Ve uçak havaalanına doğru iniş yapıyordu .ben yine korktuğum için elimi sıkıyordum. Ama alışmıştım çünkü küçüklüğümden beri hiç kimse tutmamıştı. Uçak inerken ve kalkarken hep korkardım. Vardıgımızda herkesin bir akrabası veya ailesi vardı venim ise sadece ileride bekleyen bir şoförüm . Yanıma geldi ve direk eve götürdü . İnsan biraz gezdirir. Eve vardıgımda kimse yoktu temizlikçinin tatili heralde. Annem ve babam iş gezisinde ikizimde herhalde kız tavlıyordur. Ama en iyisi beni yatağımla başbaşa bırakmaları göz göze karşı karşıyaydım ve bir anda kendimi yatakta buldum. Kısa bir süre sonrada gözlerim kapandı. O tatlı uykumdan uyandıran nefret ettiğim baş düşmanlarımdan olan kapı zilinin sesi kısılması için dua ettim ve saydıra saydıra aşağıya indim. Kapıyı açtıgımda baya büyümüş boyu benden uzun olmuş yakışıklı bır jungkook görünce ağzım açık kalmıstı . Ben yokken ne kadarda yakısıklı olmuş ikizim olmasa aşık oldum derdim. Bir ıslık çektim ve girmesine izin verdim ve ben şok bana sarıldı hemde özlemle. O an bende onu ne kadar özlediğimi farkettim ve gözyaşlarımı tutamadım. Biraz konuştuktan sonra yemek yedik. Jungkook"yarın seni babamızın sirketine götüreceğim." Dedi bende onu kırmayıp kabul ettim.
Sabah kalktığımda mutfaktan güzel kokular geliyordu şaşırdım jungkook yemek yapmayı biliyormuydu? Aşagı indim jungkook beni görünce gülümsedi ve beraber yemek yedim. Tuhaf olan şey çok sessizdi acaba ne olmuştu . Tabi ben Jennie Kim olarak sordum "neyin var jungkook neden konuşmuyorsun?" Bana tuhaf tuhaf baktı ve"yemek yerken konuşmak hoşuma gitmiyor. Senin gibi." Rezil olmuştum. Masıl düsünemedimki ikizimin bana benzeyebileceğini. Şimdi sira geldi ne giyeceğime sade giyinmeyi severdim ama ne giyecektim. Uzun zamandır evde olmadıgımdan giyecek birşeyim yoktu. Jungkooka sordum oda yerini gösterdi. Yine rezil olmuştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları giyip aşağıya indim. Jungkook beni bekliyordu beni görünce"jennie bununla nereye gitmeyi düşünüyorsun git üstüne doğru düzgün birşeyler giy" en nefret ettiğim şeydir giydiğim şeyi değiştirmemin istenmesi bende"oldu başka emriniz. Ilk önce sen kendine bak. giymişsin daracık gömleyi tüm kasların görünüyor bende sana izin vermiyorum böyle gitmene." Kendi üstüne baktı ve sonra"anlaşalım sen benim giydiğime bende senin giydiğine karışmayayım tamam mi" bende kabul ettim ve aşağıya indim dışarıda yeni model siyah bir Audi duruyordu. Ön koltuğa oturdum ve etrafa bakmaya başladım. Hiç konuşmuyordu bu çocuk cidden çok sıkıcı. Benim yanımdamı böyle yoksa her zaman mı tek ben konuşuyordum. Bir süre sonra sıkıcı oluyordu. Tekrar dışarıya baktıgımda karşımda görkemli büyük bir şirket duruyordu. Jungkook şirketin önüne arabaýı koydu ve bir adama anahtarı verdi. Bizde o ara içeriye girdik. İçeriside dısı kadar görkemli ve güzeldi. Jungkook işleri olduğunu söyleyip beni burda bırakti. Bense salak salak etrafıma bakına bakına geziyordum taki sert bir bedene çarpana kadar. Kafamı kaldırdıgımda içinde kaybolduğum koyu kahverengi gözlü dolgun dudaklı ve parlak siyah saça sahip bir yakısıklıya çarptıgımı anladım. Ve duyduğum cümle ile küçük çaplı bir şok geçirdim. "Dikkatli olsana be yoksa yürümeyi mi unuttun. Acelem var görmüyormusun?" Böyle birsey beklemiyordum hemde hiç. en azından bir özür dilemesini beklerdim. Sevgilisi olacak kişiye burdan sabırlarımi gönderiyorum. Ve ben tam birşey diyecekken jungkook geldi ve adını bilmediğim adama " jimin hyung nasılsin bende seni bekliyordum ama galiba bir gerginlik oldu. Adının jimin olduğunu ögrendiğim kişi bana bakarak"şu haddini bilmeyen salak kız bana çarpınca sinirlendim o kadar." Bir dakika o bana haddini bilmeyen salak kız mı dedi. Şimdi benim şarteller attı. Jungkook tam birşey diyecekken onu durdurup"hey sen asıl sen benim kim olduğumu biliyormusun ben..."lafım kesilmişti en nefret ettiğim sey. sözumu kesen jungkook olmuştu."jennie, jimin sakin olun ilk önce bir tanışsanız. Jimin benden önce davranıp" asla bu densizlemi" kendimi çok zor tutuyordum jungkook" jimin sakin ol o benim..." sözünü kesmiştim hahaha jimine dönüp"ben bu şirketin ortağının öz mü öz kızıyım benimle böyle konuşamazsın!"bu dedigimi duyduğunda biraz afalladı. Az önceki tavrından hiçbir eser kalmamıstı. İste adam olun. Nazik ve sakin bir ses tonuyla "òzür dilerim ben bilmiyordum bayan jennie ama sizinde bilmeniz gereken bende bu şirketin diğer ortağının oğluyum." Bu duyduğuma çokta şaşırmamıştım yoksa şirketin ortasında hayvan gibi bağıracak gücü olmazdı. Jungkook araya girip"jennie bizim bir ışimiz var sen de bizimle gel sonra beraber yemek yemeye gideriz." Beraber???
