အခန္း(၅)(ဂ)

21.6K 2.2K 82
                                    



"တံခါးဖြင့္လိုက္စမ္း! "

"႐ွင္ ဘယ္သူလဲ? "

ဂ်ီယီဟာ သတၱိေမြးၿပီး ေမးလိုက္တယ္။

"အဲဒါက ငါက မင္းကို ေမးရမွာကြ! "

ယြန္ထ်န္းယီဟာ စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။
သူ သိပ္ၿပီး ယဥ္ေက်းေနစရာ မလိုဘူးထင္တယ္ ။
ဒီေနရာဟာ ယြန္မိသားစု ပိုင္ဆိုင္တဲ့ေနရာပဲ ။
သူလည္း ဒီေနရာရဲ႕ အ႐ွင္သခင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ေလ ။
အိမ္ထဲက ပုန္းေနတဲ့လူဟာ ယြန္မိသားစု ျခံထဲမွာ
ပုန္းေနတာ ဆိုေတာ့ ဧကႏၱ ဒါဟာ သူခိုးပဲ ျဖစ္ရမယ္ ။
သူရမ္းသန္းၿပီး ေတြးလိုက္တာဟာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ခပ္ညံ့ညံတံခါးကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔တစ္ခ်က္
တြန္းလိုက္တယ္။
တံခါးေနာက္မွာ ပုန္းေနတဲ့ ဂ်ီယီကိုလည္း
တစ္ခ်က္ေဆာင့္တြန္းလိုက္တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္
ေျခလွမ္းေတြ ေနာက္ဆုတ္လိုက္မိတယ္ ။

"အာ....တကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္! "

ယြန္ထ်န္းယီဟာ ပါးစပ္ကလည္း ေတာင္းပန္စကားေျပာၿပီး
ေနာင္တလည္းရသြားတယ္ ။
သူ႔ေ႐ွ႕က လူငယ္ေလးဟာ သူခိုးလား.....!
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး......
ဘာေၾကာင့္ဆို သူမအသြင္က ႏူးညံသိမ္ေမြ႔ၿပီး
ႏွစ္လိုဖြယ္အဆင္း႐ွိတယ္ ။
သနားတတ္ၿပီး ၾကင္နာမႈေတြကို ေဖာ္ျပေနသလိုပဲ ။

"႐ွင္....႐ွင္ ဘာလိုခ်င္တာလဲ? "

ဂ်ီယီဟာ နာက်င္စြာေမးလိုက္တယ္ ။

"ဒီလို ေနရာမ်ိဳးမွာ မင္းလို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က

ဘာလုပ္ေနတာလဲ? "

"ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး !''

သူ႔ကို အနီးကပ္ ၾကည့္ေနတဲ့ ဒီလူပံုစံက ေၾကာက္စရာႀကီး...!!
႐ုပ္ေခ်ာေပမယ့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ အ႐ိုင္းဆန္တယ္ ။
ဖ႐ိုဖရဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြက
ယဥ္ေက်းတဲ့ပံုစံကို ကြယ္ေပ်ာက္ေစတယ္ ။
ဂြမ္ေဝးမွာ ႐ွိတဲ့ လူ႐ိုင္းေတြဟာ လူသားစားၿပီး
လူေသြးေသာက္တယ္လို႔ ေျပာသံ ၾကားဖူးတယ္ ။

ဒါဟာ တကယ္မ်ားျဖစ္ေလမလား???

"ဒီနားကို မလာနဲ႔ေနာ္! "

ဟန္ေဆာင္သတို႔သမီး(Myanmar translation)Where stories live. Discover now