Unexpected Love (On Going)

Chapter 7

Madison's PoV

Di--did I messed up with a gangster? Did I Messed up with a leader?
Did I really messed up with the commander? F*ck! Bakit ba ako kina-kabahan?

Natapos agad ang klase, dahil first day palang naman, kaya maaga ako naka uwi. May naisip ako, isang bagay na pwede kong pag ka abalahan, isang bagay na kahit iwan ko pwede ko pang balikan.

Sumakay ako ng taxi. Nilingon ko ang driver. "Sa DDLA building ako." nanlaki ang mata ng driver ng taxi dahil sa narinig niya mula sa akin.

"Ma'am bawal po ang teen ager don, delikado po ang lugar na iyon.. Mapapahamak lang kayo, walang sinasanto ang mga tao na naroon. Kaya mabuti pa wag na po kayong tumuloy." mukhang takot ang lahat ng tao sa lugar na iyon. Sino nga naman ang hindi matatakot sa lugar kung saan naninirahan ang mga demonyo, isang maling galaw mo lang si kamatayan na ang makakaharap mo.

"Don't worry, I'm not afraid of demons who's living in that place, I onced like them before. They can't hurt me, they can't kill me unless I let them do it to me." Nginitian ko siya. As assurance na magiging okay lang ako, sa lugar na pag mamay-ari ko. Tumango nalang siya ng mapag tanto na wala na siyang magagawa pa.

Pina hinto ko ang taxi ng matanaw ko ang building. Maraming guards at gangster na handang pumatay maka kita lang ng buhay na nilalang na patungo sa lungga nila, iisa lang ang daan so no choice. Kaya hindi pwedeng umabot ang taxi na ito, masyadong delikado para dito sa matandang driver na sinasakyan ko. May pamilya siyang uuwian na nag hihintay sa kaniya at umaasa. Baka pasabugin pa ng mga gagong iyon ang taxi na ito.

Agad akong bumaba ng taxi ng may maaninag akong malaking lalaki na papalapit sa gawi namin.

"Manong okay na po ako dito, you can go." saka ako tumalikod sa taxi at hinarap ang malaking lalaki. Malayo pa siya, pero kitang kita ko na siya dahil sa laki ng katawan niya.

Nararamdaman ko parin ang taxi sa likod ko. Shit! Ang kulit ng driver na ito! Humarap ako sa kaniya. "I said go. Do you really want to die?" tinaasan ko siya ng kilay pero hindi siya natinag. Damn! Naiinis na ako ah! "You should've told me earlier if you really want to die. I can do it to you without knowing your dying. I bring anesthesia for emergency. But it would not help when he already choking you, or killing you in brutal way. So now, go home and feed your family they might worrying your safety--" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng maramdaman ang malamig na kamay na dumampi sa balat ko.

"Hey young lady, this is private property. You should go home now." hinarap ko ang lalaki na naka hawak sa balikat ko.

"Should I?" nginitian ko siya. Evil Smile. Tinanggal ko ang pag kakahawak niya sa balikat ko.

"Yes you should before you die." madiin niyang saad. Mukhang bago ang isang to, tatlong taon palang akong nawawala pero may stupido na naka pasok sa property ko. Argh! Ako daw mamatay? Ugh! Bitch please!

"Oh really? Dapat na ba akong matakot? Should I scream like this?" tumili ako ng malakas na malakas. "Or should I cry? Or maybe lumuhod nalang ako sa harap mo at mag makaawa na wag mong patayin?" tinaasan ko siya ng kilay. Tumaas ang isang sulok ng labi ko ng makita ko ang inis sa mukha niya.

"Matapang ka bata, pero wala ng magagawa ang tapang mo kapag tumusok na ang punyal na hawak ko sa puso mo. Iiyak ka na lang at tatawagin ang nanay mo." iwinasiwas niya ang punyal na hawak niya. Isang silver na punyal lang ang hawak niya. Pero nag mamayabang na siya. Tingin niya ba mapapatay ako ng isang simpleng punyal lang? Ugh! Over Confidence huh?!

"Try me." nilabas ko ang alas ko mula sa bag na dala ko. Pinag laruan ko iyon sa kamay ko. Tiningnan ko siya ng nakakaasar. Napa atras siya ng makita niya ang Vinile Gun na hawak ko.