12:46Mijn ogen openen zich zachtjes en Abdul ligt niet naast me. Het was dus geen droom. Ik ga op mijn rug liggen en staar naar het plafond. Ik hoor de bel afgaan maar ik verwacht niemand. Ik doe mijn badjas aan en stap naar de deur.
Raven (De meid die ik heb ontmoet in de spa)
Oh sh*t , ik was het helemaal vergeten. We gingen samen spullen voor onze baby's halen.
'Kom maar binnen. Ik was nog niet helemaal klaar.' 'Doe je ding maar', antwoordt ze.
15 minuten later sta ik klaar om te vertrekken. Ik laat een papiertje achter op de salontafel. Waarop staat: Als je dit leest dan betekend het dat ik nog niet terug ben. Ik ben spullen gaan kopen voor onze baby.
We stappen de deur uit. En ik doe alles op slot. Ik wil niet dat er weer iemand inbreekt. We nemen Raven haar auto. En daar gaan we.
We komen aan bij de winkels en zien zo veel schattigs. We beginnen bij de kleding en we nemen elk slabbetjes voor elke dag van de week , 10 pyjamas, 10 pakjes en hier en daar nog wat kledij. We halen elk nog een babykar en een babytas.
We halen iets te eten bij een restaurantje en gaan lange Raven's huis om haar spullen af te zetten. We rijden door naar mijn huis en het eten ruik je nu al sterk in de auto.
Ik open de deur. En Abdul bespringt me bijna. 'Waar was je nou?' , vraagt hij bezorgd. ' Ben je serieus? Er ligt een briefje op tafel.' 'Ow.' Ondertussen komt Raven er bij staan met een paar spullen uit de auto. 'Abdul help je even?', vraag ik rustig. We hebben nog steeds niet gepraat over wat er is gebeurd. 'Ja , tuurlijk.'
Hij haalt de spullen uit de auto. En zet ze neer in de garage. Ik neem de zak met kleertjes en flesjes mee naar onze kamer. 'Abdul kunnen we even praten', Vraag ik terwijl ik een gebaar maak naar boven.
Hij knikt en volgt me. We komen aan bij de kamer en hij sluit de deur achter zich. 'Kijk , ik vind het heel onrespectvol dat je zo doet nadat ik mijn dromen wil na gaan. En ook nog kan nagaan. Ik dacht dat je me had verlaten, ik had zo veel pijn in mijn hart. Ik snap dat het ook moeilijk is voor jou , maar dan hoef je me niet een hele nacht achter te laten zonder maar iets te antwoorden van die 50 berichten die ik heb achtergelaten', Na deze woorden gaat mijn telefoon af. Ik laat het even bezinken en neem mijn gsm op.
'Dag , spreek ik met Nala?'
'Ja , met wie spreek ik?'
' Hans, onderdirecteur van het internationale laboratoria.'
'Ah , waarvoor belt u?'
' Ik heb je mail gelezen, en ik wou zeggen dat dat een oplossing is waar we zeker voor kunnen zorgen.'
'Bedoelt u 4 dagen Spanje , 3 dagen België?
'Ja, ik mail u een document door dat u moet invullen , dan bent u klaar om te vertrekken binnen 15 dagen voor 6 maanden. De vluchtinformatie en hotel mailen we u ook door. Alles op onze kosten.'
'Oh heel erg bedankt. Ik ben heel erg dankbaar voor deze kans.'
' We zijn er zeker van dat u de juiste persoon bent voor dit. Dag Nala.'
'Dag meneer Hans.'
'Ach , noem me maar Hans.'
'Dag Hans.'
En hij haakt af. Abdul kijkt me vragend aan. 'Dat was de onderdirecteur van het internationale labratoria. Ik vertrek binnen 15 dagen , en ik blijf daar elke week 4 dagen en 3 dagen terug in België voor 6 maanden lang.'
Hij opent zachtjes zijn mond. '...Sorry.....ik had het niet moeten doen. We zouden er voor elkaar zijn en ik flipte gewoon. Ik heb echt zo veel spijt dat ik je gisteren alleen heb gelaten. Ik houd te veel van je en ik dacht dat als je zou gaan werken in Spanje mij zou vergeten.'
'Waar was je...Waar was je gisteren...' , Terwijl er een dikke traan rolt over mij wangen.
' Ik...was bij mijn oude appartement...'
'Waarom weet ik niks van die appartement?'
'Het is een oud appartement dat ik lang geleden huurde als ik alleen wou zijn. De huisbaas wou het niet meer en het was in zeer slechte staat dus heb ik het voor 50 euro overgekocht en helemaal gerenoveerd. En met dat appartement verhuurde ik kamers. Alleen was ik het helemaal vergeten dat ik dat appartement nog heb...tot gisteren.'
'...Adam..was..hier...vannacht...i-ik w-was..zo..b-b-bang...'
Ik staar naar zijn ogen. Zijn kastanjebruine ogen , de weg naar zijn ziel. Ik loop zijn armen in en omhels hem. Ik voel een zachte kus op mijn hoofd en zo blijven we een tijdje staan.
Ik hoor een glas vallen op de grond en ik herinner me dat Raven in het huis is. ' Hoelang staan we hier al?'
Hij kijkt op zijn horloge. 'Een half uur ongeveer.'
'Raven blijft een tijdje , we gingen eten en film kijken', Vertel ik hem snel.
'Ow, dat is niet erg , ik neem de meisjes wel mee naar de film , ofzo.'
'Oke , tot straks. Ik geef hem een kusje op zijn wang en stap naar beneden.
Iets later hoor ik ook zijn voetstappen van de trap komen.
Raven heeft onze pizza's al klaar gezet een een klassieker, Mean Girls. We zijn volwassen maar we vinden het echt leuk om nog zo een films te kijken. We starten de film en Abdul en de meisjes vertrekken naar de cinema. Na de film praten we over wat er allemaal gebeurt in onze levens.
Wanneer Raven weg is ruim ik een beetje op. Het komt tot me door dat ik geen spaans kan en binnen 15 dagen vertrek ik naar spanje. Ik zoek online een 2 weken cursus voor beginners die spaans leren. Ik begin er meteen aan en het voelt alsof ik dit al heb geleerd wat echt raar is. Ik probeer een film te kijken in het Spaans en ik versta alles. Heb ik 30 voor niks betaald aan die cursus. Ik ben op dit moment zo verward. Ik weet alleen nog dat voor mijn coma mijn keuzevak spaans was. Ik laat het zo en ik bel met Souhaila.
Nala = N & Souhaila = S
N: Hey schat, lang geleden.
S: Hey habiba , echt een eeuwigheid.
N: Hoe gaat het met jou , Mohamed?
S: Het gaat echt super , en met jou en Abdul?
N: Het gaat echt goed , wij zijn zo ver gekomen Souhaila.
S: Na slechte tijden komen goeie tijden, toen je in coma lag was iedereen zo depressief. Niemand wist of je wel zou wakker worden of wanneer. Voor het geval dat je op een dag wakker werd , heb ik elke dag aan je bed gezeten en onze lessen van die dagen aan je verteld.
N: .....Spaans ook?
S: Ja , ik wist hoe graag je het wou. Maar ik weet niet of het heeft geholpen.
N: Souhaila , ik ben je echt eeuwig dankbaar. Ik heb daarnet ontdekt dat ik Spaans versta. Maar ik snapte niet waarom of hoe?
S: Oh Nala , ik ben zo blij voor je.
Zo praten we nog even verder.
De deur klink draait open en mijn gedachten springen meteen naar Adam...
Wordt vervolgd....

JE LEEST
Why me?
ChickLitWaarom kon het niet iemand anders zijn. 'Nee , dat zou ik te erg vinden', herinnerde ik mezelf. Dit boek gaat over de 14-jarige Nala die verzinkt in haar problemen , eetstoornis en depressie. Ze komt er wel uit maar hoe? Lees dat nu!