The Nerd and The Badboy are Mates {voltooid}

32

POV Alexis

Ik word weer wakker maar nu door een nog smerige geur.
Denk aan alles wat je vies vind stinken en meng dat, dat ruikt nog lekkerder dan wat ik nu ruik!

Zware voetstappen komen dichterbij en ik kruip naar achter naar de muur.
Een man komt te voorschijn...
Hij straalt ego, zelfvertrouwen en te veel macht uit.
Zal dit Dimitrie zijn? (Onbekend 1 van personages)

Hij krijgt een enge grijns op zijn gezicht waardoor ik me half door de muur druk.
Wat een akelige man is dit.
Hij knipt in zijn vingers en twee wachters doen de cel open.
Ze stappen naar binnen en ik houdt hun bewegingen goed in de gaten, bang dat ze mij wat doen.

Ze pakken me bij mijn armen en trekken me van de grond.
'Hoe ben jij los gekomen kleine Rouge.' Grijnst hij.
Ik slik even.
'Ik ben geen Rouge maar een Luna.' Grom ik.
Dat was niet een hele handige actie wat het leverde me een klap in mijn buik op.
Ik blaas mijn adem automatisch uit en een wachter vliegt ervan naar achteren.

Ik moet mijn lach in houden.
Gek he?
Ik word ontvoerd en moet lachen omdat er iets raars met me gebeurd en daardoor een wachter kan vliegen!

'Jij bent het.' Grijnst Dimitrie en hij knipt weer in zijn vingers.
Ik word meegenomen naar boven en zie daar wat mannen op de bank zitten.
Ze grijnzen en kijken Dimitrie aan.

'Zij is het.' Zegt hij en ik word op een stoel geduwd.
'Geef je krachten aan mij prinses.' Grijnst hij.
Ik slik.
'I-ik weet niet eens hoe ik ze moet gebruiken. Laat staan hoe ik ze moet afstaan.' Stotter ik bang.
Hij kijkt me met dichtgeknepen ogen aan.

'Lul niet trut geef die krachten of ik vraag het niet meer netjes en die het op de pijnlijke manier.' Schreeuwt hij.
In plaats van bang worden word ik boos.
Ik sta op en kijk hem boos aan.
'Je hebt het nooit gevraagd dus wat je net zegt klopt niet en ik heb je net al gezegd dat ik niet weet hoe.' Schreeuw ik terug.

Dimitrie staat woest op.
'Oke dan op de a-.'
'Ze spreekt de waarheid. Als je naar haar hartslag had geluisterd wist je dat ook Dimitrie.' Zegt een jongen op de bank en hij staat op.
'We moeten zelf uit zoeken hoe.' Zegt hij dan.
'Misschien door met haar naar bed te gaan.' Zegt een andere jongen grijnzend en Dimitrie grijnst.

Ik schud langzaam mijn hoofd.
'Denk maar niet dat ik met JOU of welke vampier naar bed ga.' Zeg ik walgend.
'Je hebt geen keus prinses.' Grijnst Dimitrie.
'Dimitrie dat werkt toch niet. Je kan ruiken dat ze haar mateprocess al heeft voltooid en Bryan heeft ook geen krachten gekregen.' Zegt de zelfde jongen als net weer.
Volgens mij is hij de slimme hierzo...

'We zoeken het wel uit, wachters breng haar terug.' Zegt Dimitrie geïrriteerd en ik word hardhandig terug genomen.

-

Ik zit al een tijdje in mijn cel en mis Bryan enorm.
En kleine piep verlaat mijn mond van verdriet.
Sommige tranen weten te ontsnappen.
Bryan waar blijf je nou?

Ik wil hier weg...
Ik wil naar Bryan.
Naar Tamara.
Naar Wesley en Marten.
Naar Nila en Roos.
Naar mijn ouders.
Naar mijn pack.
Maar het gaat niet.
Ik zit opgesloten en kan niemand bereiken via de Mindlink.

Ik weet niet hoe lang ik hier blijf.
Misschien overleef ik het wel niet eens.
Ik zie Bryan voor me in mijn gedachtes.
Hij glimlacht en ik glimlach automatisch ook.

'Het komt vast wel goed.' Zegt Ava zwak.

Ik hoor zachte voetstappen.
'Psst, ben jij Alexis Hilles?' Vraagt een onbekende stem en een meisje (onbekend 2) komt bij de tralies staan.