Unicode (zawgyi below)
Jaehyun's POV
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ညဉ့်နက်ကာ နောက်တစ်ရက်မနက်ပိုင်းအစကိုကူးခါနီးနေပြီဖြစ်သည်။
ငယ်ကအခုထက်ထိမအိပ်သေးဘဲ အပြစ်သားတစ်ယောက်လိုမှိုင်နေတယ်။
ည ၂ နာရီကျော်ဆိုတာ ငယ် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေတဲ့အချိန်။ ကျွန်တော်ကတောင် အလုပ်တွေကြောင့် တစ်ခါတစ်လေမအိပ်ရတဲ့ညတွေရှိတယ်
အခုလိုသူမအိပ်တော့ သူတစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာကိုကျွန်တော်စိုးရိမ်မိသည်။
"ငယ်! အိမ်ပြန်မလား? ငယ်မအိပ်ရသေးဘူးလေ"
ဈာပနအခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်ကလွဲလို့ဘယ်သူမှမရှိတော့။
ကျွန်တော်မေးလိုက်တော့သူလေးပင်စွာခေါင်းခါလာသည်။
သူ့သူငယ်ချင်းတွေလာလို့ကျွန်တော်ရှောင်ထွက်တဲ့အနေနဲ့ အနီးအနားစားသောက်ဆိုင်သွားထိုင်ရင်းက ငယ် စားဖ်ု့အတွက်ဝယ်လာတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော်ကလည်း ဘူးခွံထဲမှာပဲ အေးစက်သွားပြီဖြစ်သည်။
အစားမဝင် ၊ အအိပ်ပျက်တဲ့အထိ ငယ် အတော်လေးစိတ်ထိခိုက်နေပုံရတယ်
"ငယ်! အိမ်ပြန်မအိပ်ရင်တော့ အစားလေးတော့ဝင်အောင်စားပါလား"
ကျွန်တော့်အသံတွေက အားတင်းထားပေမယ့်ဝမ်းနည်းမှုကြောင့်အေးစက်လွန်းနေတယ်။
"ငယ်~"
ကျွန်တော်နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ခေါ်လိုက်တော့ ဟိုဘက်ဘေးနံရံမှာမှီပြီးထိုင်နေတဲ့ ငယ်က ကျွန်တော့်ဘက်ကိုအမြန်ရွှေ့ပြီးကပ်လာတယ်။
ရုတ်တရက်ဘာဖြစ်သွားတာလဲပဲ
ကျွန်တော့်ရဲ့အင်္ကျီစတွေကို ငယ် ကတင်းကျပ်နေအောင်ဆွဲထားပြီး မျက်ရည်စတွေမဆဲသော မျက်လုံးတွေနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်
သူ့အမေဆုံးတာ ကျွန်တော့်ကြောင့်ဆိုပြီး အပြစ်ရှာတော့မယ့်မျက်လုံးတွေလို့ ကျွန်တော်အမြန်ကောက်ချက်ချလိုက်မိသည်။
"ဦး! ငယ့် ကိုမုန်းတယ်မလား"
ကျွန်တော်ချက်ချင်းပြန်မဖြေလိုက်နိုင်ဘူး
YOU ARE READING
ဦး ရဲ့ ငယ်
FanfictionThis fic is written in both Unicode and Zawgyi. Unicode အကြောင်းရင်းခိုင်လုံသောအမှန်းမှသည် နူးညံ့သောအချစ်၏ရင်ခွင်ဆီသို့ Zawgyi အေၾကာင္းရင္းခိုင္လုံေသာအမွန္းမွသည္ ႏူးညံ့ေသာအခ်စ္၏ရင္ခြင္ဆီသို႔ By Mhuu99
