Paginya...
Hye rin turun dari biliknya... Dia melihat ibunya yang sedang duduk di meja makan sambil meminum secawan kopi... Dia memeluk ibunya daripada belakang...Hye rin: hi omma...
Ibu: omma tahu... Hye rin mesti dah x sayang omma lagi kan?
Hye rin: mana ada ... Omma is the number one in my life... Tapi kan omma...
Ibu: tapi apa?
Hye rin: boleh x hye rin nak balik korea.. Hye nak cari abang hye rinlah...
Ibu: ok..kalau macam tu omma akan siapkan rumah dengan pemandu kat sana... Dan omma akan siapkan kelengkapan persekolahan untuk hye rin... Nanti omma bagi tiket flight...
Hye rin: gamsahamida omma! Saraghaeyo!
Ibu: omma sayang hye rin...
......
Sehari sebelum pergi korean...Semua kawan rapat hye rin memberikan hye rin hadiah... Dan mengucapkan selamat tinggal... Luhan duduk didalam kelas itu hanya memandang... Dia hanya menyimpan perasaanya... Pada ketika itu luhan hanya memandang hye rin...
<mungkin aku syok sendiri...> luhan
Dia menampa nampa mukanya...
....
Sesi persekolahan tamat...Hye rin menunggu luhan dipadanh sekolah... Pada waktu itu sudah menjadi senja... Luhan menghampiri hye rin... Hye sin hanya menundukkan mukanya... Luhan memandang mukanya...
Luhan: awak ok?
Hye rin: saya ok..
Luhan: saya dengar awak nak pindah... Betulke?
Hye rin: ye, harini saya last...
Luhan: ooo
Hye rin: luhan..
Luhan: yes.. Kenapa?
Hye rin: saya... Saya...
Luhan: saya apa?
Hye rin: saya suka awak...
Luhan terdiam... Hye rin hanya tunduk menahan malu... Luhan tersenyum...
Luhan: apa saya x dengar?
Hye rin: saya suka awak luhan...
Luhan: sejak?
Hye rin: waktu dalam bas tu...
Luhan: mesti aura saya kuatkan masa tu...
Hye rin mengangkat wajahnya... Hye rin hanya senyun memandang luhan...
Luhan: ah, macam nilah baru comel.. Senyum..
Hye rin hanya menundukkan wajahnya... Menutup malu... Luhan tersenyum melihat gelagat hye rin yang sudah tidak senang duduk...
Luhan: hye rin... Nanti kat sana awak mesti akan jumpa yg lagi baik daripada saya. . saya nak awak dapatlah cari penganti untuk saya... Dan ingat... Be yourself...
Sambil tangannya menepuk bahu hye rin.. Hye hanya tersenyum dan mengganguk tanda faham... Hye melihat jamnya..
Hye rin: alamak luhan saya knee balik... Bye.. nantu kita jumpa lagi..
Hye rin meninggalkan luhan...
< kalau aku, aku rasa aku takkan jumpa perepuan yang secomel dan unik macam kau...> luhan
Luhan tersenyum sendiri...