Why me?

Deel 21

Vandaag is de dag! Ik ga met Abdul naar de cinema. Ik doe mijn dagelijkse routine om on fleek de deur uit te komen. Ondertussen denk ik aan de grote feesten die er aankomen. Mijn beste vriendin gaat trouwen met mijn broer. En mijn andere broer gaat trouwen met mijn nieuwe vriendin Salma. Ik vraag me af wanneer ga ik trouwen en met wie?

Ik maak snel een ontbijtje en vertrek de deur uit. Ik heb eerst een afspraak bij de bruidswinkel want vandaag gaan we bruidsmeisjesjurken passen. Ze heeft natuurlijk al uitgekozen hoe en wat ze wilt. Ze wilt alles tot in de puntjes uitgewerkt zijn. Ik zou liever een simpele met dat ene sprankel die het perfect maakt : de liefde die je ziet en voelt stralen. En dan op huwelijksreis naar de Maldiven , in een watervilla die alleen van mij en mijn echtgenoot is. Waar als je wakker wordt gewoon een duik kan nemen in het spectaculaire blauwe water. 's Avonds een wandeling over het strand maken waar je de zee vol sterren ziet en je je eigen voetafdruk kan zetten (zie omslagfoto).

Na een lange tijd jurken proberen zijn we tot een besluit gekomen. Ze heeft gekozen voor deze bruidsmeisjes jurken.

Ik wacht op de afgesproken plek maar zie niemand aankomen. Wanneer ik twee handen voor mijn ogen voel draai ik me in één ruk om en duw de gene van me af. Als ik zie wie het is voel ik me schuldig. Het is Abdul. Ik help hem recht en verontschuldig me.

'Uhm het spijt me , de laatste tijd is dit mijn reflex geworden.' 'Dus je doet dit wel eens vaker?' 'Ja , mensen vallen me vaak lastig dus zit ik op kickbox nogmaals het spijt me , je bent nu wel nog iets over mij te weten gekomen. Laat Nala nooit schrikken' , glimlach ik. Hij begint te grinniken en zo lopen we naar de bioscoop.

'2 kaartjes voor pirates of the caribbean?', vraagt de vrouw van de kassa. Ik zie Abdul ja knikken en zijn portemonnee eruit halen maar ik ben al eerst. Ik geef de vrouw het geld en neem de tickets aan. Wanneer hij zijn portemonnee eindelijk heeft gevonden toon ik hem de tickets en trek hem mee naar de rijen eten. 'Je had dat echt niet hoeven doen Nala.' 'Ik weet het maar ik wou het' , zeg ik zelfverzekerd. We nemen 2 bakken popcorn 1 voor tijdens de oneindige reclames en 1 voor de film daarnaast nemen we ook nog nacho's met salsa , snoep en drank. Bij de kassa was hij deze keer wel eerst.

We lopen rustig naar onze zaal want het is toch maar reclame op dit moment. We zien een kleine jongentje heel overstuur huilen. Ik zet mijn bak nacho's , popcorn en drinken op de grond en ren naar hem toe. 'Wat is er?' 'Ik...ben... mijn... mama...kwijt', snikt hij. 'Kom je met mij mee dan gaan we je mama zoeken?' '...ja...' 'Abdul ga al maar naar de zaal ik kom zo, ik ga eerst deze jongen helpen zijn moeder te vinden.' 'Ik wacht hier wel op je Nala' 'Nee dat hoeft echt niet ga al maar rustig zitten ik kom zo'. Met die woorden stap ik naar de beveiliging en leg hun alles uit. Ze hebben een oproep door het hele gebouw laten gaan. Maar ik laat kleine Max (zo heet hij trouwens) niet alleen totdat wij zijn moeder hebben gevonden.

'Waar heb je je moeder voor het laast gezien?', vraag ik op een zachte toon. 'Ze zij dat ze iets was vergeten en dat ze zo terug komt maar ze is al langer dan 30 minuten weg.' 'Droog je traantjes maar ze komt zo.' Ik zie hem naar een gehaaste vrouw rennen. 'MAMAAAAA' 'MAAXX IK HEB JE OVERAL GEZOCHT LIEVE SCHAT' 'SORRY MAMA , NALA HEEFT MIJ GEHOLPEN' , met die woorden wijst hij naar mij. De vrouw loopt naar me toe en bedankt me hartelijk.

Perspectief Abdul:

Ik ga zitten bij onze rijen en zet onze spullen neer. Ze is echt zo aardig en goed met kinderen wauw. Ik zie haar gsm liggen en heb een idee. Ik scroll door haar telefoonboek en zoek haar vaders nummer. Ik slaag het op in mijn gsm als toekomstige schoonvader. Ik weet dat het fout is om in andersman gsm te kijken maar ik doe het niet met foute bedoelingen , mijn intenties zijn een en al puur. Ik zie Nala zoals altijd stralend binnenkomen. Ze licht heel de zaal op in het pikkedonker. Echt een wondermeid. Ik zwaai naar haar en onze ogen vinden elkaar. Ze stopt niet met staren en struikelt over een drempel. Ik loop bezorgd de trappen af en help haar recht. Ik zie haar grinniken en ik lach mee. Ze praat over hoe veel ze van eten houdt en ik kan goed meepraten. Ze is verbaast dat 1 van mijn hobbies koken is want dat is bij haar ook zo. We hebben gewoon zo veel gemeen.

Ik zie al voor wanneer we samen wonen dat we elke dag samenkoken. En onze liefde voor elkaar elke dag meer wordt. Wauw wat doet deze meid met me.

Perspectief Nala:

Ik ben daarnet zo stom geweest. Waarom kon ik niet stoppen met verdrinken in zijn ogen en moest ik zo nodig vallen. Ik ben echt zo onhandig. Gelukkig is hij een echte gentleman , ipv me uit te lachen helpt hij me recht. De reclame is nog steeds niet voorbij dus blijven we praten en raad eens waarover het gaat: eten! Natuurlijk is dat te voorspellen met mij. Zou hij mij leuk vinden? Ik ben echt al veel vermagerd dus het is wel genoeg geweest.

Onze kinderen zouden er echt zo schattig uitzien! En hij houdt van koken is deze jongen uit de hemel gevallen. Elke avond samenkoken ooh , wat doet deze jongen met mij.