Why me?

Deel 25

Perspectief Abdul:

Ik voel me zo dom. Waarom deed ik dat zelfs. Letterlijk haar hand gaan vragen terwijl ik haar amper ken. Wie weet wilt ze niet eens trouwen. Ik ben ook zo een idioot.

Perspectief Nala:

Vandaag is de dag dat mijn ma vertrekt naar Thailand met mijn tante, haar beste vriendin. Ze wouden al heel hun leven Azië bezoeken. Eindelijk maken ze hun dromen waar. Ik ga zelf niet mee want ik moet werken.

*wordt gebeld*

Salma: Hey Nala , om hoe laat haal ik je op?

Ik: Hey Salma voor wat , ik ben de laatste tijd echt niet mee?

Salma: Ik ga vandaag mijn jurk passen en jij ging me helpen.

Ik: OW JA , kom maar af.

Salma: Okee , tot zo.

Ik pak mijn tas en stap de deur uit. Net op tijd want Salma is aan het toeteren. Ik stap in haar auto en vertel haar alles , over de date , de handvraging , etc. 'GIRLL JIJ BENT ECHT DOM WEET JE , HIJ WAS HET SOWIESO. HIJ WAS NAAR JE HUIS GEKOMEN.' 'Maar huh ik snap het niet , ik zag Adam binnengaan.' , vraag ik verbaast. ' Hij heeft toch een broer?' '...ja' 'Je moet echt met hem gaan praten en het misverstand uitpraten. De manier hoe je over hem praat , je straalt helemaal!

We komen aan bij de winkel die haar jurk al klaar hebben. De jurk is echt gewoonweg perfect. Ze heeft een jurk die haar vorm prachtig accentueert.

'En wat vind je Nala?' 'Je ziet er zo mooi uit , ik ben echt sprakeloos.' De tranen rollen over haar ogen.Ik neem haar in mijn armen terwijl ik zeg: 'Schat niet huilen , straks moet ik ook nog huilen.' 'Ik had gewoon nooit gedacht dat ik na alles wat er gebeurt is en de kleine dat Amine me nog steeds wilt. ' 'Natuurlijk het is niet jou fout.' 'Dankje Nala , waarom ben je zo aardig?' 'aww' 'Abdul zal echt blij met je zijn.' 'Ik weet niet eens of hij mij wel wilt' , zeg ik wat bedroefd. 'Tuurlijk wel nodig hem gewoon uit om te praten.' Ik knik en we vertrekken samen de winkel uit met de jurk.

'Zou ik hem bellen of niet ', spookt het door mijn hoofd. Mijn hart schreeuwt JA maar mijn hoofd twijfelt. Weet je wat deze keer luister ik naar mijn hart. Na 3 piepjes neemt hij op. 'Hallo Abdul zou je even langs willen komen?' 'Ja okee ik ben er zo.'

Abdul perspectief:

Wat wilt ze? Ik haast me snel naar haar huis.

Nala perspectief:

Hij is er best wel snel. 'Ik neem je mee naar mijn geheime plek waar NIEMAND MAAR DAN OOK NIEMAND iets van weet. Dus ik geef jou nu een stukje van mijn eigen weg.'

We gaan door de tuin en nemen een afslag. 'Serenity!' Ze is echt een heel snel lerend konijn. Ze komt toe gesprongen en ik houd mijn handen naar beneden. Ik pak haar op en stap verder. Elke stap die we zetten wordt Abdul verbaasder en verbaasder.

We komen aan bij de open plek. 'Was je de gene die mijn hand kwam vragen?' '...Ja waarom ben je niet komen opdagen?' 'Kijk , ik zal nu alles uitleggen maar dan moet je me echt de tijd geven want ik heb best wel al wat meegemaakt.' 'oke , ik luister' 'Het begon toen ik 14 jaar was , op de dag dat ik een jongen ontmoette op mijn school Rayan.' Ik zie al meteen dat zijn blik jaloers wordt maar schenk er geen aandacht aan. ' Hij vond me leuk , en hij heeft me mishandeld. De dag erna ben ik te weten gekomen dat mijn vader is vreemdgegaan en ook liever bij die hoer blijft' , zeg ik iets woedender. Ik kalmeer wat en ga verder. ' Op dezelfde dag zijn de ouders van mijn beste vriendin gestorven in een auto - ongeluk. Ze kwam dan ook bij mij wonen want ze had niemand anders. Toen ik 15 was was Rayan nog steeds bezig. Ik werd gek door school en door Rayan. Ik had zo veel stress dat ik in de midden van de les ben flauwgevallen. Ze hebben me dan gehospitaliseerd en ik moest daar een paar dagen blijven. Het was heel ernstig geworden. Ik vond die tijd een jongen leuk genaamd Adam.' Bij die naam verstard Abdul. Daardoor wou Rayan wraak op mij nemen.' Hij heeft me in het ziekenhuis bewusteloos geslagen en gestoken met een mes waardoor ik....3 jaar in coma heb gelegen.' Ik slik mijn tranen terug in en ga verder. ' Toen ik wakker werd was iedereen al door met zijn leven behalve Adam althans dat dacht ik. Hij heeft me verdoezelt met al zijn lieve woorden waardoor ik me waardevol voelde. Maar het bleek allemaal nep te zijn want ik zag hem een paar dagen later met een hoer waarmee hij dingen deed toen we samen waren en toen ik in coma lag. En nu ...heb ik jou ontmoet waarmee ik hoop een toekomst op te bouwen. De toekomst waar ik al heel mijn leven van droom. ' Nu het antwoord op jou vraag. Ik heb geen band met mijn vader , hoe hij mij en mijn moeder zo heeft verraden. Ik zag Adam binnenkomen vanuit het raam dus dacht ik laat ik maar vluchten naar hier. Mijn geheime tuin. Maar ik snap nu dat jullie broers zijn , tweeling?' 'Ja , we zijn een tweeling maar we lijken totaal niet op elkaar.