Araftaki Aşk

8. Bölüm

Sadece iki günün kalması beni korkutuyorken ben hala yeteri kadar çalışmamış gibi hissediyordum.
Bundan sonra çlışsam bile hiçbir şey anlamayacak duruma gelmiştim.
Çünkü onbeş gündür Sevda ve ben sadece ders çalışmıştık öyleki bazen yemek öğünlerini atlayıp yemek yemek yerine biraz zaman kazanıp ders çalışmak zorunda kalmıştık.

"Sevda olmasaydı tüm umutlarımı kaybedecektim kendimi boşluğa bırakıp karanlığı seçecektim ve sınavı kazanmıyarak bir yılımı heba edecektim"

İyiki Sevdayla tanıştım. Dedim içimden ve çalışma masasının üzerindeki kitabı tekrar elime alıp zaten üzerinde oturduğum sandalyeyi
Masaya biraz daha yaklaştırarak masanın diğer ucunda deneme çözen Sevdaya baktım.

Gerçektende iyi birisi dedim içimden.

O bu durumda olmayı hak etmiyor.
Onun yeri bu yetimhane olamaz.
Heleki sevdanın bana anlattığı amcası"Ahmet" denen adam ve yengesi'nin"Nevin" denen kadın'ın mal varlığını üzerine geçirme olayınıysa hiç haketmiyordu.
Bunları düşünürken gözlerim Sevdaya kitlenmişti.

Bir anda yüzümün önünde bir şakırtı duydum ve irkilerek sevdaya baktım ellerini yüzümün önünde çırparak kendine gel dedi.
Ona bakarak durdum.

Sevda;Elvin n'oldu neden öyle daldın? dedi.

Hiç öyle dalmışım dedim titrek çıkan sesimle.

Sevda bana bakarak aslında neden böyle olduğunu biliyorum dedi.
Ona bakarak ne nasıl yani? Dedim.
Iyide o yani "Sevda" benim onu düşündüğümu nereden biliyorduki? Diye düşünmeye başlamışken.

Sevda elimi tutup sınav için böylesin,
Annenin son isteğini yerine getirememekten korkuyorsun dimi? dedi.

Sevda sözüne devam ederken ben gizlice derin bir nefes alarak bir oh çektim.
Benim onun haytına acıdığımı falan sanmasından korkmuştum. oysa O hala beni düşünüyordu.

Sevdanın yüzüne baktığımda sadece kardeşlik sevgisi görüyordum.
O bana bir kardeş gibi olmuştu.
Sevda avcunun içine aldığı ellerimi okşayarak Elvin korkmanı gerektirecek bişi yok! Herşey tam iştediğin gibi olacağına eminim.
Zaten buraya gelmeden önce hazırlanmıştın.
Ve bu onbeş gün süre zarfında durmadan çalıştın yani "çalıştık" artık hazırsın dedi ve elerimi bırakarak kollarını bana sımsıkı sararak sarıldı.
Sonra benden ayrılmadan sakın özgüvenini kaybetme dedi.
Gözlerimdeki yaşları tutamayıp ağlamaya başlamıştımki,

Sevda ;şşşşştttt sakın ağlayayım deme
Dedi ve benden ayrılarak gözlerimi sildi.

Başımı öne eğerek sen olmasaydın bunu başaramazdım dedim sesiz bir şekilde.

Sevda; hayır Elvin böyle söyleme sen asıl sen olmasaydın ben bukadar iyi çalışamazdım dedi.
Başımı kaldırıp ona baktığımda
Elvin unuttunmu?
Ben sana ders çalıştırıcağım yerde sen bana bir çoğunu öğrettin yani hernekadar ikimizde eşit olsakta sen buraya gelmeden önce tüm konuları bitirmiştin bile dedi.
Yüzüme bakıp sırıttıktan sonra hadi ama kendine gel dedi.

Başımı yerden kaldırarak evet haklısın tüm konularımi bitirmiştim ama bazılarını hatırlamıyordum dedim.

Sevda ; ama atık hatırlıyorsun dedi ve oturduğu yerden kalkarak kendine gel iki gün sonra sınav var ve son bir denememiz tek kaldı hadi şu işi bitirelim dedi.

Bende ayağa kalkıp haklısın dedim.
Ve ona sıkı sıkı sarıldım.
Kollarımı çözdükten sonra iyiki varsın Sevda sen olmasan ben ne yapardım dedim.