BİRTAN'em

Tatil

    Ela yatakta uyuyordu. Levent yorucu bir ameliyatın ardından içeri girdi. Saat iki sularıydı. Eli karnında uyuyakalmıştı. Levent üzerini örttü. Öptü. Çok yorgundu. Ama uyumak istemiyordu. Gözünü bile kırpmadan sabaha kadar sevdiğini izleyebilirdi. Çocuklarını düşünmek istiyordu. Ne kadar mutlu olacaklarını hissedebiliyordu. Artık onlar da mutluluğun formülünü bulmuşlardı. Tıpkı Suat ve Zenan gibi...

    Onlar her ne olursa olsun mutlu olmayı başarabiliyorlardı. Buna Revan'ın sebep olabileceğini düşündü. Sonra kendi çocuklarını düşündü. Gülümsedi. Sonra Ela'yı yeniden öptü.

    "Seni hiç bırakmayacağım, aşkım. Hiç bırakmayacağım." diye mırıldanarak Ela'nın karnını tutan elini okşadı. Sonra karnını okşadı.

    Koltuğa uzandı. Ela'yı izlerken daha fazla uykusuzluğa dayanamayıp uykuya dalıverdi.

                                {°°}

    Sabahleyin bavullarını hazırladılar. Kendi arabalarına binip yola koyuldular. Mine erkek arkadaşını almaya gitmişti. Suat rezervasyonu dün gece yaptırdığı için hiçbir sıkıntıları yoktu.

    Revan annesinin yanına oturmak istediği için Zenan arkaya bindi. Suat onlara aynadan baktı. Hallerini görünce gülümsedi. Zenan Revan'ı koltuğuna bağlamıştı. Ardından kolunu Revan'ın arkasına atıp sarılmıştı. Suat gülümseyince Zenan da gülümsedi.

    "Hadi. Kemerlerinizi bağlayın. Kalkışa geçiyoruz."

     Revan güldü babasının bu sözüyle. Zenan kemerini bağladı.

    Suat arabayı sürmeye başladı. Arkalarından Filiz sürüyordu. Revan arkaya dönüp el salladı. Filiz de ona el salladı. Gülümsedi.

                               {°°}

    Tatil yerine vardıklarında Zenan ve Suat gözlerine inanamadı. Ne yani? Şimdi Mine'nin sevgilisi Ümit miydi? Karşı karşıya geldiklerinde ikisinin de ağzı açık kalmıştı.

    Ümit, "Merhaba." diyerek elini uzattı. Ama Suat önce istemedi. Sonra nezaketten mi yoksa ablası kırılmasın diye mi bilinmez elini sıktı. Hiçbir şey söylemedi. Zenan da nezaketten Ümit'in elini sıktı.

    "Anne ben acıktım." dedi Revan Zenan'ın montunu çekerek.

    "Annecim. Bir saniye... Hem eşyaları odaya koyalım. Ondan sonra hep birlikte yemekhaneye ineriz."

    Ümit şaşkınca onlara baktı. Suat ve Zenan'ın kızı mıydı şimdi bu çocuk?

    Suat odanın kartını getirdi. Zenan'a verdi. Bavulların ikisini de aldı. Asansöre koydu. Sonra Mine ve Filiz'in bavullarını da asansöre koyduktan sonra odaların olduğu kata bastı. Ve bavulları kata indirdikten sonra asansörü tekrar aşağı indirdi ve hepsini asansöre çağırdı. Hep birlikte asansöre bindiler.

    Asansörde derin bir sessizlik olmuştu. Onlar için kısacık an yıllar gibi gelmişti. Sessizliği Revan bozdu.

    "Baba... Ben Filiz halamla kalabilir miyim?"

    "Olur. Ama neden böyle bir soru sordun ki? Bizimle de kalabilirsin meleğim."

    "Boşver neden sorduğunu. Benimle kalmak istiyor işte."

    Filiz Revan'a göz kırptı. Revan gülümsedi. Arabaya binmeden önce Zenan ve Suat'ın yalnız kalması için anlaşmışlardı.

                                {°°}