[BOOK I]
Η Ισμήνη και ο Στέφανος.
Ο Στέφανος και η Ισμήνη.
Τσακώνονται από την πρώτη ημέρα που γνωρίστηκαν και προσπαθούν να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο.
Θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σ' αυτά που τους συμβαίνουν;
__
Προχώρησε στο πρώτο κεφάλαιο για να...
Χτενίζω τα νέα μου μαλλιά και απλά θέλω να τσιρίξω για το πόσο τέλεια είναι.
Τα κάνω ελαφρές μπούκλες με το ψαλίδι και βάζω μια τελευταία στρώση κραγιόν στα χείλη μου.
Μαζί με το τιρκουάζ φουτεράκι και το μαύρο κολάν μου, φοράω και το μαύρο δερμάτινό μου.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Δένω σφιχτά τα κορδόνια μου και παίρνω την τσάντα μου.
Δεν έχει πολύ κρύο κι έτσι μπορώ να πάρω την μηχανή μου, που τόσο καιρό δεν την χρησιμοποιούσα.
Ανεβαίνω πάνω και βάζω το κράνος μου.
Οδηγάω μέχρι το σχολείο και πηγαίνω αμέσως στο κυλικείο για να πάρω κάτι να φάω.
Ένας φυσικός χυμός και μια λουκανικόπιτα με σάλτσα ντομάτας είναι ό,τι πρέπει.
Πηγαίνω προς το παγκάκι που κάθονταν τα παιδιά και τα κορίτσια άρχισαν να παίζουν με τα μαλλιά μου και να σχολιάζουν.
Ισμήνη- Θα μου τα κατσιάσετε! Αφήστε με να φάω τώρα!
Αρχίζω να τρώω την λουκανικόπιτά μου και να πίνω μεγάλες γουλιές από τον χυμό μου με την ησυχία μου.
Στάθης- Βαριέμαι!
Λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου, κοιτώντας τριγύρω.
Πνίγομαι με την λουκανικόπιτά μου, όταν βλέπω πως κάποιος με έχει καρφώσει με το βλέμμα του, αλλά όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι.
Παυλίνα- ΚΑΛΕ, ΗΡΕΜΗΣΕ!
Φωναζει χτυπώντας την πλάτη μου και καταφέρνω να ηρεμήσω.
Στέφανος- Μωρό μου, τι έπαθες;
Ρωτάει ανήσυχος και γυρνάω ξανά να κοιτάξω στο απέναντι πάρκο, αλλά κανείς δεν ήταν εκεί.
Ισμήνη- Μας παρακολουθούν!
Λέω και σηκώνομαι πάνω, ενώ πετάω το πλαστικό ποτήρι και το χάρτινο σακουλάκι στα σκουπίδια.
