*Jimin'in ağzından*
-Yoongi telefonumu uzatır mısın?
Elimi ona doğru uzatıp telefonumu vermesini bekledim. Yoongi yattığı yerden gözlerini yarım bir şekilde açıp ters ters baktıktan sonra geri kapatıp uyuyormuş gibi yapmaya devam etti. Oflayarak yanımda şarjda duran telefonu aldım ve en sevdiğim oyunu oynamaya başladım. Taehyung'u arayalı 1 saat olmuştu ve hala gelmemişti. Kesin beni geçiştirmek için geliyorum demişti o yüzden oyundan çıkıp sırıtarak numarasına tıkladım. O beni geçiştirirse bende onu rahatsız ederim hehe. Telefon tam kapanacakken sonunda açılmıştı.
-Taeeeeee nerdesin hani geliyodun yine mi beni kandırdın?
Beni göremese bile üzgün gibi davranarak dudaklarımı büzdüm.
-Merhaba arkadaşınız kaza geçirmiş şu an hastanede.
Ne?? Kaşlarımı çatarak sordum.
-Hangi hastane? Adresi bu numarayı atın hemen geliyoruz.
Diyip telefonu kapattım ve cebime koydum.
-Yoongi kalk çabuk. Taehyung kaza geçirmiş. Hastaneye gidiyoruz.
Yoongi dediğimi duyunca hemen kalktı ve hazırlandı. Hemen yurttan çıktık. Hastane yakında olduğu için koşarak gitmiştik. İçeri girip hemen danışmaya Taehyung'un nerede olduğunu sordum. Acili gösterdiklerinde Yoongi ile koşarak oraya gittik. Sonunda Taehyung'u bulmuştuk ama hiç beklediğimiz gibi değildi. Üstüne beyaz bi çarşaf örtmüşlerdi. Ben olduğum yerde inanamayarak bakarken Yoongi yatağa yaklaştı ve çarşafı kaldırdı.
Benim en iyi arkadaşım Taehyung, orada cansız yatıyor olamazdı. Bizi böyle arkasında bırakıp gitmiş olamazdı hayır bu çok saçmaydı.
Yoongi Taehyung'un cansız bedenine sarılıp ağlarken benim de gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Yüzü kanlar içindeydi arkadaşımın. Ve teni bir o kadar da beyaz...
Sonunda ayaklarım yürüyebilir hale geldiğinde diğer yanına geçip ona sarıldım. Yoongi ile bağırarak ağlıyorduk.Yoongi
-Kim yaptı bunu sana. Kim yaptıysa ona bunu ödeticem ulan kim yaptı kiimm?İkimizde sonunda sakinleşmiştik ve diğerlerine de haber vermemiz gerekiyordu. Bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum ama yapmam gerek. Hepsi çok üzülecek ama Şeyma? Hayatı yıkılacak.
Telefonumu çıkardım ve sakin olmaya çalışarak Miray'ın numarasına tıkladım. 3. çalışında açtı.Miray
-Selam Jimin.-Miray.
Dedim ağlamaklı bir sesle.
Miray
-Noldu Jimin sen ağlıyor musun?-Miray çok kötü bir şey oldu. Taehyung...
Miray
-Ne oldu Taehyung'a Jimin söyle artık.-Miray Taehyung kaza geçirmiş. Hastanedeyiz hemen gelin lütfen.
Miray
-NE? Hemen geliyoruz Jimin sen sakin ol.Diyip telefonu kapattı. Öldüğünü söyleyememiştim...
*Şeyma'nın ağzından*
Seungho beni öpüyordu. Karşılık vermeli miydim? Taehyung aklıma geldiğinde hemen geri çekildim. Seungho mahcup bir şekilde bana bakıyordu.
Seungho
-Özür dilerim sanırım gitmeliyim.Diyerek yola döndü ve karşıdan karşıya geçti. Ben ona bakarken durdu, arkasını döndü ve el salladı. Ben de şaşkın bir şekilde el sallayıp yurda girdim. Odaya girdiğimde kızları telaş içinde buldum. Nehir ve Miray beni görünce ağlayarak üzerime koştular ve sarıldılar. Yine ne olmuştu acaba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANGEL | KTH
FanfictionKulağıma doğru eğildi. Nefesini hissedebiliyordum. Tae -Bundan sonra benimle hep buraya gelir misin? Kalakaldım. Ne demişti o? Bundan sonra onunla hep buraya gelmek? Düşünme yetimi kaybettim. Ciddi miydi? Neden benimle buraya gelmek istiyordu? Ned...