Bölüm 8: Hancılar Konağında Düğün Var!

672 38 1
                                    

Selamun aleykum...
Geçte olsa yeni bir bölümle sizlerleyim. Kızımız İpeğin agzından bir bölüm yazmamı istermisiniz dedim ama bir cevap alamadım. Sanırım hikayeyi Ali'nin ağzından okumak hoşunuza gidiyor.
Öyleyse keyifli okumalar...

💮💮💮💮

Ali kardeşi gibi gördüğü bu adamdan yokluğun küçük kız kardeşine uzaktan sahip çıkmasını, koruyup kollamasını istemişti. Ona emanet etmişti.

Ama o emanete göz dikmiş herşeyden sakındığı güzelini sevmiş ve bunu hiç bir korkusu olmadan direk Ali'nin yüzüne söyleye biliyordu. Ali görmeyeli can dostunun ne kadar kara göz bir adam olduğunu unutmuştu yada Mirza, Ali' nin bir bakışıyla yüreklere korku salan bakışlarını ve bir miktar psikopatlık kanı taşıyan yanını unutmuş olmalı.

Ali lafı evirip çevirmeden
cesurca itiraf etmesinden dolayı ve Mirza ya değerlisini emanet edecek kadar güvendiği için ve en önemlisi de kardeşinin Mirza ya olan kaçamak bakışlarında yakaladığı, bu adama karşı beslediği aşk, güven, sevği bu aşka saygı duymasına yetmişti. Gerçi şuan ameliyatlı olmasa biraz çektire bilirdi hiç fena olmazdı hani ama durum buna pek müsait değil.

"Siz benim ameliyatlı olduğuma şükredin yoksa elimden çekeceğiniz vardı" diyerek işaret parmağını Mirza ve Havine sallayarak. Küçük bir sessizliğin ardından "Lafa daldık vakit yaklaşıyor" diyerek kalkınca İpek te kalkıp peşimden yukarı ya odalarımıza çıktık. Tam İpek odasına girecekken bana dönüp" Havin... O çok şanslı! "
Anlayamadığım için kaşlarımı çatıp bakınca" Senin gibi bir abisi var ve her daim gözlerinin içine bakan bir eşi var. "
Ona doğru yaklaşıp" Bu anlayışlı abi, senin de eşin "deyince. Bir anda ağzımdan dökülen sözler benim şaşırmama neden olurken İpek te benim kadar şaşırmış bi halde bana bakıp bir şey söylemeden içeriye
girip kapısını kapattı.
Ellerimi saçlarımdan geçirerek" Ne yapıyorum ben? " diye söylenerek odama geçtim.
Kendimi kaptırmaya daha ilk günden başlamıştım. Aynada aksime bakarak "Bu olmamalı. Sadece bir oyun kendine gel Ali kendine gel" diyerek hızlıca hazırlanmaya başladım. Koyu mavi takım elbisemin içine biraz daha açık bir renkte gömlek ve tek renk takım elbisemin renginde kravatımı , kolumada saatimi takıp odadan çıktığımda İpeğein odasınında kapısı açıldı. İpek te bol kesim dirseğinden az aşağıda kalacak şekilde kırık beyaş düz kollarında bir şerit ğüpür devamı mavi eski osmanlı motifli bir elbise üzerine elbisesiyle uyumlu bir şal çantasıyla çok uyumlu bir çift gibi gözüküyorduk.(medyada) Ben İpeği incelerken yine daldığım için İpek benim yerimden kıbırdamadan ona bakmamdan dolayı merdivenlere yöneldi. Aşağıya indiğimizde Havin ve Mirza hazır bir şekilde bizi bekliyordu. Bizimde gelmemizle ayağı kalkıp çıkışa yöneldik arabalara binip Hacılar konağına gitmek için yola çıktık.

Sessiz geçen bir yolculuktan sonra Hacılar konağına varmıştık. Arabayı park edip İpeğe doğru döndüm. "Havin yanında olucak, bir şey olursa ararsın telefonunu yanından ayırma" dediğimde gözlerini devirip
"Tamam her yere gittiğimizde aynı uyarıyı yapmaktan sıkılmadın mı?" Diye çıkışınca bu kızın eski utangaç hallerinin yok olduğuna kanaat getirdim. Konuşmaya çekinen kız gitmiş yerine bambaşka bir kız gelmişti. Aklımdan geçenleri onada söylemeyi düşünüp.
" Farkettim de artık alıştın eski halinden eser yok "
Başını eğip elleriyle oynamaya başladı. Kendini kötü hissetmemesi için "Yani yanlış anlama. Bu halinden şikayetçi değilim sadece biraz daha bu utangaç halin devam eder diye düşünüyordum."
Bakışlarını kaldırıp "O zaman haramdın ve daha yeni tanışmıştık tanışma denirse tabi...Şimdi daha iyi konuşabiliyorum yani rahatım ama eğer istersen eski halime döneyim" tek kaşını kaldırarak.
Başımı iki yana sallayıp. "Yoo... Böyle iyi" diyerek torpidoda ki kutuları alıp indik. Mirza ve Havin ilerde bizi bekliyorlardı. Emin adımlarla yanlarına ilerlemeye başladık.
Bakalım Ali ve İpeği neler bekliyor?

Yeni bölümü merakla bekleyen ve zaman ayırıp okuyan arkadaşlar bölüm hem geç geldi hemde çok kısa biliyorum "bu kadar mı?" diyenleri duyar gibiyim. Kusura bakmayın aslında uzun bir bölüm yazmayı düşünüyordum ama çok yoğun günler geçiriyorum karne haftası geldi bildiğiniz üzere benimde doldurmam gereken karneler varken ve şuan sabah olmak üzere ve ben iki saatlik uykuyla derse giricem sizden biraz anlayış inşallah bir aksilik olmazsa sömestr tatilinde bol ve uzum bölümlerle geri dönücem.

Yıldızı yakmayı küçükte olsa mesaj yazmayı unutmayın. Teşekkürler.... 😊Hayırlı sabahlar... 😉😘

Benim Dogan GüneşimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin