The Not So Good Girl Changes Everything

11.

Σταύρος

Την έπιασα στα χέρια μου και βγήκα από το σπίτι με τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο χέρι.

Βγήκα από το σπίτι κι έτρεξα στο αμάξι.

Την ξάπλωσα στα πίσω καθίσματα και μπήκα γρήγορα στην θέση του οδηγού.

Έβαλα μπρος και πήγα στο γενικό νοσοκομείο.

Όταν έφτασα, την πήρα στα χέρια και μπήκα στο νοσοκομείο.

Σταύρος- Ένα φορείο!

Είπα και δύο νοσοκόμες ήρθανε και την βάλανε σε ένα κρεβάτι.

Σταύρος- Ειδοποιήστε τον κύριο Μαυρομιχάλη και την κυρία Δημητρακοπούλου, παρακαλώ.

Είπα στην κοπέλα στην γραμματεία κι εκείνη έγνεψε.

Μετά από λίγο ήρθαν και οι δύο τρέχοντας κοντά μου.

Διονυσία- Σταύρο, τι έγινε; Τι έπαθε το παιδί μου;

Ρώτησε, όταν ήρθε απέναντι μου και τους εξήγησα την όλη κατάσταση.

Η κ. Διονυσία με κοιτούσε βουρκωμένη.

Διονυσία- Δεν το πιστεύω!

Είπε και μπήκε στην αγκαλιά του κ. Πέτρου.

Πέτρος- Πάω να μιλήσω με τον γιατρό που την εξετάζει.

Είπε και με άφησε μόνο με την κ. Διονυσία.

Διονυσία- Αλήθεια, πιστεύει πως ο Παύλος φταίει;

Με ρώτησε και της έγνεψα να κάτσουμε στις καρέκλες.

Σταύρος- Πιστεύει πως αν ήταν εκεί δεν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Της είπα κι έγνεψε.

Μετά από λίγο ήρθε ο κ. Πέτρος και μας ενημέρωσε για την κατάστασή της.

Ισμήνη

Άνοιξα τα μάτια μου, αλλά ένα εκτυφλωτικό φως με έκανε να τα ξανακλείσω κατευθείαν.

Τα ανοιγόκλεισα μερικές φορές μέχρι να συνηθίσω τον φωτισμό και ανασηκώθηκα στο κρεβάτι.

Κοίταξα τριγύρω και από αυτό το ψυχρό άσπρο χρώμα του δωματίου κατάλαβα πως βρίσκομαι σε νοσοκομείο.

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ένας νεαρός γιατρός και ήρθε δίπλα μου.

Γιατρός- Γεια σου Ισμήνη!

Είπε κι έγνεψα κουρασμένα.

Ισμήνη- Γεια σας!

Είπα απλά και άτονα και περίμενα να δω τι θα μου πει.