο αλλά και μια ασφάλεια ταυτόχρονα.

"Είναι και πολύ γαμιόλης", ακούω την Στέφανο να μου λέει και χωρίς να το συνειδητοποιήσω ξεσπάω σε κλάματα. Ο Στέφανος με βάζει στην αγκαλιά του και μου χαϊδεύει τα μαλλιά. "Σςς ησύχασε, είσαι ασφαλής τώρα", τον ακούω να μου λέει και κλείνω τα μάτια μου χωρίς να με νοιάζει τίποτα. Ξέρω μόνο ότι αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε καλά χέρια.