Why me?

Deel 36

Vertrek dag:

We staan op het vliegveld waar ik iedereen knuffels geef. Abdul is de laatste. Hij kust me. 'Tot vrijdag Nala', zegt hij wanneer zijn lippen de mijne verlaten. 'Tot vrijdag Abdul', zeg ik terwijl ik een kus op zijn wang geef. Ik geef hem nog een laatste knuffel en daar ga ik.

~

Na een paar uurtjes in het vliegtuig wordt ik wakker gemaakt door een vrouw die door een megafoon roept dat we de gordels moeten vast maken omdat we gaan landen.

Ik kijk uit het raam en ik zie het prachtige Spanje. Nadat ik mijn bagage heb verzameld kijk ik rond me heen, ik zie een man met een bordje Nala staan en ik loop naar hem toe. 'Ik ben Nala', zeg ik dan in het spaans. 'ID,alstublieft?' Ik toon hem mijn ID en ik loop met hem naar de auto. Ik stuur Abdul een bericht dat ik ben aangekomen en ik krijg al snel antwoord.

Ik kom aan in een hotel en het is zo prachtig.

Ik zie allemaal mensen in pakken dus ik vermoed dat dit een Business hotel is. Ik meld me bij de balie en ik krijg mijn suite sleutel. Ik open de deur en mond staat open van verbazing. Het eerste wat me opvalt zijn de grote ramen met een prachtig uitzicht over de stad. Ik verken mijn suite en ik eindig op mijn hemelbed. Ik gil uit vreugde en begin een paar van mijn spullen op de juiste plaats te zetten.

Wanneer ik merendeels van mijn spullen in mijn suite heb geplaatst op de juiste plek besluit ik dat het genoeg is voor vandaag.

Het is 17 u en ik krijg een telefoontje binnen.

'Dag Nala herken je mij nog? Ik ben de onderdirecteur van het internationale laboratoria. Ik bel om te vragen of je goed bent aangekomen. Je hebt deze dag vrij en morgen begin je in het labo nabij je hotel. Je ontvangt....nu een mail met een worksheet waar in staat wat je per dag moet doen er is dan nog een 2de worksheet waar in staat wat je deze week gedaan moet hebben. En dan nog een voor de hele maand. De begeleiders zullen je daar verder helpen.Veel succes.' 'Hartelijk bedankt Hans', dank ik hem en hij hangt op.

Ik bekijk mijn mails en besluit mijn schema uit te printen. Ik bel de klantenservice van het hotel en vraag of ze er een plaats is om te printen. De man aan de telefoon vertelt mij dat er 1 is in het hotel voor de mensen die hier verblijven en dat ik de bordjes in het hotel moet volgen.

Ik loop uit mijn suite en ik ga op zoek. Ik vind het vrij snel en begin te printen. Ik loop terug naar mijn suite om alles klaar te zetten voor morgen. Na dat alles is het al 18u en het is al aardig donker.

Ik ga naar de kantine en het is vol met mensen die elkaar kennen wat me nerveus maakt want ik ken niemand. Ik duid de vis aan met rijst en een sausje. Ik hoor Belgische accenten achter me en ik vraag. 'Van België?' De groep vrouwen staren me aan en 1 opent haar mond en zegt 'Ja, jij ook zo te horen.' We raken in gesprek en voor ik het weet zit ik met hun aan een tafel.

Na het eten keren we terug naar onze suites. Ik zet mijn pc op en begin te skypen met Abdul.

En na 2 uurtjes hang ik op. Ik zet de tv aan en stel mijn Netflix in. Ik kies voor een film en na een 1 uur en half is het afgelopen. Ik sluit alles af en ga naar mijn slaapkamer waar ik me omkleed in een nachtjapon. Ik staar naar het uitzicht terwijl ik een bed lig en zo val ik zachtjes in slaap.