Wybrana o północy.

Rozdział 17

           

Spojrzałam na okna w salonie i zobaczyłam, że jedno jest zbite...

  Podeszłam bliżej do zbitego okna by przyjrzeć się szkodzie, gdy nagle zbiegli się moi znajomi:

T:Met nic  Ci nie jest?! Słyszeliśmy dźwięk tłuczonego szkła.

-Nie nic okno zostało zbite.

S:Co jakim cudem?-przeszyłam wzrokiem całą podłogę i zobaczyłam cegłę, sięgnęłam po nią ręką.

-Najprawdopodobniej to o to cegłą.-i pokazałam im cegłę.

C:Ej tam jest karteczka-obejrzałam cegłę i faktyczne była tam karteczka. Biała karteczka z treścią zapisaną czerwonym długopisem, co jak mi dziadek opowiadał nie wróży nic dobrego. Spojrzałam na przyjaciół, którzy patrzyli na mnie wyczekującym wzrokiem.

-To co czytam...-Travis chyba wyczuł mój niepokój, bo przytulił się do moich pleców i schował głowę w zagłębieniu mojej szyi, po czym zaczęłam czytać...

„No wiesz to znowu ja, a jak nie pamiętasz, no to trzy słowa: strzała, była Travisa, No wiesz chciałam od razu rozpocząć rzeź ale uznałam, że dam ci szansę, jeśli w ciągu tygodnia zgłosisz się do mnie sama (na końcu podam numer) to oszczędzę  twoich bliskich ale  jeśli nie no to wiesz co się będzie dziać. Liczyłabym się z konsekwencjami.

~buziacki była i przyszła Travisa :* numer: 648_989 263 „

Od razu jak poparzona rzuciłam się na telefon leżący na kanapie ale zaraz potem byłam uwięzionaw czyichś ramionach co się potem okazało były to ramiona Travisa;

T:Co ty chcesz zrobić?

-No zadzonić i się oddać nie będę was na nc narażać.

T:A ja nie będę narażać ciebie a poza tym puki jesteśmy razem to nic nam się nie stanie.

-No dobrze, to co robimy?

S:Ja bym se pobiegał.

-No ja też.

T: Ja też

CV:My nie!

X: To ja z nimi pójdę a wy  idźcie.

-Okej-pożegnaliśmy się wyszliśmy z domu i zmierzyliśmy w stronę lasu. Wtedy jeszcze nie wiedziałam co tam
się stanie...
__________________________
Dbr taki krótki rozdział i wiem przepraszam że nie dodaje ale nie mam czasu i nie mam weny postaram się to poprawić. Buziaczki 💖