CHAPTER TWO

521 47 8
                                    

"Just because God gave you a mouth, doesn't mean you must constantly use it. Sometimes you must connect your tongue to your brain before talking."


Luke POV

Nandito ako ngayon sa hospital, binabantayan ko ang kapatid ko. Kailangan niyang masalinana ng dugo dahil sa nangyari sa kanya noon. Wala pa kaming nakikitang donor niya. It's been a month ng huli kong narinig ang mga tawa niya. Nakikita ko siya sa isang estudyante sa school namin. Hindi ko siya kilala pero parang magkatulad sila ni Laura.

"Oh, you should go home now, son, kami na ang bahalang magbantayan sa kapatid mo, may klase ka pa bukas", sabi ng mommy kong kadarating lang.

"May nakita na ba kayong donor?" tanong ko.

"Wala pa, pero kapag meron willing akong magbigay kahit anong hilingin niya, makapag-donate lang siya ng dug okay Laura", sabat naman ng papa ko.

Nagpaalam na ako sa mga magulang ko. Kahit na ako, willing akong ibigay sa kanya ang mga hihilingin niyang kapalit, basta mabihyan niya lang ng dugo ang kapatid ko.

..................................................................................................................................................................

Naiirita ako sa mga babae dito sa school. Palagi silang nakapalibot kapag dumarating ako dito sa school.

"Luke", sabi ni Marco ni hingal na hingal. "May nakita akong kaparehong dugo ng kapatid mo",

"Saan mo nakita?" tanong ko.

"Sa profile ng mga estudyante dito sa school, you should treat me about this, I stayed up all night just to search all of the students here", sabi niya. "Oh ito ang number niya, tawagan mo kung willing siyang mag-donate", binigay niya sakin ang number ng sinasabi niyang estudyante.

Shine POV

Last day na ng exam namin, sinabi ko na rin kina Kisses ang nangyari sakin. Buti na lang at pinag-exam parin nila ako.

"Why are you still here? Diba dapat suspended ka na, you've been caught on cheating", sabi ni Via.

So, siya ang may pakana ng lahat ng ito. Wala naman nakakaalam sa nakasulat sa papel kundi ako at ang prof namin.

"Bakit naman ako masususpend sa isang love letter lang, Via", sabi ko.

"What? Hindi iyun love letter, kudigo iyun, nakita ko", sabi niya.

"Kung isa iyung kudigo, bakit pa ako ngayon nandito?" sabi ko.

"I saw it, ako ang kumuha sa bag mo", pag-aamin niya.

Got yah! Ikaw pala ang may pakana iyun ah,

"I mean nakita kong sinusulat mo", pagbabawi niya sa sinabi niya.

"Hay, kapag magsisinungaling ka, dapat you connect first your tongue to your brain, para hindi ka mabisto", sabi ko at saka iniwan na siya.

Matapos akong makalayo sa kanila, agad kong hinawakan ang dibdib ko.

"Hay, nagawa ko iyun, ang tapang ko naman, paano na iyan, siguradong lalagapak siya ng tawa kapag nalaman niyang hindi na ako makakapsok next sem, kailangan kong magawa ng paraan", sabi ko habang nakawak parin sa dibdib ko.

Biglang nag-ring ang phone ko.

Unknown Number.......

'Hello'

'ito ba si Miss Perez?'

'Yes, sino po sila?'

'Pwede bang pumunta ka sa hospital ngayon?'

MayWard Presents: You're My DNATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon