ဇာတ္သိမ္း (၁)

22.4K 1.9K 117
                                    






"ငါတို႔ စကားနည္းနည္းေျပာသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္ ''

ယြန္႐ွစ္ဇူဟာ ကုုလားထိုုင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ကာ
သူ႔ကိုလည္း ကုလားထိုင္ကို ၫႊန္ျပျပီး ထိုင္ခိုင္းတယ္ ။

"အဲဒီမွာထိုင္ ''

".......ဟုတ္ကဲ့ ''

ဂ်ီယီလည္း နာခံစြာပဲ ထိုင္လိုက္တယ္။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ဘယ္က စေျပာရမွန္း
မသိတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
ၾကည့္ေနလိုက္ၾကတာ ေန႔တစ္ဝက္နီးနီးေလာက္ကို ၾကာသြားၿပီလို႔
ထင္ရမတတ္ဘဲ.... ။
ေနာက္ဆံုးမွာ ယြန္႐ွစ္ဇူဟာ လည္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္႐ွင္းလိုက္ရင္း
စကားစလိုက္တယ္ ။

"အာ....အဲဒါကေလ.... ယီ....မင္းလည္း ယြန္မိသားစုဆီကို

ေရာက္တာ နည္းနည္းေတာ့ ၾကာၿပီမလား....

ေနသားက်ေနေရာေပါ့....''

"ဟုတ္ကဲ့.... လူတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂ႐ုစိုက္ၾကပါတယ္ခင္ဗ်....''

"ဒါလည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပဲ....''

ယြန္႐ွစ္ဇူဟာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္တယ္။
ခဏတာ တုန္႔ဆိုင္းေနၿပီးမွ ဂ်ီယီလည္ပင္းေပၚက
အနီေရာင္အမွတ္အသားကို လက္ညႇိဳးထိုးရင္း
လွမ္းေမးလိုက္တယ္ ။

"အဲဒါ ထ်န္းယ်န္ လုပ္တာလား....??''

သူလည္း ေျပာစရာမ႐ွိေတာ့ ႐ွာၾကံၿပီး ေမးလိုက္တာပါ....။

ဂ်ီယီခမ်ာလည္း ႐ိႈးတိုး႐ွန္႔တန္႔နဲ႔ သူ႔လည္ပင္းက အနီကြက္ေလးကို
ခပ္ဖြဖြ ပြတ္ရင္း ဘာေျဖရမလဲမသိဘဲ ေခြၽးျပန္ေနတယ္ ။

"...ဟို.....အဲဒါကေလ....''

"အာ....ရၿပီ...ရၿပီ....အဲဒီေမးခြန္းကို ေမ့လိုက္ေတာ့...''

သူလည္း မဆိုင္တာေတြ အပိုေတြ ေလ်ွာက္ေျပာခဲ့တာပဲ..... ။
ယြန္႐ွစ္ဇူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္လိုက္တယ္ ။

"ဒါနဲ႔ မင္း ထ်န္းယ်န္ကို သေဘာက်လား....?''

ဂ်ီယီဟာ ဒီေမးခြန္းေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွား ျဖစ္သြားတယ္ ။

ဟန္ေဆာင္သတို႔သမီး(Myanmar translation)Where stories live. Discover now