ANGEL | KTH

BÖLÜM-6

Medya:Jimin

Şarkı:BTS-RUN

İyi okumalar...

(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)

Kızları zar zor uyumalarına ikna etmiştim. Ben de -her ne kadar yeni tanışmış olsakta- kızları merak ediyordum. Tae'yi aramak istiyordum ama.....
Aması yok işte aramam gerek. Kızların durumu için.
Telefonumu elime aldım ve onun isminin üzerine tıkladım. İkinci çalışında açmıştı ve ben heyecanlanmıştım. Şeyma kendine gel.

Tae
-Alo! Ne oldu Şeyma?

-Şey.... Kızları bulabildiniz mi diye sormak için aramıştım.

Tae
-Bulursak ararım demiştim zaten. Bir daha neden arıyorsun ki?

O böyle bağırınca korkmuş ve gözlerim dolmuştu. Bu telefonu kapatmadan ağlamamam gerekiyor.

-Özür dilerim ben... Şey... Seni de merak etmiştim.

Sesimin ağlamaklı çıkmasına lanetler yağdırırken onun cevabıda gecikmedi.

Tae
-Beni merak falan etmeyin. Benim kimseye ihtiyacım yok. Bunu o küçük beynine sok.

Diyip telefonu yüzüme kapattı ve gözyaşlarımı daha fazla tutamadım. Birden neden böyle olmuştu ki?

Hıçkırıklarımı tutmaya çalışırken bir yandan da kızları uyandırmamaya çalışıyordum. Hemen kalkıp lavaboya girdim. Kapısını kilitledim ve yere oturup ağlamaya devam ettim.

Neden ağladığımı bile bilmiyordum. Cidden ben neden ağlıyordum?  Korktuğum için miydi?  Yoksa....  Hayır, hayır yok öyle bir şey. Aklından bile geçirme Şeyma.

Kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve lavabodan çıktım. Neyseki uyanmamışlardı. Neden ağladığımı sorduklarında ne diyebilirdim ki?  'Ben de bilmiyorum' mu diyecektim yani. Saçmalamaya başladığımı farkedip kendime geldim. Yatağıma doğru ilerledim ve üzerindeki telefonumun ışığının yanıp söndüğünü farkettim.

Hemen elime alıp telefonu açtım. Ondan mesaj vardı. Heyecan ile açtım ve sessizce okumaya başladım.

-Özür dilerim Şeyma. Sinirlerim çok bozuk ve sen arayınca birden sana patladım. Gerçekten çok özür dilerim. Beni affedebilir misin??

Mesajı okurken kendimi tuhaf hissettim. Cevap vermekte kararsızdım. Versem bile ne diyebilirdim ki?

Eleerimin titrediğini hissettim. Bana ne oluyor böyle? Bir an önce kendime gelmem gerek.

Parmaklarımı klavyenin üzerinde oynattım ve yazdığımı bir kere daha okudum.

-Cidden önemli değil. Seni anlayabiliyorum. Bana açıklama yapmak zorunda gibi hissetme kendini. Sadece senin iyiliğini düşünmüştüm ama sanırım ihtiyacın yok gibi duruyor. Ama sen yine de kendine dikkat et. :)

Yazdıklarımdan vazgeçmemek için hemen gönder tuşuna bastım.
Kalbim çok hızlı atıyordu. Yine heyecanlanmıştım. Cevap vermesini beklerken başka birinden mesaj geldiğini gördüm. Gizli numaraydı.

-Merhaba Şeyma. Arkadaşlarınla bir buluşma ayarladım. Yakında seninle de görüşeceğiz. ;)

Ne demekti şimdi bu? Acaba kızları kaçıran kişi miydi? Peki beni nereden tanıyordu? Korkmaya başlamıştım.

Bunu kızlara söylemeli miydim? Peki Tae'ye?
Ne yapacağım şimdi?

En iyisi Tae'yi aramalıyım. Hemen Tae'nin isimine bastım. Telefon çalarken ellerim titriyordu. Tae hemen telefonu açtı.

-Efendim Şeyma.

-Tae ben çok korkuyorum. Az önce gizli numaradan bi mesaj geldi.

-Anlamadım. Ne gizli numarası? Ne yazıyordu mesajda?

-Arkadaşların ile buluştum yakında seninlede görüşeceğiz gibi şeyler yazıyordu. Kızları kaçıran kişiden olabilir mi?

-Kızları kimin kaçırdığını biliyorum Şeyma. Ve bulmamıza da çok az kaldı. Jimin neredeyse yerlerini buldu. Bulur bulmaz hemen gideceğiz. Siz sakın evden çıkmayın. Dikkatli ol Şeyma.

-Ta.... Tamam. Ben kapıyı falan kilitlerim. Zaten yurda giremezler değil mi?

-Giremeyeceklerini umuyorum ama sen yine de dikkatli ol. Onları bulacağız.

-Tamam Taehyung. Sizde dikkatli olun lütfen.

-Tamam Şeyma. Ben sana haber vereceğim.

-Tamam.

Deyip telefonu kapattım. Ona bir şey olmasından korkuyordum. Sağ salim kızları bulmalılar. Hiç kimse zarar görmeden.

^O^^O^^O^^O^^O^^O^^O^^O^^O^

Bölüm sonu. Kısa oldu diye şikayet etmeyin. Bir nedeni yok.

Yorum ve voteleri bekliyorum...