Benim Dogan Güneşim

Bölüm 16

Selamun aleyküm...
Multi medyada İpeğin okula giderken giyindiği elbise...
Tatilin bitmesine az kalmıştı. İpeğin okuluyla görüşüp bilgi almıştım. Bu akşam İpekle bu konuyu konuşacaktım. Ama eve geldiğimde İpek yoktu.

Gül hanım ve Yasemin Hanım da evde değillerdi. Bütün evde bakmadık yer bırakmadan kontrol ettim. Ama ne İpek nede çalışanlar vardı. Ev toplu ve düzenli bir haldeydi , öyle ki yemekler yapılmış ve sofra kurulmuş. Sakin olmaya çalışarak ilk önce İpeği aradım telefonu çalmasına rağmen açmıyordu. Gül hanımı aramak aklıma gelince hemen aradım. Sabırsızlıktan bir ayağımı yere vurarak telefonun açılmasını bekliyordum. Kapanmasına ramak kala karşı taraftan Gül hanımın sesini duymamla lafı dolandırmadan söze girdim.
"Gül hanım eve geldim yoksunuz? " Soru mahiyetinde sormuştum.
"Ali bey ben İpek hanımdan izin alıp bugün biraz erken çıktım. İpek hanım size söylemedi mi?"
Erken mi çıkmıştı öyleyse İpeğin nerde olduğunu bilmiyor. Yinede her ihtimale karşı
"Gül Hanım İpek evde değil nerde olduğu konusunda bir bilginiz var mı?"
"Malesef haberim yok Ali bey ben öglene doğru çıktım. Belki Yasemin biliyordur.
" Tamam anladım iyi günler "diyerek karşı tarafın cevap vermesini beklemeden kapatıp Yasemin Hanım yazan numarayı aradım. İkinci çalışta açılmıştı" Yasemin Hanım İpek evde değilde. Nereye gittiğini biliyormusunuz? Yada saat kaçta evden ayrıldı.? "
" İpek hanım öğleden sonra saat üç buçuk dört gibi mutfağın camından bakıyordum hızlı bir şekilde bahçe kapısından çıktığını gördüm. Telaşlı bir hali vardı. Bende sofrayı kurup çıktım. "
Hiç kimseye haber vermeden aceleyle nereye gitmişti bu kız?
"Tamam" diyerek karşı tarafın cevap vermesini beklemeden kapattım.
Bahçeye çıkıp Adem ve Yavuz u yanıma çağırdım.
Ne kadar düşünmemeye çalışsamda kötü düşüncelerin aklıma gelmesini engelliyemiyorum. Adem ve Yavuz yanıma gelirken tekrar İpeği aradım. Bir ümit açar diye ama sonuna kadar çaldığı halde açan olmadı.
Adem ve Yavuz da yanıma gelmiş meraklı gözlerle bana bakıyorlardı.

"Adem sen tüm bugün burdamıydın? Evden ayrıldın mı? "
"Akşam üzeri dışarda biraz işim çıktı bir saatliğine gidip geldim. Onun dışında burdaydım. Bir sorun mu var?"
"İnşallah yok!" Kendi kendime dediğim sözü duymamışlardı.

"Adem bütün adamları topla! İpek yok" sesim sert ve itiraz kabul etmeyen cinstendi. Bunu anlayan Adem ve Yavuz hemen baş selamıyla yanımdan ayrıldılar.
İpeğin yengemin yanında olma ihtimali ile yengemi arayıp telefonu kulağıma götürdüm. Yengemin hamile olması beni temkinli olmaya zorluyordu. Yengemin sesiyle düşüncelerinde sıyrılıp ona belli etmeden ağzını aradım ama iyi bir sonuca varamadım. Çünkü ;yengemin konuşmasından anladığım kadarıyla onunda yanında değildi.
Ona belli etmeden konuşup kapattım. Tekrar İpeği arayıp adamların toplandığı yere yürüdüm. Sakin olmaya çalışarak emin adımlarla adamların karşısına geçitim.

"İpeğin evden çıktığını gören var mı?"

....

"Gören var mı? Diyorum size bir cevap verin."
Sessizlik beni çileden çıkarmaya yetmişti.

"Kimse görmemiş Ali bey "bunu söyleyen Yavuz du

" Nasıl kimse görmez bu kadar adam ne yapmaya burdasınız haa? "Aklıma gelen ihtimalle hemen diğer sorumu yönelttim.

" Herkes burda mı? "
" Fazıl yok abi işinin olduğunu söyleyip çıktı ama hala gelmedi. Arıyoruz ama telefonu kapalı "
Kolumdaki saatte baktığımda saatin sekizi geçtiğini gördüm. Çalışanlara birşey demeden evin bahçeye açılan kapısından içeri girdim. Sıkıntıdan üzerimdeki takım elbise beni iyice bunalttığı için büyük adımlarla odama girip rahat birşeyler üzerime geçirdim. Odadan çıkınca bir an gözlerim İpeğin odasına takıldı belki bir not, ip ucu bulurum diye İpeğin odasına girip etrafı kontrol edip birşey bulamayınca aşağıya indim. Daha fazla bekleyemediğimden dışarı çıkıp aramayı düşünüyordum ki evden çıkmamla bahçe kapısından İpeğin içeri girdiğini gördüm. Elinde çantası başı önünde sakin adımlarla ilerliyordu. Bir an yanlış gördüğümü sanıp şaşkınlıktan dolayı bir tereddüt yaşasamda Yavuz un "Abi İpek hanım geliyor" demesiyle toparlanıp yanına yaklaştım. Benim yanına gitmemle başını kaldırıp gözlerime baktı. Telefonlarıma cevap vermeyen, haber vermeden tek başına evden çıkan o değilmiş gibi sakin adımlarla yanımdan geçip eve yürüdü.
Sinirlerim bu hareketiyle iyice bozulmuştu. Sakinleşmek için derin bir nefes aldım, başımı göğe kaldırıp ya sabır çekip etrafıma baktığımda korumaların bana baktıklarını görünce eve girmekte olan İpeğin yanına gittim. İçerde elbet bu yaptığı sorumsuzca davranışın sebebini açıklardı.