The Nerd and The Badboy are Mates {voltooid}

7

POV Alexis

Ik word wakker in mijn bed en wil rechtop gaan zitten maar ik zak kreunend terug omdat het zo veel pijn doet.
Mijn schouder brand en ik zie opgedroogd bloed liggen.
Ik herinner me alles weer.
Ik had geluk dat hij me nog niet helemaal had gebeten en dat Bryan er was...

Ik sta op en mijn oog rust op een mobiel die op de grond is en niet van mij...
Ik pak hem op en doe hem open.
Dit is de mobiel van Bryan...
Ik zucht wetend dat ik hem terug moet brengen.
Zo ver weg woont hij ook weer niet maar ik wil hem gewoon niet onder ogen komen...

Ik douche mezelf en kleed me daarna om.

Ik doe mijn haren in een grote knot en poets mijn tanden.
Ik heb super veel honger dus begin met mijn kerstdiner...
Nee grapje ik neem twee broodjes en een appel.
Ik drink wat en wil roepen dat ik even weg moet maar bedenk me dan dat mijn ouders met mijn zusje op vakantie zijn.
Ik wou niet mee aangezien ik school heb en gewoon niet mee wou...

Ik ga de deur uit en begin richting het huis van Bryan...
Als ik voor zijn deur sta zucht ik en klop ik aan.
De deur word open gedaan door een dienstmeid van 60 of zo...
'Hoi kan ik je helpen?' Vraagt ze.
'Ik kom voor Bryan...' zeg ik en ze knikt.
'Kom maar binnen.' Zegt ze en loopt weg voor ik kan zeggen dat ik hier wel kan staan.
Zuchtend ga ik in de gang staan.

Wauw mooi huisje hoor...
Een heerlijke geur komt dichterbij wat betekent dat Bryan komt.
En ja hoor hij komt zonder shirt, in een joggingsbroek, warrige haren en een suffe uitdrukking naar beneden.
Als hij mij ziet fronst hij.

'Wat doe jij hier?' Vraagt hij emotieloos.
'Je hebt je mobiel vergeten.' Zeg ik op de zelfde toon en hij neemt hem aan.
Als hij zijn mobiel wilt pakken raakt hij mijn hand aan waardoor Ava gek word...
'Wtf heb jij?' Vraag ik haar.

'Euhm ik ga weer denk ik.' Zeg ik wat ongemakkelijk.
Hij knikt alleen.
Ik wil me omdraaien maar word terug gedraaid en voel twee lippen op die van mij.
Een kant wil dat ik terug trek maar mijn andere deel die zegt dat ik terug moet zoenen wint.

Een bom ontploft in mijn buik of zo en de vlinders worden platgetrapt door olifanten die rond springen...
Hij heeft mijn heupen vast en trekt me wanhopig lijkt wel tegen hem aan.
Als hij om toestemming vraagt bedenk ik me dat dit niet kan en trek ik terug.
'Wat doe je nou.' Zeurt Ava.

'Bryan dit kan niet... je hebt me mijn hele schoolleven gepest en je vrienden sloegen me altijd in elkaar... nu ben ik je mate en is alles anders?' Vraag ik gefrustreerd en echt verdrietig.
Ik leg mijn hand even op mijn hoofd en kijk hem daarna met een straight face aan terwijl ik mijn arm weer laat hangen.
(A/n een ding is zeker... ze is niet gay...😂 nee? Niet grappig? Oke vond ik ook...)

Hij gaat met zijn hand door zijn haar.
'Ik weet het ook niet oke, ik weet ook niet wat ik moet doen met onze band want mijn beslissing bepaald wel wat er verder gaat gebeuren op school en met mijn vrienden...' zegt hij en ja hoor dar brak mijn hart.

'Ik wist het, jouw reputatie boven alles! Als je het niet weet, waarom wijs je me dan niet gewoon af dan zit ik niet meer in die twijfel wat het maakt me serieus gek.' Val ik boos uit en hij houdt zich stil.

'Dacht ik al.' Mompel ik en doe de deur open.
Ik loop weg en voel zijn ogen in mijn rug branden maar ben gelukkig al snel uit beeld.

Thuis ga ik naar mijn kamer en laat ik me op mijn rug op bed vallen.
De tranen kan ik niet meer inhouden.
'Het komt goed, echt waar.' Troost Ava.
'Ik weet het niet Ava... sommige mensen zijn niet te veranderen...' zucht ik terug en draai me om wanaar ik in slaap val.