Stonyhurst University(School of Gangster)

Chapter 37 (Flashback of Sky)

Nasa kwarto ako ngayon habang nagpapahinga kalalabas ko lang kase sa clinic e. Nakatanaw ako sa kawalan nang maalala ko ang nangyari nung naaksidente ako

Flashback

(15yrs old ako nun, ngayon 20 na ako. 5 years akong nasa pilipinas at hindi umuuwi sa korea)

"Mommy, may I to go to the mall?" tanong ko sakanya

"Shopping?"tanong niya saakin

"Yes haha please?" pagmamakaawa ko sakanya

"Again? Hays, you have a lot of clothes,bags,things etc." Pagtutol niya

"But, I want more" sabay puppy eyes ko sakanya

"Okay fine. Take Care!"ani ni mommy

"Yes mommy thankyou! Iloveyou" pagpaalam ko sakanya

"Iloveyou too. Bye"-mommy

"I'll use my card byeee" sabay labas ko nang bahay at pinatakbo ang kotse ko papunta nang times square mall dito sa seoul korea.

Nagshopping at kumain lang ako dito. Nakaramdam naman ako nang antok kaya naisipan kong umuwi na. Habang nagdridrive ako papikit-pikit akong nagdridrive dahil siguro sa pagod kaya inaantok ako. Napapikit ako saglit at pagkadilat ko nasa ibang lane na ako at nakita ko na may malaking truck na nasa harapan ko pilit kong iniwas ang kotse ko at sa malaking puno ako nabangga. At napapikit nalang ako dahil sa sakit na nadadama ko.

----------------

"W-what? Amnesia? How?" gulat na boses na babae na familiar saakin

"Yes. Because she accidentally bumped her head in car window that cause of her amnesia" ani ng doctor. Minulat ko ang mata ko dahan-dahan at lumapit saakin yung babae at lalaki

"Hi baby, how do you feel right now?" Tanong nang lalaki saakin

"I'm fine. Who are you?" Tanong ko sakanya nagkatinginan naman sila nang babae na kasama niya

"I'm you're daddy and this is your mommy" bingyan naman ako in mommy ko 'daw' na matamis na ngiti

"So, who I'am?" tanong ko sakanila halata naman na nagkatinginan si mommy at daddy kaya napansin kong may mali na talaga

"A-ah you are-" bitin na sabi ni mommy "Faith Sky Jin Smith" singit ni daddy kaya tumango ako kahit alam kong may mali dahil ramdam ko yun

3hrs yata sila nagpakilala saakin para lang maalala ko sila pero hindi naman sila nabigo at naalala ko naman sila. The day after tomorrow ay uuwi na kami at madami pa daw sila ikwekwento pagkauwi namin. Pero kailangan ko din pumunta sa pilipinas dahil mas magaling daw ang mga doctor doon para mas gumaling ako at para mag-aral para maexperience ang pag-aaral dun

End of flashback

--------------

Nagtataka siguro kayo kung paano ko nakilala si Cedric Hyung? Simple lang. My mommy told this to me when I'm in a amnesia, so that I can remember it. Kwinento nila ito saakin nung nakauwi na kami galing sa hospital. At nung dumating si ced sa clinic kahapon, buti nalang naalala ko pa siya.

Flashback

(7yrs old ako nun)

Nasa park ako ngayon kasama ang yaya ko para maglaro dito nang biglang ko natanaw ang lalaki na nasa sulok pinuntahan ko siya dahil parang umiiyak siya

"Annyeonghaseyo" bati ko sakanya tinaas niya ang ulo niya para makita ako at tama ako umiiyak nga siya

"Annyeonghaseyo" bati niya saakin at binigyan niya ako nang matamis na ngiti habang bumubuhos ang luha niya

"Are you okay?" tanong ko sakanya

"No" sabay nang pagbuhos nang luha niya kaya kinuha ko ang panyo ko sa bulsa ko at inabot sa kanya bago niya ito kunin tumigin muna siya saakin at muling ngumiti

"Thankyou" ani niya kaya ngumiti ako hanggang sa hindi na siya umiyak

"Ayan hindi kana umiiyak haha" halakhak ko

"Oh shit. You know to speak in tagalog?" halakhak niya

"Yes. Half korean and Half american ako pero tinuruan ako nila mommy magtagalog. How about you?" tanong ko sakanya

"Half korean and Half american also but daddy and mommy also teach me how to speak tagalog" sagot niya

"Paano natuto magtagalog yung parents mo?" tanong ko

"nagpaturo sila sa yaya namin" sagot niya

"Same tayo hahaha" halakhak ko

"Nice" halakhak din niya

"Sino kasama mo?" tanong ko ulit sa kanya at lumingon-lingon

"Si yaya" sabay turo niya sa yaya na papalapit saamin na may dalang ice cream

"Cedric, let's go" ani nang yaya niya

"Okay wait. What is your name?" tanong niya saakin

"Kylie Jin Smith" ani ko sabay ngiti "you?"

"Cedric hyung. Byeeee see you next time" sabay wink niya saakin at umalis na sila at nagwave din ako. At umalis na din kami ni yaya dahil gabi na.
Pagkauwi ko sa bahay kwinento ko kaagad kay mommy lahat ng nangyari sa park kanina

End of flashback

Nagka-amnesia ako sabi nila mommy nung 15 yrs old ako. Pagkauwi namin galing hospital kwinento saakin ni mommy at daddy na may amnesia ako nun at kwinento naman niya saakin na may kababata ako na ang pangalan ay Cedric Hyung at lahat nang kwinento ko daw sakanya nung una naming pagkikita ay kwinento din niya saakin nung 15yrs old ako nung pagkauwi namin galing hospital.

I also remember nung nagtanong ako kay mommy and daddy that time.

Flashback

"Mommy? Daddy?" tawag ko sakanila habang pinapakita ang mga pictures namin ni cedric at napatingin naman ang mga ito saakin

"Yes baby?" tanong nila

"Can I ask?" nagpuppy eyes naman ako sa mga ito

"Sure. What it is?" tanong ni mommy

"Right you tell story to me? About cedric and I met each other?" ani ko

"Yes" sagot ni mommy habang si daddy ay inaayos ang mga pictures

"I heared a while ago, Cedric ask me what is my name? And ang sabi mo sa story na kwinento mo saakin ang sinabi ko kay cedric is 'Kylie Jin Smith' but my name you said a while ago is Faith Sky Jin Smith? Argh is so unorganized" pagrereklamo ko nagkatinginan naman sila ni daddy

"Not now hon" sabi ni daddy kay mommy

"Okay" sagot ni mommy

"Daddy? Mommy? What it is?" tanong ko sakanila.

"You should take a rest first. Goodnight" paalam ni mommy at kiniss ako sa noo ganun din si daddy at umakyat nadin ako sa room ko. Alam kong may mali

End of flashback

-------------

Pagtingin ko sa relo ko 7:18 na pala ang tagal ko pala binalikan ang mga alaala ko. Bumukas ang pinto nang kwarto ko at pumasok si kieah para yayain niya akong kumain dahil kanina pa daw naghihintay sila ced sa baba. Yes! Dito tumutuloy si cedced sa bahay