3 weken later:
Ik word chagrijnig wakker dat is al een paar dagen zo. Ik voel een pijnlijke steek door mijn buik en grijp mijn maag bij elkaar. Ik ga terug liggen. Na een tijdje zie ik dat ik bijna te laat ben voor werk. Ik sta snel op en doe mijn kleren aan ondanks de pijn ga ik snel verder. Ik vertrek naar de apotheek waar ik snel achter de kassa ga staan en mijn werk doe.
12: 00
Ik heb nu pauze maar gek genoeg heb ik geen honger. Ik pak mijn tas en stap naar de dokter. Ik kan Google echt niet vertrouwen met symptomen. Voor je het weet heb je kanker of ben je zwanger. Het is vast gewoon een virus.
Ik zit in de wachtzaal waar ik allemaal brochures zie over zwangerschap wat me best nerveus maakt.
'Volgende', zegt de dokter. 'Wel ik ben de enige dus daarmee bedoeld hij mij. Ik ga naar binnen en vertel al mijn symptomen. 'Heb je in de laatste maand geslachtsgemeenschap gehad?' , vraagt hij. Waardoor ik moet blozen. 'Ja...', met die woorden dringt het tot me door. Hij zoekt iets in zijn lade. Ik lees van ver het pakje en er staat: 100% correct zwangerschapstest met precieze wekentelling. Hij haalt de test eruit en wijst naar een deur waar wc op staat. Ik sta op en vertrek naar de wc.
Ik kom uit de wc en ik sterf van de zenuwen. Ik leg de test op de tafel en het is gênant en zenuwkillend. De tijd gaat zo traag.
Positief! Proficiat! 3 weken oud! Hij schrijft iets op een papiertje en geeft het me. Ik weet nu niet wat er door me heen gaat. Er is een organisme aan het groeien in mijn buik , mijn lichaam. Hoe gaat Abdul dat vinden? Ik hoop echt dat hij mij niet verlaat. Ik kijk op het papiertje en het is een gynaecologe en Verlosserskliniek. Dichtbij nog ook. Ik kijk naar de klok 12:45. MIJN PAUZE IS AL LANG VOORBIJ. Ik loop snel naar de overkant. 'Sorry dat ik weer te laat ben, ik was bij de dokter.' 'Je hebt geluk dat de baas er vandaag niet is en ook bijna geen klanten', zegt Nona , mijn co-manager. 'Waarom was je bij de dokter?' 'Ooh....Jaarlijkse...controle.', zeg ik zo onopvallend mogelijk.
Ik begin aan mijn shift en ondertussen kijk naar de babyspullen. Ik zie allemaal vitaminen, speeltjes,babyvoeding enz. Hoe ga ik het vertellen aan Abdul. Het is vandaag vrijdag dus hij blijft het weekend. Gelukkig is alles al geregeld voor onze trouw volgend weekend. Ik koop een baby napje waar staat: I'm cute right? En bij de bakker cakejes met twee kanten kleuren blauw en roze. Ik ga Abdul verassen. Als ik thuis kom is het nog 1 uur voordat hij thuis komt. Vandaag maak ik een gezonde pizza. Terwijl de pizza in de oven is maak ik het hele huis schoon. De cakejes heb ik op tafel gezet en het napje geef ik hem straks.
Hij komt thuis en hij is vrij vrolijk. 'Hey hoe was je dag?', vraag ik. 'Vermoeiend maar geweldig. Vanaf volgende week run ik het restaurant!' 'Ooh schat, ik ben zo blij voor jou. ' Wel ik heb ook nieuws maar dat na het eten. Na het eten vertrekken we naar de salon. Ik geef hem een cakeje en geef hem het napje in de hand. Hij neemt een hapje en hij ziet het roze en blauwe vanbinnen. Hij Wilt het afkuisen met het napje totdat hij leest wat er op staat. 'Van wie is dit? Dit is toch voor een baby?' Ik kan mijn tranen niet meer tegenhouden. ' ...J.j.ja onze baby', zeg ik snikkend terwijl ik over mijn buik wrijf. Hij staat op en ik zie een paar tranen over zijn wang rollen. 'Onze baby?', vraagt hij terwijl hij zachtjes naar me toe stapt. Ik knik met mijn hoofd. Hij gaat op zijn knieën en kust mijn buik. We praten over hoe het ging bij de dokter en dat we een afspraak gaan maken bij onze nieuwe gynaecoloog. De baby is iets vroeger dan verwacht maar het lot heeft het zo beslist. En we houden zielsveel van onze kleine. We eten nog een paar cakejes en gaan verder met onze zoektocht naar huizen. Na 3 volle uren zoeken hebben we het ons droomhuis. We hebben geluk dat we morgen kunnen gaan kijken. Het is een prachtige villa met 5 kamers , 5 badkamers, 1 gigakeuken met een keukeneiland, Een tuin die groter is dan een voetbalveld, Een zolder en kelder waar we al ideeën over hebben. Een woonkamer, eetkamer,hal en een ingebouwde zwembad binnen die kan "verdwijnen" waardoor heel de kamer leeg lijkt te staan. En een zwembad buiten. Ik heb lang gepaard en Abdul ook. We hebben samen besloten om zijn 2 zusjes in huis te nemen. Ze krijgen beide een aparte kamer behalve als ze beide in een kamer willen zijn. Daarom mogen zij morgen mee.

JE LEEST
Why me?
ChickLitWaarom kon het niet iemand anders zijn. 'Nee , dat zou ik te erg vinden', herinnerde ik mezelf. Dit boek gaat over de 14-jarige Nala die verzinkt in haar problemen , eetstoornis en depressie. Ze komt er wel uit maar hoe? Lees dat nu!