ADOPT (채택하다)|| KAI

part 23

Hye rin sampai dirumahnya... Dia duduk diatas sofanya... Dia mengambil phone... Dia terlihat satu mesej... Nombor x kenal?

'kim hye rin, saya kenal abang awak... kalau apa nak tahu sape sebenarnya awak boleh datang di Namsan... saya tunggu awak besok malam... Namsan... Remember that... Dan bila awak sampai... Akan ada perempuan yg akan tunggu awak dihadapan pintu namsan... Awak cakap kat dia ' saya orang tu' dia akan bawa awak pada saya... Kim hye rin.. Percayalah... Inilah kenyataannya'

Phone itu terlepas daripada tangannya.. Dia terduduk..

<hyung> hye rin...
....
Keesokkannya...

Hye rin memakai sweater yg berwarna grey dan keluar daripada rumahnya... Da meminta untuk pemandunya membawanya ke namsan..
....
Dia sampai di namsan..

dia memberanikan dirinya.. Dia ternampak seorang perempuan sedang berdiri dihadapan pintu masuk namsan... Dia pergi kearah perempuan itu...

Hye rin: anyeong..

Perempuan itu memandangnya... Perempuan itu memberikan senyuman kepadanya..

Lisa: ya?

Hye rin: saya orang tu...

lisa mengambil masa sebentar..

Lisa: ahh!! Jom ikut saya..

lisa menarik tangan hye rin.. Hye rin hanya mengikut walaupun dia sedang terkejut dengan tindakan Lisa.. Mereka menaiki lif.. Hye rin hanya mendiamkan dirinya...

Lisa adalah PA kepada suho..

lif terbuka... Tetapi lisa tidak keluar..

Lisa: hye rin.. Keluar.. Nanti hye rin akan nampak laluan yg gelap dan dihiasi dengan lilin... Hye rin ikut laluan tu.. dekat hujung jalan hye rin akan nampak pemandangan dari atas namsan... Dan disitu dihiasi dengan banyak bunga... hye rin tunggu.. nanti apa yg hye rin nak tahu akan terjawab..

Hye rin hanya mengangguk...

Hye rin: gomayo..

Hye rin keluar... Pintu lif tertutup.. seperti yg diaragkan oleh lisa... Hye rin ikut laluan itu.. tapi jantungnya tidak berhenti berdegup dengan laju...

Adakah ini masanya untuk dia tahu tentang abangnya.. Yg dia cari selama ini.. tapi.. Siapa?

Hye rin sampai dipenghujung jalan... banyak bunga.. Dan dia juga dapat melihat pemandangan malam dari atas namsan.. Dan juga tiupan angin malam..

Tiba2 dia merasakan ada bunyi tapak kasut dibelakangnya.. Dengan perlahan dia memusingkan badannya.. Dibelakangnya ada seorang lelaki yg memakai topeng berwarna putih..

hye rin: hyung?

Suho: hye rin..

Hye rin: awak ke abang saya?

Suho: ye..

Hye rin: boleh awak buka topeng tu?

suho: awak pasti?

Hye rin: ye.. Saya dh lama tunggu saat ni..

Suho: ok kalau itu yg awak nak..

Suho membuka topengnya.. Dengan pantas hye rin menutup mulutnya..

Hye rin: suho oppa?

Suaranya mula berubah sedikit.. Akibat menahan sebak..

Suho: kim hye rin.. Ye.. Saya kim jun myeon.. suho..

Satu titis air matanya jatuh...

Suho: aku abang kau..

Kim hye rin tunduk menahan air matanya.. Satu langkah suho ke depan..

Tiba2 ada bunyi banyak tapak kaki daripada belakangnya... 10 Orang lelaki mengepung mereka.. 8 Orang memegang suho untuk mengelak suho lari... 2 orang lagi pergi ke arah hye rin.. suho meronta ronta... ada beberapa tumbukkan hinggap dimuka suho... Lengan suho dipegang.. Suho memandang ke hadapan penglihatannya kabur..

Ada susuk tubuh lelaki dihadapannya.. Lelaki itu mencengkam muka suho..

Seong mo: so, selama ni dia abang kau?

Suho memandang seong mo dengan mulutnya tidak henti mengeluarkan darah akibat ditumbuk..

Seong mo: miyannye abang.. adik awak milik sebab ni dah perjanjian..

seong mo menolak muka suho..

Seong mo: dah bawak perempuan ni masuk kereta..

Jimin: dia ni tuan?

Seong mo: perlu ke aku cakap?

Jimin: minyan tuan...

Seong mo masuk ke dalam kereta bersama hye rin... 8 lelaki itu memukul.. Suho tiada daya lagi untuk melawan.. hye rin.. hye rin... luka dan darah dimana mana... Suho ditinggalkan begitu sahaja.. dia pengsan.. Tapi x mati eh...