MÜHRÜVEKİL ( TAMAMLANDI )

EBÂDEN HAVFİYYE

<<İsterseniz sigara içebilirsiniz.>>

<<Teşekkürler ama içmeyelim biz.>>

Aslında içebilirdi İsmail ama hayatında ilk kez olarak bu kadar lüks bir arabaya binip arabasından çok daha lüks görünümlü bir bayanın yanında sigara dumanı kokmak istememişti. Arka koltukta oturan Celal'in de kendisi gibi hissettiğinden emindi. Arabayı kullanan kadın kırklı yaşlarının sonuna gelmişti ama hiç kimse bu kadının kırk yaşından fazla gösterdiğine ikna olmazdı ilk bakışta. Kadının bukleli sarı saçları özenle arkaya doğru toplanmış ve pahalı olduğu belli olan bir toka ile tutturulmuştu. Köşeli hatları olan yüzünü ve buğdaya yakın ten rengini, açık kahverengi gözleri tamamlıyordu duruşuna... Duruşumu? Kesinlikle baştan aşağı büyüleyiciydi. İsmail'in bu kadınla tanıştığı andan beri en yoğun olarak hissettiği duygu panik olmuştu ister istemez. Zeliha'ydı kadının adı ve onunla tanıştığı andan itibaren kadının karşısında komik durumlara düştüğünü hissetmişti delikanlı. Zeliha, çalıştığı kafeye gelmiş ve İsmail'in yardımını istemişti. O, masada İsmail'e derdini anlatırken İsmail'in ise aklında ki soru şuydu; "Ünlü olmasından dolayı mı yoksa güçlü bir karakteri olduğundan mı bu kadar yetersiz hissettim kendimi bu kadının karşısında?" Evet Zeliha tanınmış bir şahsiyetti. Özellikle yetmişli yıllarda çok iyi tanınan eski bir tiyatro oyuncusuydu. Sonradan zengin bir adamla evlenmiş, bir kızı olmuş, sonra kocasından boşanmış ve hayatını kızına adamıştı. Uzun zamandır ortalıkta gözükmemesine karşın yine de birçok insan tarafından tanınan, bilinen biriydi. Ve işte bu yürüyen asalet, İsmail'in ayağına kadar gelmiş ve ondan yardımını istemişti. Biricik kızı hastaydı, hem de çok hasta. Masada ki sohbete İsmail'in patronu da eşlik ettiğinde patronundan erken çıkmak için izin istemişti İsmail. Kadının evine gitmeden önce kendi evine uğrayıp hazırlık yapmalı ve Celal'i de yanına almalıydı. Celal'in gelmesini özellikle istiyordu. Hem bu ünlü tiyatro oyuncusuyla tanışmış olacak hem de bir süredir aralarında her nedense olan kopukluk bitmiş olacaktı. Celal'i bir aydan fazladır görmemişti çünkü. Özellikle Mehadeş hayatına girdiği günden bu yana Celal garip bir şekilde ondan uzaklaşmıştı. Sonunda hem Celal'i ikna etmiş hem de evden gerekli gördüğü malzemeleri almıştı. Bu arada Mehadeş'e de haber göndermeyi ihmal etmemişti. Gittiği yerde yanında olacağından emindi İsmail. Zaten aylardır onsuz hiçbir bakıma girmiyordu artık. Celal ile birlikte kafeye döndüklerinde Zeliha hanımın çevresinin hayranlarıyla çevrildiğini gördüklerinde hiç şaşırmamışlardı. İşte şimdi Zeliha'nın arabasında onun Büyükçekmece'deki yazlığına doğru gidiyorlardı. Kafede çok ayrıntılı konuşamamışlardı ama yolculuk esnasında kadın, kızının sıkıntısını ayrıntılarıyla anlatmıştı onlara. Henüz onaltı yaşındaydı Tuğçe. Zeliha'nın üzerine titrediği biricik kızı... Maalesef kocasının ihanetlerinden bunalan Zeliha, daha Tuğçe altı yaşındayken ayrılmıştı kocasından ve kızının bakımını da tek başına üstlenmişti. Elbette eski eşi de kızının nafakasını ödüyordu ama hepsi buydu. Geri kalan tüm yük Zeliha'nın sırtındaydı. Yine de iyi bakmıştı kızına bunca zaman. En iyi okullarda okutmuş, en iyi eğitimleri almasını sağlamış ama engel olamamıştı düşmesine. Kızı geçtiğimiz yıl düşmüştü uyuşturucu batağına. Son bir yılı rehabilitasyon merkezlerinde geçmişti kızıyla beraber. Ancak durumunda değil düzelme, tersine daha da kötü belirtiler ortaya çıkmıştı. Kızının iki şeye karşı bağımlılığı oluşmuştu. Haplar ve seks... Kimden edindiğini anlamadığı uyarıcı hapların ve hiç tanımadığı erkeklerin peşinde geziyordu kızı. Bir keresinde kendinden bile daha yaşlı bir adamın arabasında uygunsuz bir vaziyette yakalamıştı kızını. Adamın yüzünü tırnaklarıyla parçalamış ama daha fazlasını yapamamıştı.