Verliefd op de badboy

Hoofdstuk 20: Hij is een dooddoener.

Ik zat aan het avond eten en prutste aan het verband dat rond mijn pols zat. Het deed nog wel een beetje pijn maar ik vond het niet zo heel erg. Ik bedoel Draco heeft het echt niet expres gedaan. Ik ben ook niet meer boos op Harry. Hij wou me alleen maar beschermen. Harry en Ron kwamen de grote zaal ook binnen gelopen en kwamen bij mij en Hermelien zitten. Harry kwam voorzichtig naast me zitten. Had hij dan echt spijt van wat hij had gezegd?

"Jade sorry van daarnet." Begon hij voorzichtig.

"Het is oké Harry." Lachte ik lief.

Hij gaf mee een glimlachje terug en niet veel later verscheen het eten op de tafel. Ron zijn bord lag al snel vol en niet veel later dat van Harry, Hermelien en dat van mij ook.

"Jade zou ik je na het eten misschien heel even kunnen spreken?" Vroeg Harry voorzichtig.

"Ja natuurlijk. Over wat?" Vroeg ik nieuwsgierig.

"Euhm... Dat zeg ik dan wel." Antwoorde hij me wat afwezig.

Ik knikte als antwoord en at rustig verder. Toen ik klaar was met eten prutste ik nog even met mijn ketting van Fenna die ik altijd bij me had. Ik keek heel even richting de tafel van Zwadderich en ik zag dat Draco maar triestig voor zich uit zat te staren. Plots keek hij me aan en ik gaf hem een klein glimlachje. Ik kreeg al snel een klein glimlachje terug en ik kreeg een raar steekje in mijn buik. Ik wist niet zo goed waarom maar telkens Draco glimlachte of me een knuffel gaf kreeg ik zo een steekje. Ik wil echt niet verliefd worden op hem. Dat wil ik echt niet! Ik wou mijn blik afwenden maar het lukte niet. Ik keek recht in zijn grijsblauwe ogen en ik was niet van plan snel weg te kijken. Ook al wou ik dit ergens wel. Ik zag uit mijn oog hoeken dat Harry me even aan keek.

"Kom we gaan." Zei hij een beetje kort.

Hij nam mijn hand en trok me zachtjes mee de grote zaal uit. Op weg naar de leerlingenkamer. Toen we op de gang liepen liet hij mijn hand terug los en viel er best een ongemakkelijke stilte.

"Jade?" Hoorde we plots achter mij.

Ik draaide me om en zag al snel dat het Draco was. Hij zag er een beetje moe uit. Harry draaide met zijn ogen en zuchte even.

"Wat is er?" Vroeg ik lief terwijl ik Harry zijn reactie negeerde.

"Ik wil nog eens sorry zeggen voor daarnet." Excuseerde hij zich nogmaals terwijl hij naar mijn pols wees.

"Het is wel oké Dray het was een ongelukje."Glimlachte ik lief naar hem.

Hij gaf me een glimlachje terug en ik bleef eigenlijk gewoon staan. Ik weet ook niet zo goed waarom. Harry zuchte en trok me mee aan mijn arm de leerlingenkamer in. Hij had ondertussen mijn hand vast en trok me zo mee naar zijn kamer. Simon Flitser die net de trap opkam keek nogal raar aangezien we zo snel naar boven liepen. Toen we op Harry zijn kamer waren liet hij me los en keek hij me doordringend aan.

"Ik wil het eens hebben over Malfidus." Zei hij tot mijn verbazing best rustig.

"Wat is er van Draco?" Vroeg ik voorzichtig.

"Je moet echt uit zijn buurt blijven Jade. Hij is gevaarlijk."

"Gevaarlijk? Harry het was een ongeluk, hij heeft het niet expres gedaan." Zuchte ik.

"Ik heb het niet alleen daarover. Hij is een dooddoener!" Zei hij nogal gefrustreerd.

"Dat is hij niet! Trouwens waarom ben je zo zeker dat hij een dooddoener is!?"

"Omdat hij raar doet en hij plots veel te lief is! hij is iets van plan! Plus ik heb er over gedroomd dat hij er één was. Net zoals ik droomde over de gruzelementen en over Voldemort!" Riep hij nu boos.

"Hij is gewoon veranderd! Hij ziet nu gewoon in dat hij al die tijd verkeerd bezig was! Draco heeft het niet zo gemakkelijk als je denkt Harry!" Riep ik boos terug.

"Ooh wat is er dan zo moeilijk!? Kan hij niet kiezen wat hij deze keer zal kopen? Of wat hij deze keer kan doen om ons te pesten!?"

"Hou op Harry je weet niets over hem!"

"Je moet gewoon uit de buurt blijven van die dooddoener!"

"Hij is geen dooddoener! Hij is en blijft een vriend of je dat nu wilt of niet!"

"Een vriend!? Jade meen je dat nu echt!? Hij hoort bij Voldemort! Hoe kan je vrienden zijn met hem!? Wat denk je nu? Dat hij bij je gaat blijven!? dat hij goed voor je zal zorgen? Hij is alleen lief om dingen te weten te komen! En als hij alles weet wat hij moet weten laat hij je als een blok vallen!" Riep Harry nu nog kwader.

"Harry i-" Probeerde ik maar ik werd onderbroken.

"Nee niets te Harry! Je blijft uit zijn buurt! Het is voor u eigen goed! Ik waarschuw je anders sta je zelf maar in voor de gevolgen. Dan kan hij u pijn doen net als Jason en daarna kan je weer bij me komen uithuilen en zeggen dat ik gelijk had! Dat je naar me had moeten luisteren! Wel als je alles opnieuw wilt mee maken dan doe je maar maar dan zal ik er deze keer niet zijn om je weer eens op te vangen!" Riep Harry nu echt furieus.

Er sprongen tranen in mijn ogen terwijl Harry dat allemaal zei. Hoe kon hij nu zeggen dat het mijn eigen schuld was dat Jason me zo slecht behandelde? Hoe kon hij zeggen dat ik het opnieuw zal mee maken als ik niet luister? Hoe kon hij nu zeggen dat hij er niet meer voor me zal zijn? Het deed me zo veel pijn. Ik wou in tranen uitbarsten maar ondertussen was ik zo boos op hem. Harry keek me eerst super kwaad aan maar die blik veranderde snel toen hij zag dat mijn ogen zich ondertussen hadden gevuld met tranen.

"Best." Zei ik stil terwijl ik de kamer uit liep.

"Nee jade sorry." Hoorde ik Harry zuchte.

Ik negeerde het en liep de leerlingenkamer uit, op weg naar buiten. Ik was zo boos maar ik kon nog steeds in tranen uitbarsten. Ik liep naar buiten en ging naar het meer. Ik moest even ontspannen en even op adem komen. Ik ging op de rots zitten waar ik altijd op zat en staarde naar het meer. Het was best koud en het was bijna volle maan. De hemel was helder en de sterren schitterde in het water. De woorden van Harry bleven zich maar herhalen in mijn hoofd. Mijn ogen vulden zich weer met tranen maar deze keer hield ik ze niet meer in, maar liet ik ze gewoon van mijn gezicht lopen. Ik zat hier al best lang en ik had best koud. Als ik over mijn arm wreef voelde ik het nog met moeite. Ook was ik nog steeds aan het wenen. Ik wou alles er uitlaten en gewoon beginnen snikken en uithuilen maar het lukte niet echt. Ik kreeg terug een koude rilling maar ik wou niet naar binnen. Ik wil niet naar Harry. Ik wil hem echt niet zien voor het moment. Plots hoorde ik een bekende stem.

"Jade is alles wel oké?"