Ateş: Eylem Nazlıya söylemeyeceğine söz ver
Eylem: Tamam söz
Ateş: Ya ben nikah tarihini ayarlamaya çalışıyorum yani bir ay sonra büyük operasiona çıkmam gerekiyor aylarca geri dönemeyeceğim ve bu süreöte Nazlı yanlız kalıcak. Buyüzden düğünümüzün olmasını istiyorum Nazlının mutlu olmasını istiyorum buyüzden bir kaç haftaya birşeyler ayarlamaya çalışıyorum. Zaten Erdem yarbayımında haberi var sadece nazlıya son dakika olucak.
Eylem: Ateş yani iyi hoşda Nazlıya söylemen gerek nede olsa hazırlık yapılacak son dakika söylersen yetişmeye bilir
Ateş: Haklısın ama ben söylemek istemiyorum olurda tarihi alamazsam üzülmesini istemem
Eylem: Tamam ben konuşurum istersen
Ateş: Yok Kahvaltıda sizin yanınızda söylersem daha iyi olur
Fethi: Haklısın Kardeşim. Hadi eylem sende içeri geç Nazlı şüphelenmesin
Eylem: Tamam sizde hızlı olun ya acıktık!
İkiside göz devirir.
Ateş ve Fethi Kahvaltıyı hazırlamışlardı. Herkes suskun birşekilde yemeğini yerkenen Ateş öne atıldı.
Ateş: Nazlı sana birşey söylemem gerek ama kızma
Nazlı: Söyle Ateş niye kızayım durduk yere
Ateş: Ben nikah tarihi aldım
Nazlı: N-ne?!
Ateş: Evet aniden oldu ama süpriz yapıcaktım işte
Nazlı: Ateş çok iyi yapmışsın hem artık beklemekten bende çok sıkıldım nezamana aldın?
Ateş: İki hafta
Nazlı içtiği çayı püskürtür
Eylem: Nazlı?
Nazlı: Nedemek iki hafta! Ateş beni delirtme ya daha hiç birşey hazır değil!
Eylem: Nazlı sakin ol ben yardımcı olurun herşey çok güzel olucak sakın panikleme
Nazlı: Yetişir dimi? Gelinlikci ayarlayım ben bugün kızlarla gideriz sende gelirsin olur mu?
Eylem: Tamam sakin ben şuraları toplayım
Eylem gülümsemeye çalışırkenen Tabakları toplar ve mutfağa geçer. Fethi birşeylerin yerinde olmadığını anlayınca hızla arkasından mutfağa girer. Eylem başını önüne eğmiş ağladığını görünce içinde bir yangın hissetti. Yavaşca yaklaşım arkasından sarılınca başta Eylem irkildi sonra yüzünü kapatarak ağlamaya devam etti.
Fethi: Noldu Hayatım? Neden bu güzel gözlerinden yaşlar süzülüyor? Anlat bana
Eylem: Aklıma bizim düğünümüz geldi. Kanlar içerisinde biten düğünümüz. Fethi o gün ilkkez sensizliği hissettim. Ölmüştün sen uzaklardaydın. Dans ettik rüyamda ama hiç dokunamadım. Birdaha göremeyeceğim diye çok korktum kokunu uzakta hissettim.
Fethi: Eylem canım, bak o günler geride kaldı şimdi bir aile olduk mutluyuz.
Eylem: Mutluyuz evet ama çok yaralar aldık ben bazenleri kararlarımızı sorguluyorum biyerde yanlış yaptık mı diye
Fethi: O n edemek?
Eylem: Benim yüzümden engellere marus kaldın Fethi. Ben hayatında olmasaydım belki bunların hepsini yaşamamış olucaktın. Başka bir aile olucaktı korkusuz acısız.
Fethi: Eylem ben seni acınla yaralarınla sevdim. Bende sana en normal hayatla gelmedim ki?! Benimde yaralarım var, senin canınu yakan. Biz seninle ateşte yanıyoruz belki evet ama birlikte olduktan sonra yanmaya da varım. Kendini suçlamaktan vazgeç.
Eylem: (derin nefes alır) Haklısın saçmaladım sen varkenen mutluyum. Seni seviyorum
Fethi: Bende. Hadi sil göz yaşlarını içeri geçelim
Fethi narin hareketlerle Eylemin göz yaşlarını siler ve Salona geri döner. Nazlı gelinlikci ile konuşurkenen Ateşde dalıp dalıp gidiyordu. Kızımsa dayısının kucağında sessizce kıpırdanıyordu.
Fethi: Ateş herşey iyi olucak
Ateş: İnşallah kardeşim, inşallah
Nazlı: Eylem! Ben gelinlikciyi hazırladım hadi çıkmamız gerek
Eylem: Nazlı Defne var onu çıkaramam
Nazlı: Ya ben fındığımı unuttum ya! Bizimle gelemez mi?
Eylem: Daha çok küçük nazlı hasta olur
Nazlı: Sensizde gidemem ya bu gelinlikci buraya gelse olmaz mı?
Eylem: Olur ben hemen buraları toplarım onlarda modelleri getirsinler seçer bakarız. Hem merak etme bizde boydan aynada var güzel güzel giyinirsin. Beyler sizi göderiyorum ozaman malum gelini düğünden önce görmek uğursuzluk getirir
Fethi: Ay Eylem sen böyle şeylere inanıyormusun gerçekten?
Eylem: Fethi sinirimi bozma hadi dedim!
Ateş ve Fethi hem gülerek hemde tatlı öfke ile Evden çıkar. Nazlı ve Eylem evi toplar ve atıştırmalık şeyler hazırlarlar. Bahar, Su ve Güler de bir saat sonra gelirler.
Güler: Demek Evleniyorsun Kızım. Gözümde hala minik bir kız çoçuğusun
Nazlı: Ya anne senin gözünde hep öyle kalıcam zaten
Güler: Eylem bak Defnenin her anında yanında ol gerçekten evlenecek yaşa gelince insan pişman oluyor keşke daha fazla vakit geçirseydim diye
Eylem: Aman Güler abla Defnenin evlenme konusunu Fethinin yanında açma beyfendi Kızımızın sadece Kızlarla büyüyeceğini düşünüyor
Bahar: (Kahkaha atar) Seni kıskandığı yetmiyor birde minik kuşumuzu mu kıskanıyor?!
Eylem: Öyle vallah
Zilin çalması ile Eylem kapıya gider ve Gelinlikciyi evine alır. Bir kaç model sunuyorlardı Nazlıda hepsini denemek için Yatak odasına girmişti. Birinci gelinliği giydiğinde herkes dikkatle süzdü
Nazlı: Tıh çok sade bu ya ben daha böyle kat kat ve tül tül olan birşey istiyorum kesinlikle hayır
Eylem: Bencede ya
Böylece birçok gelinlik giyinmişti. Modellerde artık sadece iki tane kalmıştı birtanesini giyinip gelmişti.
Bahar: Nazlı?! Bu çok güzel oldu.
Eylem: Yani Nazlıcım ben bile aşık olabilirim şuanda sana o derece.
Nazlı: Gerçekten mi? Benimde içine sindi. Anne Su siz ne diyorsunuz
Güler: Kızım sen hep güzelsin zaten
Su: Bence peri gibi olmuşsun çok güzel
Nazlıda beğeni dolu bakışlarını boy aynasında gezdirdikten sonra "Bu olsun" dedi. Eylem kendi heycanını hatırladı ve kızını kucağına yatırarak saçlarını okşadı. Her acıya rağmen en güzel ilaç Defne olmuştu. İnsanlarda suç var, her acıyı her yarayı dahada kanatarak tramaya çevirirler hayatı. Bilmezlerki her acının arkasında hayırlı birşeyin yattığını. O acı olmasa neler olucağını bilselerdi eğer her hallerine şükür ederlerdi.
-Bölüm Sonu-
