Νιώθω κάποιον να με σκουντάει. Ανοίγω τα μάτια μου, η Ζωή. «Καλημέρα» μου λέει γλυκά. της χαμογελάω. «Έχω φέρει καφέ» μου λέει, παίρνει ένα πλαστικό ποτήρι και το φέρνει κοντά μου. «Αχ μπράβο» της λέω και το αφήνω δίπλα. «Μόλις ξυπνήσεις καλά, Θέλω να μιλήσουμε» μου λέει και πάει στο μπάνιο. Ωχ, δεν ξέρω καν τι μπορεί να είναι. Ελπίζω να μην με ρωτήσει για χθες! είχα σκοπό να την βρίσω που μου είπε να πάω με τον Μιχάλη, αλλά δεν υπάρχει λόγος. Μπορεί να θύμωσα με εκείνη την κοκκινομάλλα- . Χριστέ μου, τα θυμήθηκα όλα. Με φίλησε στο λαιμό, τον χαστούκισα στην τουαλέτα του κλαμπ, με τα τον είδα με μια κοκκινομάλλα. Ήπια πολύ, γνώρισα κι έναν μου φαίνεται. Βγήκα έξω και έκλαιγα. Γιατί; για εκείνον; όταν μεθάω κλαίω, δεν έχει καμία ανάμειξη. ή μήπως έχει... ; ήρθε εκείνος, μετά η Ζωή κάτι είπαμε. Και μετά τέλος. Με γύρισε στην εστία από ότι φαίνεται αλλά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Γαμώτο, το καλύτερο δεν θυμάμαι. Πίνω μια γουλιά από τον καφέ μου. Ωραίος είναι. ακούω το κινητό μου να δονείται. Μήνυμα, από ποιόν; 'Καλημέρα Ραφούλι' Που βρήκε τον αριθμό μου; Από τον Φίλιππο, μια μέρα που καυγάδισαν με την Ζωή μου ζήτησε το τηλέφωνο μου για να της μιλήσει. 'Θέλω να μιλήσουμε' του στέλνω και περιμένω υπομονετικά την απάντηση. 'Θα έρθω να σε πάρω στις 7, να είσαι έτοιμη' Η Ζωή βγαίνει από το μπάνιο και ο καφές μου έχει σχεδόν τελειώσει.
«Λοιπόν;»
«Γιατί έφυγες έτσι χθες;»
«Δεν ένιωθα καλά, είχα πονοκέφαλο»
«Αα καλά, ο Μιχάλης δεν πήγε σπίτι. Του χτύπησε ο Φίλιππος αλλά δεν άνοιξε»
«Εδώ ήταν. »
«Τι; Πες μου ότι.. »
«Όχι φυσικά, δεν έγινε τίποτα. Απλά κάθισε εδώ το βράδυ»
Της τα είπα όλα! Δεν άφησα την παραμικρή λεπτομέρεια! Με κοίταζε με ανοιχτό το στόμα. «Του αρέσεις» Δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν κάνω για εκείνον. «Τι λες ρε;» γελάω αχνά. «Ναι ρε ο Μιχάλης δεν θα το έκανε ποτέ αυτό για άλλο κορίτσι. Δεν τους δίνει αξία και εσένα σε φρόντισε κιόλας!» Ίσως έχει δίκιο. αλλά όχι. «Θα βρεθούμε σήμερα» μουρμουρίζω «Του αρέσεις σίγουρα, αλλά πρόσεχε μην πληγωθείς» μου λέει. Έχει δίκιο πρέπει να δώσω τέλος σε αυτή τη "σχέση" πριν αρχίσει. Μπαίνω στο μπάνιο και αφαιρώ τα ρούχα μου, είμαι ακόμα λίγο ζαλισμένη και το καυτό νερό που πέφτει πάνω μου, με βοηθάει πάρα πολύ. Και τότε κι άλλες μνήμες μου έρχονται από χθες το βράδυ και σήμερα το πρωί. Και θυμάμαι και μια συζήτηση που είχαμε αλλά δεν την ξέρω τι λέγαμε. Δεν μου το είπε. Μπορεί να είναι σημαντικό. Ετοιμάζομαι στο μπάνιο και μετά από 40-45 λεπτά βγαίνω έξω.
