The Music of my Life *EDITING*

Chapter 24

"Ano ba ayusin mo nga yang serbisyo mo!!!" Wynter said and slap me on my face, halos lahat naman ng katulong ay nagtawanan. "S-sorry po." Nakayuko kong sabi at pinulot na ang basag na plato at baso, pero napatigil ako ng sipain ako ni Wynter ng iangat ko ang ulo ko I saw her smirking at me. "It suits you better, stealer." Nahuli kasi nya ako kagabi sa kwarto ng mommy nya kaya mas lalo syang nagalit saakin, paulit ulit akong nagpaliwanag pero hindi sya nakinig saakin, ayokong magsumbong kay tita wala kasing maniniwala, sino lang ba kasi ako? Ako lang si Kamilla isang katulong sa bahay na ito, hindi ko alam kung bakit sa kabila ng trato saakin dito sa bahay , hindi ko magawang umalis, siguro kasi malaki ang utang na loob ko kay Mr. Garland, sya ang nag alis saakin sa lugar na iyon and I wanted to repay his kindness. Yumuko ako kay ma'am Wynter at humingi ng tawad sa ngayon kasi yun lang ang kaya kong gawin, iniwan nila ako sa sala at hinayaang maglinis ng kalat nila.

Napapunas ako ng noo ng maramdaman ko ang pawis na namumuo dito, kanina pa kasi ako naglilinis at kanina pa din sila nagkakalat halatang sinasadya ang lahat pero hindi na lang ako nagsalita at nilinis na lang ito, maya maya dumaan si Wynter at nakita ko ang pasimpleng pagsaboy nya ng kalat, napaubo naman ako doon, halos sumubsob ako sa sahig ng itulak ako ni ate Kristel at ni ate Fiona, sabay sabay na nagtawanan ang lahat, kaya napatakbo na lang ako sa maid's chamber. Napapikit ako at pinigilan kong lumuha, walang mangyayari kung puro iyak na lang ang gagawin ko I need to be brave infront of them, I need to show them that I am unnaffected, alam kong bata pa si Wynter, she is only 4 at alam kong may sakit si Wynter dahil kagaya ni tita Wendy ganon din ang sakit ni Wynter, kasalukuyan naka confine si tita sa isang private hospital kaya wala sila Mr. Garland dito sa bahay kaya libreng libre silang gawin ang lahat ng gusto nila.

**********
I am walking down the hallway, I need water coz I am thirsty when I saw Wynter her nose is bleeding, agad agad akong lumapit at tutulungan sana sya ng itulak nya ako dahilan para mapaupo ako ng sobrang lakas sa sahig. "Pwede ba lumayas ka nga sa harapan ko!" Sigaw nito pero tumayo ako at inalalayan sya. "Umupo ka muna kukuha lang ako ng tubig." Sabi ko na lang, she push me and glare at me. "Get out I don't need you!!" But she needs my help, kapag kuha ko ng tubig, inilapag ko na lang iyon sa lamesa sa tapat nya, umupo ako malayo sa kanya para na din mabantayan ko sya, I needed to guard her baka kapag iniwan ko sya may hindi pa magandang mangyari sakanya ako pa ang masisi.

Tinaasan nya ako ng kilay. "Ano pang ginagawa mo dito lumayas ka nga sa harapan ko at baka lalo akong mapasama sayo yuck may nanonood saaking maduming bata." Hindi ko sya pinansin at pinagmasdan lang sya, bakit ba ang taas ng pride nya? Can't she see? She badly needs my help, lalapitan ko pa sana sya ng dumating na ang dalawang katulong, bumuntong na lang ako ng hininga ng makita kong tinapon nila yung laman nung baso at yung way pa nila ng paghawak halatang diring diri, ano bang nakakadiri sa mga taong nasa lansangan? Dahil ba madumi sila kaya pinangdidirian sila ng lahat? Hindi ba nila alam na mas nakakadiri sila dahil mas malala pa ang ugali nila sa mga taong nasa lansangan, at pwede ba! Wag ako! Mahirap lang din sila, kung tutuusin nga pare parehas lang kami ng estado sa buhay. Pare parehas kaming nangangailangan ng pera para mabuhay and to think na nag aasal mayaman sila dito, nakakainit ng ulo hindi ba?!

Umalis na lang ako at dumiretso sa lugar na iyon, natagpuan ko ito kahapon kasi gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko, sa palagay ko naman walang nagpupunta dito kasi abandonado na sya, at lahat ng kagamitan ay natatakpan ng puting tela, alam kong pagmamay ari pa din ito ng mga Garland pero palagay ko hindi sila nagpupunta dito, mabuti na din yon para walang istorbo.
Humiga ako sa damuhan at tumingala sa kalangitan, napangiti na lang ako dahil sa kapayapaang taglay neto, napapikit ako at dinama ang paligid, hangang ngayon hindi pa din ako makapaniwala sa mga nangyayari sa buhay ko, isang araw masaya pa ako kasama ng pamilya ko then in just a snap of a finger nawala ang lahat saakin kamusta na kaya sila? Masaya ba sila sa kanya kanyang pamilyar? Malungkot akong napangiti, right Kamilla ang tanga mo dim malamang masaya sila hindi ka nga nila hinahanap eh, it means wala silang pakielam sayo, I mean wala na pala.