The Not So Good Girl Changes Everything

54.

Ισμήνη

Το επόμενο πρωί βρίσκει εμένα με τον Στέφανο σπίτι μου αγκαλιά στο ξέστρωτο κρεβάτι μου και τρίβω τα μάτια μου.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και ψάχνω τα ρούχα που φορούσα χθες, μια και όλα τα υπόλοιπα είναι στις βαλίτσες στο αμάξι.

Βάζω τα εσώρουχά μου και μετά τα ρούχα, που ήταν πάνω στο έπιπλο για τα καλλυντικά.

Γυρνάω ξανά προς το κρεβάτι και βλέπω τον Στέφανο χαμογελαστό να με παρατηρεί και ανεβαίνω ξανά στο κρεβάτι με τα γόνατά μου.

Ισμήνη- Πόση ώρα είσαι ξύπνιος, ματάκια;

Ρωτάω γελώντας κι εκείνος ανασηκώνεται τραβώντας με, ώστε να με φέρει κοντά του και να με φιλήσει.

Στέφανος- Αρκετή.

Απαντάει και τον χτυπάω στο μπράτσο, ενώ ρίχνω την πλάτη μου στπ στρώμα κι εκείνος βρίσκει την ευκαιρία να ανεβεί από πάνω μου.

Ισμήνη- Δεν φτάνει που σού έκατσα χθες; Θες κι άλλο;

Ρωτάω δήθεν βαριεστημένα κι εκείνος γνέφει θετικά σαν μικρό παιδάκι.

Στέφανος- Ναι. Θέλω να μου κάθεσαι συνέχεια! Δεν σε χορταίνω!

Απαντάει και ξεκινάει να με γαργαλάει σαν να μην υπάρχει αύριο.

Μετά από λίγο σταματάει και ξαπλώνει πάνω μου.

Ισμήνη- Στέφανε σήκω! Πρέπει να πάμε στο σπίτι σου τα πράγματά μου!

Λέω ξανά και ξανά και επιτέλους σηκώνεται, αφού ξεφυσήσει.

Σηκώνομαι και πάω προς την κουζίνα, ενώ κοιτάω τριγύρω μήπως έχω ξεχάσει κάτι και βλέπω μία φωτογραφία.

Την πιάνω στα χέρια μου και είμαι εγώ με τον Πάρη και τους γονείς μας.

Κάνω μία περίεργη γκριμάτσα και γαργαλάω τον Πάρη που δακρύζει από τα γέλια, ενώ οι γονείς μας είναι αγκαλιά και γελάνε.

Χαμογελάω και τότε δύο χέρια τυλίγονται γύρω από την κοιλιά μου.

Στέφανος- Τι κοιτάς;

Ρωτάει αφήνοντας ένα φιλί στον λαιμό μου και γυρνάω να τον κοιτάξω.

Ισμήνη- Μία φωτογραφία.

Λέω ανασηκώνοντας τους ώμους μου και χαϊδεύει το μάγουλό μου.

Στέφανος- Οι γονείς μου δεν πρόκειται να μας αφήσουν να κοιμόμαστε μαζί.

Λέει και ένα μεγάλο χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό μου.

Ισμήνη- Γαμώτο!