Blood

45 2 0
                                    

"Dokter, snel we verliezen hem!", schreeuwde een verpleger door de witte koude gang. Een dokter kwam aan gelopen en keek naar het lichaam van Matt. Nia stond in de gang te wenen samen met Lance. "Rustig Nia, alles komt goed. Ook met Alejandro. Hij doorstaat alles." Nia snikte en haar ogen zagen rood. 

Een andere dokter kwam aangelopen en vroeg: "Zijn jullie vrienden van Alejandro Silva?" Nia schudde meteen zijn hand en droogde haar tranen. "Hoe gaat het met hem!" De dokter lachte en zei: "Hij komt er door. De jongeman heeft gewoon veel bloed verloren, maar we zijn hem nu wat ander bloed aan het toe dienen." Hij kuchte. "Hij ligt in kamer 74b."  

"Ga maar Nia, ik blijf bij Matt." , zei Lance en gaf haar een knuffel. Nia liep naar het tweede verdiep en zocht naar mijn kamer. Mijn kamer was de enigste verlicht. Ze stapte door de donkere gang en bleef voor de opening van mijn deur staan.  Ik lag te slapen in een wit lang kleed. Ik leek precies een engel.

"Alex?" , vroeg ze met haar zachte stem. Langzaam deed ik mijn ogen open. Mijn oogleden voelde zwaar aan. "Hey Nia." , zei ik hees. Ik hief mijn hand omhoog en wreef met mijn hand over haar natte wang. "Heb je gehuild?" , vroeg ik. Ze glimlachte en bukte haar. Ze kwam dichter naar mij toe en gaf me een stevige knuffel. "Waar is Matt?" Ik wist niets meer. Het enige wat ik me herinnerde was dat Nia Melis neerschoot en daarna Matt werd geraakt. 

Nia haar glimlach verdween als sneeuw voor de zon. Ze ging terug recht staan en zei: "Ze zijn met Matt bezig, maar ik..." Ze kon haar zin niet afmaken want Lance kwam de kamer binnen gerend. "Matt, hij... hij is..." 

Ik kon het maar niet geloven. Ik sprong uit mijn bed. "Fuck! MATT!" Ik strompelde naar de kamer waar Matts levenloze lichaam lag. Tranen rolde als bakken over mijn wangen. Ik ging naast hem staan en nam zijn hand vast. "Matt, nee! Alsjeblieft! Niet nu!" Ik liet mij op hem vallen en legde mijn armen rond hem heen. Lance weende ook en kwam aast mij staan. "Kom Matt, we moeten naar buiten gaan! De dokter zorgt voor hem." Hij nam mijn arm vast en probeerde mij naar buiten te trekken. 

"Laat mij gerust! Ik moet bij hem blijven! Laat mij los zeg ik u!" , schreeuwde ik. Lance gaf op en liep naar buiten. Hij zette zich neer en begon weer te huilen. Nia nam mij vast en gaf me een kus. "Alex, het is beter dat je nu meekomt. De dokter zorgt voor de voldoende maatregelen. Alles komt goed." Ik volgde haar en Chase kwam aangelopen. 

Voor Chase was het nog erger. Matt was zijn beste vriend, zij waren echt de enige twee die echt overeen kwamen. Hij rende naar binnen en barstte in tranen uit. "Fucking Hell! Rot Melis! Wat hebben ze gedaan!" Hij zakte door zijn knieën en schopte tegen de muur.

Na heel wat pogingen om Chase naar buiten te krijgen zat heel de bende te zitten in de gang. "Melis is dood, dat is toch al iets.", zei Lance om de stilte te verbreken. Ik zei niets en staarde voor mij uit. Nia zat naast mij, ze was al een paar keer naar het toilet gegaan. Ik dacht zo'n 3 keer in een uur. Ze wreef over haar hoofd dat helemaal wit zag. Chase schopte tegen mijn been en keek naar Nia. "Maat, doe iets." Ik knikte en legde mijn warme hand op haar hete been. Ik voelde is aan haar voorhoofd. Ik had mijn hand bijna verbrand. "Gaat het wel? Je ziet helemaal wit en je voelt super warm aan." Nia knikte en haar ogen vielen langzaam toe. Ze sliep niet,... nee,... ze viel op de grond... 

Alejandro {COMPLETED}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu