BÖLÜM 39 (ABİLERİM)

1.4K 141 7
                                    

                  3 GÜN SONRA

SENA'DAN

Günlerdir arayıp sormuyordu. Benimkisi de inat değil mi? Bende aramıyordum. Ama çok özlemiştim.

Çoktan uyanmış evi toparlıyordum. 3 gün önce Mehmet dededeydik. Şimdi de o buraya gelmişti, dün gece. Evde yalnızum, canum sıkılayur tek başuma, demişti.

Murat, kıyafetlerini değiştirmek için odasına gitmişti. Mehmet dede, hep beraber kahvaltı yapmak için, onunda gelmesini istemişti. Kahvaltı yaptıktan sonra işe gidecekti yani.

Halam da, mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.

Bende yer yataklarını toparlıyordum.

Telefonum çalmaya başlayınca büyük bir heyecanla koştum. Telefonu elime alır almaz babamın arıyor olduğunu gördüm. İlk başta üzüldüm açıkçası ama sonradan nankörlük ettiğimi anlayıp büyük bir sevinçle açtım telefonu.

   "Babacığım, nasılsın?!"

   "İyiyim canım kızım. Sen nasılsın?"

   "Bende iyiyim, sağol. Annem nasıl? O ne yapıyor?"

   "İyi o da. Seni özlemiş, sesini duymak istedi. Annene veriyorum şimdi, Allah'a emanet ol."

   "Tamam, sende Allah'a emanet ol." dedim. Biraz bekledikten sonra annemin sesini duydum.

   "Canım kızım? Nasılsın, neler yapıyorsun oralarda?"

   "İyiyim annem. Ne yapayım, bir günüm otobüste geçti zaten. Halamlara  geldiğim ilk gün dinlendim, 2. günde halamla beraber gezmeye çıktık. Bugünde halamın kayınpederi geldi, görsen çok tatlı bir adam."

   "Sevdin yani oraları? Belli zaten, aramıyorsun bizi..."

   "Ya annem öyle deme. Hem, sen ne yapıyorsun oralarda bakıyım? Burada seni sorgulayacak tek kişi benim. Kutsal topraklara gitmişsin ama bana trip atıyorsun."

   "Yok kızım ne tribi? Buraları bir görsen, çok güzel. Ayrılmak istemiyorum buradan. O derece bağlandım buraya."

   "Keşke bende gelebilseydim..."

   "Allah inşallah sana ve Kerem'e de nasip eder."

zamaN 5 Vakittir 2 (BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin