Alejandro {COMPLETED}

Help

"Lance! Kom naar hier!" , riep Matt. Lance, Joe en Nia liepen naar de computerroom en bekeken aandachtig het scherm. "Hij zit daar, dat rode puntje. Maar jullie moeten we wel helpen want ik kan niet zien waar het precies ligt." Nia bekeek aandachtig de tekening en dacht na. "Dat is de haven!", riep ze en rende naar buiten.

"Nia wacht! Jij weet niet goed hoe goed die haven wordt bewaakt!" , riep Joe en hield haar tegen. "Het kan wel. Hoe zijn die klootzakken daar dan binnen geraakt!?" Joe keek hulpeloos om zich heen. "Nia, de bende van Melis zijn de beste in het hacken van computersystemen. Wij zijn maar beginners." De rest kwam ook naar buiten gelopen. "Ik zorg voor iets. Mijn vader werkt daar." Ze sprong in de auto en startte motor. "Nia wacht! Dat is juist wat ze willen, dat we ze achterna gaan. Ik waarschuw je, als je daar bent nemen ze jou dan gevangen. Die trucs gebruikt Melis al jaren." , zei Matt en deed haar deur open. "Maar we kunnen hem toch niet achterlaten!"

Ze barstte in tranen uit en Martha liep met haar naar binnen. "Doe iets schat!" , fluisterde ze naar Lance die wreef in zijn haar. 

"Bon gasten, we hebben nog nooit iets alleen gedaan zonder Alex erbij. We moeten iets vinden.", zei Matt bezorgd. "Wie zegt dat! Wij kunnen het perfect met ons drie aan." , protesteerde Joe en sloeg zachtjes met zijn hand op de houten tafel. "Ik heb een idee! Druk is vlug een plattegrond af van het hele gebied van de haven!" , riep Lance en wees naar de computer. Matt zocht en drukte een blad af. Lance nam een stift en tekende vlug een boot. "Wij vragen aan Nia's vader om een lading te lossen in de haven van, ik zal maar zeggen bananen. Wij gaan met het team in de boot zitten en één van ons vermomd zich in een kapitein of zo." Matt en Joe begonnen het te snappen en waren helemaal mee. "Daarna zoeken we een geschikte container waar we kunnen overnachten. Als Melis daar nog zitten kunnen we ze omringen want zij zijn maar met z'n 10, wij met 30. We halen Alejandro, doen de boel ontploffen en voilà." 

Martha kwam na een paar minuutjes terug met Nia naar beneden. Ze vertelden haar het plan en ze belde meteen haar vader. Mijn vrienden hebben een dag gewacht zodat ze minder problemen zouden krijgen met Melis.

Ik zat inderdaad vast in de haven. Hoe Melis en zijn mannen daarin geslaagd zijn, geen fucking idee. Ze hadden me in een gebouw helemaal vanachter gezet. Ik zat vastgebonden op een stoel. Het touw zat heel strak dat ik mijn bloed bijna niet meer voelde stromen. Mijn benen waren ook vastgebonden aan de poten van de stoel en mijn hoofd hing slap naar beneden. Mijn pak zat onder het stof en bloed. Mijn gezicht was er niet zo erg aan toe, maar ik had toch wel een blauw oog en een grote schram aan mijn wang en lip. Mijn keel voelde droog aan en ik zweette fucking hard. Ik wist niet meer wat te doen. Normaal heb ik altijd een oplossing, maar deze keer was mij hoofd leeg. Weg waren al die geniale ideeën, weg waren al mijn gedachten. Melis kwam aangestapt en lachte mij uit hij nam ook een stoel en ging voor mij zitten. Hij kuchte is en zei: "Wij gaan een deal maken." ...