BİRTAN'em

Büyük Mutluluk

Gülüm ve Hasan'ın düğünü... Hoş bir düğün salonunda düzenlemişlerdi.

"Hasan ya... Sonunda senin de gerçekten mutlu olabildiğini gördük." diyen Zenan'a döndü.

"Evet ya... Sarı kuşumuz da mutluluğu buldu." dedi Zeynep.

"İyi ki hayatımdasınız..." dedi Hasan tüm arkadaşlarına bakarak.

Hepsi de ayakta dikilmişti.

"Çocuklar... Gülümsün'ün yanına gitsenize." dedi Nazenin.

Zenan: "Doğru... Gidelim Ela."

Ela'yı da peşine takıp Gülüm'ün odasına gittiler.

Nazenin: "Sizin aklınız nerde acaba? Bilmiyorum ki..."

Herkes güldü.

Odada sadece Gülüm'ün annesi vardı.

"Çok güzel olmuşsun Gülümsün."

"Sağ olun hocam..."

"Gerçekten çok güzel olmuşsun." dedi Ela.

"Teşekkür ederim Elacım. Hocam... Yavuz nerde?"

"Dedesinin kucağında... Sattım geldim."

Güldüler.

Asistanların hepsi içeri doluştu.

Zenan: "Çocuklar..."

Arzu: "Hocam... Gülümsün hocayı görmeye geldik."

Ela: "Dilhan'ı neden nefes nefese bıraktınız?"

Özlem: "Sormayın hocam ya... Aslında tüm işler ona yıkıldı da... O yüzden."

Zenan: "Bir şey sorabilir miyim?" Neden şarkılar bu kadar sıkıcı? Kim açıyor bunları?"

Ela: "Berkan açıyordur. Başka kim olacak?"

Zenan: "O da doğru ya..."

Gülümsün'ün annesi Gülsüm: "Çocuklar... Ben misafirleri karşılamaya gideyim. Siz durursunuz değil mi Ela burda? Meltem hanıma ayıp olmasın."

Ela: "Evet, Gülsüm teyze... Git sen. Biz dururuz burda."

Gülsüm, gitti.

Revan içeri girdi.

"Gülümsün teyze... Çok güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim fıstık." diyerek sarıldı Revan'a.

"Anne... Babam seni çağırıyor."

"Ne oldu?"

"Yavuz'un karnı acıkmış."

Ela: "Buraya getir istersen Zenan."

"Olur. Da... Belli olmaz Yavuz'a." diyerek odadan çıktı.

{°°}

"Oğlum... Sen çok mu acıktın?" diyen Zenan'a baktı Suat.

"Sen en iyisi yanından ayrılma istersen Zenan. İstekleri bitmiyor."

Zenan, Yavuz'u kucağına aldı. Sandalyeye oturdu. Örtünün altından oğlunu besledi.

Yavuz doyduktan sonra minik gözlerini yumdu. Minik ellerini yüzüne getirdi. Dakikalar önce ağlayan bebek şimdi gülümseyerek keyif yapıyordu annesinin kucağında.

Zahide, torununun minik ellerini tuttu.

"Şuna bak... Keyif yapıyor senin kucağında."

"Çok güzel..."