Unexpected Love (On Going)

Chapter 17

Madison's PoV

Hindi siya umalis sa pag kaka upo sa tabi ng kama ko, kaya ng matapos akong kumain ay tahimik akong naupo sa kama, at nag masid sa palagid.

Paano ba kasi ako napunta dito?!

Inis na pinindot ko ang wrist watch at tumawag sa head quarters.

"Hey--What happened?" napa buntong hininga ako ng si Ms. Jane ang bumungad sa akin.

"Sunduin mo ako dito, nakaka bugnot."

"Hahaha! Why?"

"Stop asking and do your thing!" agad kong inend ang call.

Mas nakaka bugnot pala ang mukha niya.

"Mom?" lumapit naman ka agad sakin si Mommy na ngiting ngiti na bitbit na naman ang loptop niya.

"Hmm? Any way, here's Ethan. He calls agad after niyang malaman na nasa Hospital ka." iniharap sa akin ni Mom ang loptop. Pumikit muna ako, bago muling nag mulat.

"Mad! Are you okay? Are you fine? What happen? What did they do to you?" nag hi-histerical na sabi niya.

Pinanliitan ko siya ng mata, bago sumagot. "Wag mo akong tanungin kung anong ginawa nila sakin. Tanungin mo ako kung anong ginawa ko sa kanila."

"Wait.. What?" taas kilay niyang tanong.

"Who told you that you can raise your fucking eye brow to me?!"

"Uhh, that?" nag iisip na aniya. "Teka nga! Ang hilig mong ibahin ang usapan! Sinong gumawa sayo niyan?!"

I raise my eye brow. "Did what?"

"That!" turo niya sa akin.

Ako daw ba?

"Are you nuts? Of course my p-parents." kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko.

"Ugh!" nasapo niya ang sariling noo, bago ulit tumunghay at humarap sa akin. "I mean.. Why are you in the hospital? What happened?" mahinahon ng sabi niya.

"Hindi ko rin alam." kibit balikat na sagot ko, bago humarap kay Mom. "Mom why am I here? And what the hell did they inject, for me to sleep in three days?" naka ngiwing tanong ko.

"You don't remember? You almost beat all of the students in University last Monday. And then the next thing happened you collapsed and then you sleep in three days." Natatawang sagot niya.

"Is that--Ahh! I remember that—"

Natigil ako sa pag sasalita ng makita ang maraming lalaki na sunod sunod na pumasok at lumuhod sa sahig.

The stupid mans..

"Mukha ba akong santo?" inis na singhal ko sa mga lalaking halos pumuno sa kwarto ko.

"Ano 'yon Madison?" muli akong napalingon sa loptop ng mag salita si Ethan.

"Uhh--some stupid stuffs." iritang binalik ko kay Mom ang loptop at saka mataray na hinarap ang mga lalaking naka luhod parin.

Isa isa kong pinag masdan ang mga lalaking hindi lalampas sa trenta ang bilang. Pare parehas silang naka luhod at bahagyang naka tungo. Mayroon din silang sugat dahil sa mga benda nila at band aid sa katawan.

Uso na ba ang benda, at pati sila nakikigaya?

"Patawad po Ms. Shaine Madison Taylor." sabay sabay nilang sabi.

Napa tingin ako sa mga kasama naming nagising dahil sa ingay nila.

"Ate! Gising kana?" pupungay pungay na sabi ni Cyrine.