The Not So Good Girl Changes Everything

31.

Φεύγω από την αγκαλιά του και τον κοιτάω.

Ισμήνη- Στέφανε, μπορείς να πας. Δεν είμαι μωρό. Μπορώ να μείνω μόνη μου!

Λέω για εκατομμυριοστή φορά, στριφογυρίζοντας τα μάτια μου και με κοιτάει δύσπιστα.

Στέφανος- Καλά, δεν θ' αργήσω!

Φιλάει για ακόμα μία φορά τα χείλη μου και του ανοίγω την πόρτα για να βγει έξω.

Την κλείνω και κάθομαι στον καναπέ, ανοίγοντας την τηλεόραση και εκεί που βολεύτηκα, χτυπάει η πόρτα.

Πηγαίνω εκεί και την ανοίγω αγανακτισμένη.

Ισμήνη- Τι ξεχ---

Πάω να πω, αλλά ένα χέρι τυλίγεται γύρω από τον λαιμό μου και με κολλάει στον τοίχο.

???- Νόμιζες πως γλίτωσες τσουλάκι; Σκοτώνοντας τον πατέρα μου και ολόκληρη την συμμορία μαζί και τον Λευτέρη;

Ρωτάει και βάζω το χέρι μου στο χέρι του, προσπαθώντας να τον διώξω.

Ισμήνη- Εσύ.. πρέπει να.. είσαι... το μπα--... το μπάσταρδο... του Μαρίνου.

Λέω με κομμένη ανάσα και δυσκολεύομαι ακόμα περισσότερο να βρω οξυγόνο.

???- ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ!

Φωνάζει μπροστά στην μούρη μου και στενεύω το βλέμμα μου.

Ισμήνη- Ξέρεις τι σημαίνει καθαρή αναπνοή;

Ρωτάω ειρωνικά και σφίγγει το χέρι του πιο δυνατά γύρω από τον λαιμό μου.

???- Μην με ειρωνεύεσαι, ηλίθια!

Λέει και του χώνω μια γονατιά στο σημείο του, ενώ έπεσα κάτω παίρνοντας βαθιά ανάσα.

Ισμήνη- Θα σε βρω και θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια. Θα σε τελειώσω, όπως έκανα με την γαμημένη την οικογένειά σου! Οι μέρες σου είναι λίγες, παλιομαλάκα μπάσταρδε, από τότε που τόλμησες να απλώσεις χέρι πάνω μου!

Λέω και χαϊδεύω τον λαιμό μου.

Ισμήνη- Θα σε βρω και όταν σε βρω, το ορκίζομαι στον Θεό, θα σε σκοτώσω!

Συνεχίζω να λέω και βγαίνει τρέχοντας από το σπίτι, αφήνοντάς με πίσω πεσμένη στο πάτωμα.

Στερεώνω την πλάτη μου στο  τοίχο και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Κάθομαι για λίγα λεπτά στην ίδια στάση, ώσπου η πόρτα ανοίγει απότομα και μπαίνει μέσα ο Στέφανος φουριόζος.

Στέφανος- Μωρό μου; Τι έπαθες;

Ρωτάει και γονατίζει δίπλα μου, βάζοντας με στην αγκαλιά του.